Overspannen verwachtingen liggen ten grondslag aan een groot deel van de potentiële ellende die de financiële markten u reserveren.
Meestal veroorzaken wij de ellende zelf. Ik memoreer deze omstandigheden om u beter uit te leggen waarom ik ooit zo enthousiast was over het bedrijfje Medical Intelligence en waarom ik dat niet meer ben.
In de analyse van Peter Vermeulen (voor De Kapitalist-abonnees) kunt u navorsen waarom. Wie zich interesseert voor de les die ik leer uit het afscheid dat ik van dit prachtige bedrijfje neem, kan doorlezen.

Een dik jaar geleden toen ik mijn aandelen MIZ kocht, was ik onder de indruk van de beloftes van de CEO. En het bleef niet bij beloftes. Orange tekende een contract. Telefonica tekende een contract. De koers liep wat op.

We zijn nu een dik jaar verder en we zijn nauwelijks opgeschoten. Toch worden we bestookt met enthousiaste persberichten.
Als belegger begint dat ons licht te irriteren. Er vindt een nieuwe plaatsing plaats op C$ 0,60. Dat schiet ook niet op tegenover vorig jaar.
Kijk, daar vernemen wij dat Mr Hillary Clinton, voormalig President van de VS een paniekknop van Medical Intelligence bij zich draagt bij zijn bezoek aan Quebec. Geweldig!
Fantastisch! Mochten zijn Secret Service boys opeens met beslagen zonnebrillen zitten, dan drukt Bill gewoon op de knop! Heeft hij als president nooit gedaan!

Wij bellen CEO Massicotte en vragen hem hoe het gaat. Geweldig, zo kraait hij vrolijk. Bill heeft onze button!
Ligt dat ding dan in de winkel, vragen wij beleefd. Eh, nee, nog niet. Wanneer dan wel? Over een paar maanden. Wat hebben we dan aan dit nieuws? Nou, het is toch geweldig? Een groot succes voor MIZ.
Er knapt iets bij ons.

MIZ is geen slecht bedrijf, daar niet van. Wij horen dat er mensen van Philips Lifeline langs zijn gekomen. Ze hebben zelfs een stukje van onze hand, in Quote, gelezen. Wij vragen ons af of dit geen management by press release aan het worden is.

Wij vertellen de CEO dat we aan verkopen denken. Hoe kom je daarbij, roept hij uit. We hebben net $ 12 miljoen opgehaald.
Bovendien verwacht Massicotte dat lokale overheden in Frankrijk het Columba apparaat voor Alzheimer patiënten gaat subsidiëren. Een gratis apparaat verkoopt beter.
Alleen blijkt dan opeens dat het Orange systeem niet goed functioneerde zodat de apparaatjes uit de lucht waren tot nu toe. Gek, daar hoorden we niets van in de persberichten.
Maar, zegt Massicotte, dat is allemaal verleden tijd! Nu gaat alles lopen. We zijn er klaar voor.

Inderdaad, er is grote kans dat een aantal van de eerder geplande verhalen nu gaan uitkomen. Het aandeel kan dan snel richting $1. Maar dan? Dan zitten we midden in de zomer. In een dunne markt. Als het fout gaat kom je er dan niet meer uit.
En als Philips het bedrijf zou kopen? Nog afgezien van de vraag of dit wel aan de orde is, houden we er niet van op dit soort verhalen te gokken.
Of een bedrijf is goed bezig en we geloven in het management, ook bij tegenslag, of niet.
In het geval van dit bedrijf bekruipt ons het gevoel dat de directie net iets te optimistisch is en misschien net iets te mediageil.
We houden dus onze warrants voor eventuele upside tijdens de vakantie maar de aandelen, daar hebben we allerlei alternatieven voor.

Mocht opeens alles uitkomen, dan hebben we ons huiswerk al gedaan en zijn we er zo weer terug in. Maar voorlopig blijven we sceptisch.
Uitstappen rond de C$ 0,60 lijkt ons de meest voorzichtige koers.

Michael Kraland

Liever ook tijdig op de hoogte van de laatste ontwikkelingen en geen onnodige koersverliezen leiden? klik dan hier voor een abonnement op De Kapitalist.