Vanaf 4 Augustus 1789 mocht iedereen in het jachtseizoen op duiven schieten. Het was afgelopen met de gang naar de galeien of verbanning voor dit soort inbreuk op privileges.
Die werden op die dag afgeschaft.
Vanaf die dag tot en met vandaag hield men zich bezig met het vinden van nieuwe privileges.
Na de val van Robespierre in 1793 begon het weer. Tot en met de affaire Fillon.

Laatste nieuws: een lang interview in het Engels, dus voor Nederlanders gemakkelijk te volgen, waarin een timide en zacht sprekende Penelope Fillon geduldig uitlegt wat ze allemaal doet en uitdrukkelijk verklaart niet voor haar man te werken, niet als parlementair assistente of op een andere manier. Op dat moment heeft ze al € 241.000 geïncasseerd voor haar baan. Reden voor het ter beschikking stellen van deze video aan de Franse pers was de stelling van François Fillon, de presidentskandidaat van de rechtse partij Les Républicains, dat deze woorden uit hun context waren gerukt. Iedereen kan nu vaststellen dat dat niet waar is.

De Fillon mode

Fillon is niet alleen rechts en pro Poetin maar ook katholiek, zoals de meerderheid van de Fransen. Maar Frankrijk is in de publieke sfeer wettelijk een onkerkelijk gebied. Fillon’s engagement blijkt zijdelings uit zijn opvallende voorkeur voor parma rode kousen.

Deze zogenaamde Gamarelli kousen worden gedragen door kardinalen en pausen.

U kunt meedoen via dit adres. Uiteraard zonder kick back voor De Bicker.

Vanaf afgelopen maandag presenteerde Fillon zijn nieuwe media offensief. Het was allemaal niet waar maar hij bood zijn excuses aan. Waarvoor? Voor de bijzonder slechte verdediging? Voor het duidelijke gebrek aan gevoel voor wat er bij de mensen leeft? Dat zij genoeg hebben van dit soort privileges?
Het ging om een complot van duistere krachten tegen de kandidaat van rechts bij de presidentsverkiezing.

De boodschap was in elk geval voldoende krachtig om de meerderheid van de LR stemmers te overtuigen. Fillon daalde een paar punten in de peilingen en staat nu op de derde plaats na Marine Le Pen, extreem rechts, en Emmanuel Macron, de jonge en nieuwe sociaal democratische ex-minister van financiën. Macron is onafhankelijk van de Franse Socialistische Partij. Die hebben een kandidaat van de linkervleugel gekozen, Benoit Hamon. (zie: De Bickers Beknopte Franse Verkiezingen). Nog niet geschreven en vast niet nodig wed ik.

In de eerste ronde van de verkiezingen worden de twee sterkste kandidaten gekozen. Die komen in de tweede ronde aan bod.
Fillon was een sterke nummer twee, nu nummer drie.
Voordat Penelope Gate zijn voornaamste probleem werd, was het politieke profiel van Fillon samen te vatten als Séguinistisch, pro-Poetin, persoonlijk tegen het homohuwelijk en actief katholiek. Philippe Séguin was een sociaal Gaullistische politicus. Een gewichtige bon vivant.

Marine Le Pen is eveneens pro Poetin, wat verklaart waarom in Frankrijk de al dan niet concrete digitale interventie van Rusland in de campagne van Macron veel stof doet opwaaien.

In Angelsaksische, non Trump landen -waaronder Noord-Europa en ook Nederland – begrijpt men niet hoe zoveel nepotisme mogelijk is. Maar wat Fillon deed was legaal. Als tenminste Penelope echt werkte. Daar wordt nu sterk aan getwijfeld. Temeer ze gedurende enige tijd zelf twee volle werktijd banen had. En niemand haar ooit bezig heeft gezien. En zij zich tegelijkertijd verveelde. Moeilijk voor een moeder van vijf kinderen met twee banen.

Eric de Montgolfier, een Franse rechter en procureur met enige autoriteiten op moreel gebied zei dat omdat iets mag dat nog geen reden is om het te doen. Hij schreef in 2014 een boek waarvan de titel nu misschien helderziend lijkt*: Een moraal voor de adelaars, een andere voor de duiven.
Duiven betekent in dagelijks Frans wat wij in goed eigentijds Nederlands onbenullen of liever nog losers noemen.

*Une morale pour les aigles, une autre pour les pigeons, coll. documents, éditions Michel Lafon, 2014, 304 p. (ISBN 2-7499-2280-1)