Sextus Politicus en de hersens van Strauss-Kahn II

De arrestatie van IMF topman Dominique Strauss Kahn -bekend als DSK- in New York, op verdenking van poging tot verkrachting, was schokkend, maar niet verbazend.

Laten we beginnen met te zeggen dat Strauss Kahn nergens voor is veroordeeld. Hij is voorlopig onschuldig. Een vervolg op ons stuk van zondag.

Zondag zeiden we al dat er meer dames zijn die eerder onder druk gezet werden door DSK en dat we hier meer over zouden horen. Dat gebeurt nu. En dat illustreert ook wat we eerder opmerkten, namelijk dat dit in Frankrijk algemeen bekend was.

Misschien was er nooit een echte poging tot verkrachting geweest, al denk je daar anders over wanneer je het verslag hoort, in een talkshow in 2007, van Tristane Banon. Zij is een leuk ogende journaliste en auteur die een paar jaar geleden een afspraak wilde maken met DSK voor een hoofdstuk in een boek waar ze mee bezig was. Dat boek ging over de grootste fouten die bekende mensen gemaakt hadden.

DSK kwam met een standaard verhaal, maar zou haar terugbellen. De afspraak werd gemaakt op een adres dat Banon vreemd voorkwam. Noch parlementskantoor, noch partijkantoor, noch privé adres. Het was een mooi, leeg appartement.

En DSK wilde eerst haar hand vasthouden tijdens het interview en sprong toen bovenop haar. Ze had een zwarte coltrui aan. Hij rukte haar bh los. Banon’s moeder zit er nu mee, want ze ried haar dochter aan geen klacht in te dienen.

Maar ma had een politieke functie binnen de socialistische partij waar DSK een vooraanstand lid – no pun intended – van is. En ze zei later dat ze geen zin had de geschiedenis in te gaan als “het meisje dat aangerand was door een politicus”. Ze ontkwam nog heelhuids maar was geschokt. Er zullen vast nog wel meer van dit soort verhalen komen en dat leidt ons naar het vervolg van dit verhaal.

Er zijn nu nog vier vragen:. 

  1. Blijft DSK directeur van het IMF?
  2. Is de aanklacht serieus?
  3. Krijgt hij het equivalent van levenslang?
  4. Als dat niet zo is, kan hij dan nog president van Frankrijk worden?

1. Blijft DSK directeur van het IMF?
De IMF kwestie lijkt echt afgedaan. In Latijnse landen kom je nog een heel eind met wat sexverslaving, maar in Amerika en in een organisatie waar het meest preutse land de toon zet, zoals het IMF, kan je zelfs niet in opspraak komen.

Wat heeft onze arme Ruud Lubbers er toch van langs gehad in Genève, denken de Nederlanders intussen. DSK heeft waarschijnlijk een vorm van sexverslaving waarvoor hij behandeling moet zoeken in plaats van dames in kwetsbare posities te intimideren. Want zo ziet het patroon er uit. Het is telkens formeel of informeel machtsmisbruik.

2. Is de aanklacht serieus?
Of de aanklacht serieus is, lijkt beantwoord door de manier waarop de Amerikanen er mee omgaan. Maar laten we toch maar oppassen. Complot? Manipulatie? Alles kan nog. Twee Franse tweeters hadden de primeur. Amerikanen zijn net zo gek met sexvraagstukken als de Fransen of Italianen, maar dan net de andere kant op. Vuurwapens geen probleem.

Wie waren die twee dan? Jongeheren uit de hoek van de UMP, de Gaullistische partij, lees Sarkozy. Een van hen runt Atlantico, een pro-Sarkozy website. Ze hadden de primeurs van alle politiegegevens in New York in de DSK affaire. Sarkozy is de zittende president, DSK was de koploper in de opiniepeilingen.

Er is ook sprake van een alibi. Dat zullen de advocaten nu aan de rechter voorleggen. De enige beslissing die de rechter gisteren nam was om DSK vast te houden. Dat was vanwege vluchtgevaar. Toch raar want die vlucht, zo meldt weekblad Le Point, was allang gereserveerd. Dus hij was niet vertrokken vanwege deze affaire.

Ook stelt het DSK kamp dat hij ten tijde van de gebeurtenis al niet meer in het hotel was, maar lunchte met zijn dochter Camille die in New York studeert. Misschien is het daarom dat DSK’s advocaten zeggen dat ze “onschuldig” gaan pleiten.

Maar de conclusies van het politierapport liegen er volgens Atlantico niet om. De aanklacht is dus serieus of de politie zit er helemaal naast en wie weet is het een UMP manipulatie die uit de hand liep.

3. Krijgt hij het equivalent van levenslang?
Alles behalve het neerknallen van leden van minderheden met een blanke jury is in de VS heel strafbaar. De straffen die op aanklachten staan kunnen bij elkaar opgeteld worden, behalve wanneer de delicten op dezelfde plaats en op dezelfde tijd plaatsvonden. Dit kan dus heel vervelend worden.

4. Kan hij dan nog president van Frankrijk worden
Ja. In de politiek kan heel veel. En de tijd heelt bijna alles. Minister van Buitenlandse Zaken Alain Juppé heeft net een lange periode achter de rug die de Fransen een Tocht door de Woestijn noemen. Hij was betrokken bij een corruptie schandaal rond de voormalige president Chirac. Die zelf het onderwerp is van meerdere procedures voor dezelfde praktijken, die dateren uit zijn tijd als burgemeester van Parijs. Maar de verkiezingen zijn volgend jaar.

Dus een tweede scenario. Het blijkt een grove misrekening te zijn. Er was manipulatie in het spel. DSK krijgt de rol van slachtoffer, op de ene of op de andere manier. Het is snel voorbij. Hij komt niet meer bij het FMI maar daar ging hij toch al weg. De Fransen vinden Amerikanen toch al raar, dus dat is niet erg. Rest de vraag hoe dat voortaan moet met staatsbezoeken van vorstinnen. Typisch Nederlandse mierenneukerij zeggen de Fransen dan. Het debat over wat de bewakers van Koningin Marie-Antoinette haar voor haar executie hebben aangedaan woedt nog steeds.

Positief als altijd eindigen wij met wat uiteindelijk een prettige uitkomst van deze affaire zou zijn. Misschien houden de Fransen nou eens op met het overmatig verontschuldigen van mannelijke opdringerigheid. Inveztor heeft natuurlijk een suggestie. Een nieuwe benaming voor het fenomeen.

De Fransen gebruiken al zoveel Engelse woorden. Football voor soccer, tramway voor streetcar en meer eigentijdse woorden als zapper, hard en cool. Waarom dan niet een nieuwe frisse term voor sexuele intimidatie en poging tot verkrachting? Wij stellen Not Done voor.

Michael Kraland

Klik hier indien u het risico wilt nemen op de mailinglijst van CQFD te belanden.

Als u zich al eerder hebt aangemeld voor Michael Kraland kunt u zich ook weer voor CQFD opgeven. Deze artikelen versturen we apart van Kraland’s andere publicaties.

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: niet van toepassing.

Sextus Politicus en de hersens van Strauss-Kahn

De arrestatie van IMF topman Dominique Strauss-Kahn in New York op verdenking van poging tot verkrachting was schokkend maar niet verbazend. Laten we beginnen met te zeggen dat Strauss-Kahn nergens voor is veroordeeld. Hij is voorlopig onschuldig.

De reden waarom het nieuws niet verbazend is ligt aan de manier waarop de media in Frankrijk omgaan met het privéleven van politici en met sex.
De Fransen zijn dan ook niet verbaasd over Strauss-Kahn’s rokkenjagerij, alleen over de beschuldiging van verkrachting en over hoe de politie hem van boord van zijn Air France jet heeft gehaald.

Strauss-Kahn heeft allang een reputatie voor zichzelf opgebouwd als een vrouwenjager. Maar er kwam nooit iets naar buiten. Tot hij naar Washington ging en toen was het meteen raak, met een affaire waarvoor hij excuses moest aanbieden.

Macht is sex, sex is soms ook macht en zoals Kissinger zei, het is het sterkste stimuleringsmiddel. Presidenten mogen dit in Frankrijk allemaal doen. Zolang er maar niemand verkracht wordt, natuurlijk.
Dat is het grote verschil met de Angelsaksische cultuur, waar Nederland op dit gebied ook deel van uitmaakt. Denk ook aan de affaire Lubbers.
Buitenechtelijk gefriemel kan niet. Althans hier niet. Daar in Amerika niet, zeker als het op de zaak gebeurt, en in Frankrijk kan het wel.
Strauss-Kahn lag ver voor in de opiniepeilingen voor de Franse presidentsverkiezingen. Wel met vijf hele procenten, wat veel is.

Niemand weet meer dan wat de politie van New York heeft verteld. Strauss-Kahn confronteerde een 32 jarige kamerjuffrouw door naakt uit de badkamer te stappen. Vervolgens sloot hij haar op en probeerde haar te verkrachten, of andersom. Er is nog veel onduidelijk.
Kan dit manipulatie zijn? Ja, alles kan.
En zo ja, wie zou hier dan van profiteren?

De Franse politiek reageert dan ook heel voorzichtig.
President Sarkozy heeft zijn regering en partijtop gevraagd zich hier niet over uit te laten. Alleen minister van financiën François Baroin kwam met een zeer afgemeten verklaring.
De enige uitzondering was Martine Le Pen, de extreem rechtse presidentskandidate. Zij veroordeelt Strauss-Kahn nu al, en rept over de vele geruchten die over hem de ronde doen.

Van centrum kandidaat François Bayrou zullen we nog minder horen dan van anderen. Met hem, zo weet Le Tout Paris, kan een vrouw ook niet de lift nemen.
De affaire lijkt een beetje op de affaires rond President Clinton. Ook daar wist zijn entourage en de rest van Washington, dat hij niet van dames af kon blijven. Met een voorkeur voor bepaalde types. Meestal konden zijn assistenten hem op het laatste moment redden, tot het een keer fout ging.
In Frankrijk bestaan hier ook uitdrukkingen voor. De meest tot de verbeelding sprekende is dat iemand “une bite à la place du cerveau” heeft. Een pik in plaats van hersens.

President Mitterrand had de gewoonte goed rond te kijken in een zaal voor hij hem betrad. Hij koos dan zijn prooi uit voor de nacht. Na zijn overlijden luisterde Inveztor naar een debat met drie van de meest vooraanstaande Franse journalisten. Het waren alledrie vrouwen en ze spraken licht kritisch maar vooral lovend over Mitterand’s aanpak en uitstraling. Heel Parijs wist dat Mitterrand er een tweede familie op na hield en bij zijn begrafenis kwamen dochter en haar moeder uit de kast.

Wie een heel boek over dit onderwerp wil lezen kan terecht bij Sextus Politicus, een boek van journalisten Christophe Deloire en Christophe Dubois. In dit boek doen de auteurs verslag van de avonturen van bekende Franse politici. Er duikt ook een Nederlandse actrice in op, aan de arm van Giscard d’Estaing. Ook Strauss-Kahn komt natuurlijk aan bod. Inveztor verwijst u graag naar pagina’s 348 et 349.
Deloire en Dubois zijn, voor zover wij weten, niet vervolgd.
Twee bekende Franse politici ontbreken op dit erotische bal. De prijzen voor vlekkeloos gedrag gaan naar Charles de Gaulle en de socialistische premier Lionel Jospin.

Strauss-Kahn was een spil in het topoverleg met Angela Merkel over de hulp aan Griekenland. Of deze affaire goed is voor de euro doet niet echt ter zake. Laten we zeggen negatief voor de komende 24 uur. Het IMF geeft geen commentaar maar zegt nu al dat het verder gewoon business as usual is.
De Engelstalige media gaan hier natuurlijk wel van smullen. Maar ga niet long Newscorp (Murdoch heeft het Fox netwerk) op deze zaak alleen.

Michael Kraland

Klik hier indien u het risico wilt nemen op de mailinglijst van CQFD te belanden.

Als u zich al eerder hebt aangemeld voor Michael Kraland kunt u zich ook weer voor CQFD opgeven. Deze artikelen versturen we apart van Kraland’s andere publicaties.

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: geen positie in genoemde fondsen op moment van publiceren.