Wij kunnen niet voorspellen maar wij vragen er wel om. Wij betalen er veel geld voor. Direct en indirect, door de kosten en door de tijd om het tot ons te nemen.

U wordt aan het begin van het jaar doodgegooid met allerlei voorspellingen over beurs en economie. Alles wijst erop dat er van die voorspellingen niets klopt. Achteraf dus. Toevallig komen sommige echter uit. Dat heeft dan weer allerlei gevolgen voor de geloofwaardigheid van die voorspeller. Het volgende jaar begint het feest opnieuw, met ieder jaar weer hier en daar een toevalstreffer.

Het is niet zo dat dit al jaren duurt. Nee, het duurt al eeuwen en het beroep van voorspeller is veel ouder dan dat van de tweedehands autoverkoper. Het is gewoon een business. De Grieken gingen naar Delphi, de Romeinen hadden de Sybille en andere technieken op basis van vogelvlucht en ingewanden. Een priesterkaste voer hier wel bij. Het gaat nog steeds zo.

Ons beste advies is er maar liever niet naar te kijken en de aldus gespaarde tijd te investeren in wat u nu niet genoeg doet. Wat dat ook verder moge zijn en in een liberaal land als Nederland zijn de mogelijkheden legio. Als het ons milieu maar niet vervuilt.

Niemand controleert die voorspellers. Het werkt als volgt. De pers heeft content nodig aan het eind van het jaar. Lezers willen voorspellingen. Die worden dus gedaan. Wij kennen mensen die een bon kregen voor iets te hard rijden of voor het niet kunnen presenteren van een identiteitsbewijs. Maar wij kennen niemand die een bekeuring heeft gekregen voor slechte voorspellingen. Hoogstens zet Nova, in een slimme zet, nu dolfijnen in. Dat juichen we oprecht toe want op die manier maak je veel duidelijk.

Niet alleen zijn de meeste voorspellingen slecht en alleen bij toeval juist, maar de belangrijkste zaken die u graag voorspeld had willen zien worden nooit voorspeld. Hoogstens lukt het een ijverige journalist om na veel googelen iemand te vinden die het gemeld had.

Wat onze samenleving karakteriseert is immers een opeenvolging van gebeurtenissen die vaak pas naderhand te verklaren zijn. Denk eens aan alle belangrijke gebeurtenissen. Duik in het verleden en lees de kranten uit die tijd. Kijk naar wat er voorspeld werd. De meeste goede voorspellingen werden achteraf gedaan en dan nog. Wie voorspelde het verloop van de Tweede Wereldoorlog goed? Duinkerken? Pearl Harbour? Noord-Afrika? Stalingrad? Churchill was een zeldzaam goede voorspeller maar ook hij zat vaak verkeerd.

Niet alle beursvorsers die door de media naar voren gehaald worden, hebben het niveau van Churchill. Dat kunnen we u verzekeren.

Ieder jaar krijgen we de vraag wat voorspellingen te doen. Daar gaan we dus.

Over de beurs: die zal fluctueren.

Over valuta: de dollar zal groen blijven.

Al vijftien jaar dezelfde voorspelling en elke keer raak. Vorig jaar hadden we bij grote uitzondering nog een derde voorspelling erbij, namelijk dat de volatiliteit toe zou nemen. Dat gebeurde ook en niet zo’n beetje. Verder gaan we niet en daarmee besparen we onze lezers erg veel tijd en fouten.
Van de tijd en het geld die al die voorspellingen kosten om te maken, te lezen, plus de enorme kosten van de foute voorspellingen, kunnen we ook een investering doen in waterputten in Afrika, geïnstalleerd en wel. Bijvoorbeeld één op de twee jaar. Als vervolgens bewezen wordt dat onze economie het hierdoor minder goed gaat doen, dan stoppen we ermee. Maar als het zonder al die voorspellingen toch beter met ons gaat, dan stoppen we helemaal.

Dit is natuurlijk ook flauwekul, maar niet meer dan die voorspellingen. Het doel, en dat is belangrijk, is echter politiek correct en het is in onze ogen dan ook onbegrijpelijk dat deze eenvoudige ingreep nog niet tot Kamervragen heeft geleid.

Michael Kraland