De hierna volgende column verscheen eerder in FD Geld, het nieuwe wekelijkse Personal Finance Magazine van Het Financieele Dagblad.

Jeroen Sparrow organiseert al twaalf jaar een lunch op Tax Freedom Day. Willem Vermeend, waarvan wijlen Maarten van Traa zei dat je hem alles kon toevertrouwen behalve het socialisme, hield een toespraak waarin hij de inhoud van zijn nieuwe boek samenvatte. Dat boek, getiteld Taxes and the Economy, gaat over de wenselijkheid van een laag belastingtarief dat simpel en gemakkelijk te administreren is. Staatssecretaris Frank Heemskerk kreeg het boek aangeboden.

Wel vervelend dat die Tax Freedom dag pas in juli valt. Meer dan de helft van het jaar is dan om. Vreemd dat er best tevredenheid bestond over die score, die Nederland zo’n beetje in de middenmoot van Europa indeelt. Zesjescultuur? De arme Denen bengelen onderaan. Maar die zijn de gelukkigste mensen van Europa, meldde Heemskerk.
Ik kan me goed voorstellen dat niet iedereen blij is met een eenvoudige belastingwetgeving.
Volksstammen aan adviseurs leven in Nederland van deze complexiteit en als die allemaal gaan demonstreren in Den Haag voor behoud van ons nationale karakter inzake belasting staat onze economie stil.
Vanuit het buitenland bekeken is Nederland elk jaar meer autogeil. Verbazend voor een land waar auto’s hoofdzakelijk stilstaan.
Voor zo’n leasebak moet je een hele administratie bijhouden en bij de grens kan je worden gefotografeerd. Het verdient dan ook aanbeveling om eens per jaar de voorruit in te tikken en daarvan aangifte te doen. Elk jaar. Alle papieren zijn dan geroofd. Keep it simple. We zijn gek.

De echte reden waarom die belastingsituatie zo complex moet zijn is dat regeringen op deze manier kunnen doen alsof ze iets doen. Natuurlijk doen ze niets, behalve praten, vergaderen en schade veroorzaken. Kijk naar de wetgeving over inkomens van durfkapitalisten.
Populisme moet een uitlaatklep hebben en dat ze je ook in het constante geroep om speculanten vooral te straffen. We hebben hier al eerder betoogd dat de speculanten de nieuwe joden zijn. Een gevaarlijke, onbekende secte die in het geheim rare dingen doet om redenen de we niet helemaal snappen maar die tot doel hebben ons armer te maken. En zij worden, zonder echt te werken, rijk. Pakken dus die engerds. Kijk maar naar de schade die ze aanrichten op de oliemarkt en, erger nog, veel erger, op de graanmarkten.

Het is allemaal gemakkelijk te weerleggen. De futuresmarkt voor olie heeft enorm veel nut voor producenten en gebruikers, denk aan luchtlijnen die hun brandstofkosten willen afdekken. Denk bij futures in graan en mais aan boeren die hun oogstprijs zeker willen stellen. En voor iedere koper van een contract bestaat een verkoper. Er wordt niets opgeslagen. Als er meer gespeculeerd wordt zie je meer contracten uitstaan. Dat is zo bij olie en dat is ook zo bij nikkel. Maar de koers van nikkel is gehalveerd, eveneens bij leven en welzijn van een record aantal speculanten. Daar hoor je niets over.

Ieder speelt zo zijn rol. Volksvertegenwoordigers die hebben zitten lunchen en dutten, zoals in Amerika, introduceren nu tien wetsvoorstellen om speculatie tegen te gaan. Dat is gemakkelijker dan de grote meerderheid van hun kiezers te confronteren met de noodzaak wat minder nodeloos rond te rijden in nodeloos grote auto’s.
OPEC ministers, die al gekken profiteren van de olieprijzen, geven speculanten als eersten de schuld.
Bevlogen journalisten schrijven over goed en kwaad. Speculeren in graan is kwaad. Dat mag niet. Speculeren in dollars mag wel. Maar toen Soros de Bank of England liet knallen kreeg je ook allerlei bedenkelijke opinies. Speculanten drijven de prijzen niet op, ze spelen mee in een trend. Speculanten verschaffen liquiditeit.
Speculanten zijn anoniem. Ze kunnenn zich niet verdedigen. Daar gaan we iets aan doen.
Ik richt de Nederlandse Vereniging van Speculanten op. Nederland kennende krijg ik dan elke keer als er weer iets fout gaat een belletje van de media. Een monopolie. De droom van iedere speculant.

Michael Kraland