Het lijkt er sterk op dat de wereld van olie en gas gaat veranderen.
Daar waar het in 2007 geen probleem was om met de huidige olieprijs te leven horen we nu een orkaan van gepiep. Rusland, de grootste gasproducent ter wereld en een belangrijke olieproducent, loopt het risico van een devalutatie van de roebel. Denk aan 30% en denk er ook aan om geen Russische obligaties in portefeuille te hebben. De aandelen had u, net zoals als iedereen, al eerder weggedaan en de Russische beurs is, ook voor die devaluatie, al een van de goedkoopste ter wereld.
Dat komt niet alleen door de olieprijs, maar het is wel de nekslag.

Shell verlaagt investeringen in de teerzanden in het Athabasca bassin in Canada. Teerzand is een duur procédé, met extra raffinagekosten omdat het zware olie is.
Maar wat zien we opeens? Dat sommige kleverige, zware olie nu opeens veel minder opbrengt.

Nog niet zo lang geleden bracht dit soort olie een procent of tien minder op dan de benchmark lichte olie maar nu is de markt relatief tot lichte olie ongeveer een derde gezakt. Daar komt de daling van de benchmark olieprijs, die meer dan gehalveerd is, nog eens bij.
De teerzanden zijn met 173 miljard vaten aan reserves de grootste producent na Saoedi-Arabië, volgens Bloomberg. De grootste importeur is de VS en die kunnen dankzij de teerzanden nog 24 jaar doorrijden.
Olie kost ongeveer $ 60 per vat maar oliereserves in de grond beginnen nu heel goedkoop te worden. De vraag is dan ook wat de supermajors, zoals Exxon, Chevron, Shell, Total en BP gaan doen.
Ze kunnen kleine producenten kopen voor minder dan $ 3 per vat in de grond. Die kunnen ze betalen in cash of aandelen, het maakt nauwelijks uit, want de supers zijn rijk aan cash en hun aandelen verdisconteren een veel hogere olieprijs in de grond. Shell gaf vorig jaar volgens Bloomberg $ 12,87 per vat uit aan het vinden van olie.
Voor de helft van dat bedrag per vat kan Shell de grootste onafhankelijke olieproducenten kopen, zoals bijvoorbeeld Anadarko.
Exxon is als je de marktkapitalisatie door de reserves deelt, $ 18 per vat waard.
Daar is dus een leuk trucje te doen. Je koopt een olieproducent voor $ 7 per vat. Die vaten worden dan $ 18 waard op de beurs.
Supermajors houden er niet van zich te bukken om dubbeltjes op te rapen, dus de kans is groot dat ze de kleintjes, zoals Exco, die voor onder de $3 te koop staan, laten liggen. Te vermoeiend, zo’n integratie.

Wat supermajors het leukst vinden is een andere major over te nemen. Denk aan Exxon-Mobil, of Total-Elf.
We krijgen dus straks een heel andere wereld, waarin de supermajors, die steeds meer terrein verliezen, in omvang gaan verdubbelen. Waarin dure projecten afgelast worden. Waarin de Anadarko’s en Apaches, de onafhankelijke producenten, gaan verdwijnen.
Kleine producenten kunnen overleven als ze goed gefinancierd zijn, maar het lijkt waarschijnlijk dat exploratie veel langzamer zal gaan. Als de vraag niet drastisch daalt staat ons straks opnieuw een hoge olieprijs te wachten. Of wie weet, een hele hoge.

Michael Kraland