Het verhaal over valuta dat ik aan De Kapitalist abonnees schuldig ben wacht nog even tot ik een moment heb om het af te maken. Het komt er op neer dat valuta onveiliger zijn dan ooit enzovoorts, de goede verstaander weet het dan al.

De enige valuta die echt lijkt te lopen is goud dus wie liquide wil blijven heeft maar twee mogelijkheden. Goud of oude cognacs. Dat staat volgende maand in mijn verhaal in Quote. De prijzen van oude cognacs zijn een verwaarloosde niche markt, terwijl oude whiskies heel goed lopen, vandaar ook dat whisky fonds.
De prijzen voor Bordeaux primieurs gaan 40% de hoogte in, misschien dit weekend nog even tijd om daar een blik op te werpen want Bordeaux in voor een deel investment proof. Die cognac moet u gewoon opdrinken.

Hetzelfde geldt overigens voor armagnacs. Die zijn ook veel te goedkoop voor wat ze zijn, maar daar is helemaal geen hoop op multiple expansion omdat de markt daar niet gestructureerd voor is. Whisky bestaat bij de gratie van de grote merken, dan kan je een niche markt maken. Cognac haalt dat misschien ooit nog, want ook daar zijn vier grote jongens die de kar trekken.
In armagnac is er niemand.

Bordeaux is een veel complexer verhaal. De markt was kapot maar 2009 komt nu als geroepen. Maar wat betekent dat voor de slimme koper? Moet u nu die wijn kopen die uniek is, roept de pers althans, en waar de Chinezen op af vliegen?
Misschien wel, misschien niet.
Het hangt ook een beetje van uw leeftijd af.
Die 2009 kunnen we over 15 jaar drinken.
Smaak-en reukvermogen nemen jaarlijks met een procent af.
Iets voor rijke jonge mensen dus.
Of voor mijn kinderen.
Of voor mijn 75e verjaardag.long goud, oude cognacs en armagnacs