Vertrekken, zo luidt de Franse uitdrukking, is ook een beetje doodgaan. Het is een enigszins lugubere uitdrukking. In het Frans klinkt het gelukkig veel eleganter dan in onze taal. Ik ben de laatste oprichter die nog werkzaam was bij Inveztor.net en ik vertrek vandaag.

Eigenlijk had dit op 1 april moeten gebeuren, maar er kwam iets stoms tussen. 1 April is een historische dag bij Inveztor.net, omdat wij elk jaar een grap bedenken. Die geintjes zijn zoals Inveztor.net zelf is. Het zijn grappen, maar er zit een boodschap achter. Een boodschap voor beleggers. Daarover straks meer.

Op een dag werd ik wakker en merkte ik dat dit mijn zevende jaar is bij Inveztor.net. Ik moest denken aan Billy Wilder’s film The Seven Year Itch. Het was hoog tijd voor verandering, tijd voor iets anders.

Schot in de roos
Wanneer je oprichter, columnist, ideeënman en boegbeeld van een mediabedrijf bent, is het zaak om rekening te houden met tijden die veranderen. Die zijn veranderd en mijn tijd bij Inveztor.net is voorbij. Inveztor.net is wel het leukste bedrijf dat ik ooit opzette. De eerste twee jaar waren de oprichters elke nacht om 2:00 uur nog online en druk bezig.

De volgende ochtend begonnen ze weer vroeg. Het was een tijd waarin alles kon. De cijfers toonden al snel aan dat we in de roos geschoten hadden. Het vliegwiel liep, Inveztor.net kwam van de grond. Mijn familie en vrienden heb ik in die eerste twee jaar nauwelijks gezien, ik vraag hun bij deze om vergeving daarvoor.

Onze voornaamste verdienste was het introduceren van een nieuwe manier van schrijven over geld. Een inspiratiebron daarvoor was een druggy dwarsligger, een drinker, een gewerengek en een originele schrijver, Hunter S.Thompson. Wie denkt dat ik nu afdwaal, vergist zich. Ik was niet van plan het over Thompson te hebben, maar lees even door.

Zijdeur en stille trom
Thompson, die de term Gonzo Journalism bedacht, was een vernieuwer van een genre dat, tot zijn komst, werd beoefend door een coterie. Hij had succes bij de lezers van Rolling Stone. Dat was toen een hip blad. Thompson brak door met een persoonlijke en intense benadering van politiek en maatschappij in een tijd van verandering.

Hij pleegde op 20 februari van dit jaar zelfmoord met een revolver. Hij werd 67 jaar. Lees vooral zijn verhalen over de verkiezingscampagne van ex-president Richard Nixon – Fear & Loathing on the Campaign Trail – en speciaal de affaire rond minister van landbouw Earl Butz, die moest aftreden toen Thompson zijn visie op het Afro-Amerikaans electoraat bekend maakte.

Tot dan toe werd er in Nederland alleen over beleggen geschreven door gespecialiseerde journalisten. Soms ging dat goed, soms minder en kwam de hoofdredacteur erachter dat er zoiets als front running bestond. Zijdeur en stille trom, maar soms gebeurde er niets. Dat kon toen nog. Anderen waren keurig, maar duf naar maatstaven van nu.

Nieuw geluid
Bij Inveztor.net heb ik geprobeerd geen keurige, vakkundige journalisten aan te werven. Wel voor de redactie, daar zitten vaklui. Voor de opiniestukken zocht ik alleen naar mensen met een eigen, liefst nieuw geluid. Ik zocht naar mensen die soms elders niet aan de beurt kwamen. Dat is gelukt en ik ben blij dat ik Inveztor.net kan achterlaten als marktleider.

Dit jaar maken wij van Inveztor.net voor het eerst een rendabel bedrijf. Ik zeg wij, want ik blijf aandeelhouder en ga Inveztor.net op afstand volgen. De onderneming heeft een directie, een hoofdredacteur en een redactie die ik zelf heb binnengehaald. Het is tijd dat die hun eigen richting kiezen, zonder mijn tussenkomst en zonder verdere discussie.

Ondernemen, schrijven, ideeën bedenken, speculeren en spelen met de markt: dat is wat ik leuk vind en dat kan ook buiten Inveztor.net. Beter zelfs, want Inveztor.net is nu een team dat zelf ook ideeën heeft en uitvoert. Die wijken vaak af van de mijne, maar dat is juist goed. De boodschap, noem het de ideologie, achter Inveztor.net is samengevat in één zinnetje: Van Beleggers, Voor Beleggers.

Zeepbellen
Bij Buzzword Inc. noemen ze dit een Mission Statement Wel lekker compact overigens. Wij proberen privé-beleggers te helpen door ze wegwijs te maken in wat er achter letterlijk en figuurlijk de schermen gebeurt. Door inzicht te geven in sommige spelletjes. Door zeepbellen door te prikken, al lukte het niet elke keer.

Buiten Nederland waren mensen zoals Jim Cramer en de heren van Morningstar en The Motley Fool met iets dergelijks bezig. Het was een internationale trend. Wij probeerden het in Nederland en het lukte.
Inveztor.net was voor mij jarenlang een snelbewegend feest. Niet alleen vanwege de 1 aprilgrappen, maar vooral om de ervaring.

Zeven jaar geleden was internet een nieuw medium, nu is het een pijp, een distributiekanaal, net zoals radio, televisie en papier. Ik heb genoten van de interactie met onze lezers. Daar heb ik het meest van geleerd. Ik maakte kennis met nieuwe vrienden en daar zitten een aantal goede mensen bij, die zichzelf nu vast herkennen. Ik hoop ze snel weer te zien.

Geen bloemen
Ik maakte ook nieuwe vijanden. Ongetwijfeld niet genoeg, maar ik heb mijn best gedaan en ben zo kieskeurig mogelijk geweest. Mijn laatste minuut breekt aan. Mag ik een ronde applaus vragen voor onze columnisten, het beste team in Nederland? Dank u, dat was oorverdovend. Tenslotte wil ik Mark Blaisse en Jort Kelder bedanken.

Blaisse gaf mij mijn eerste kans als financieel columnist. Hij was streng, maar Kelder legde mij uit waarom sommige van mijn columns best leuk waren. Daardoor ben ik met Inveztor.net verder gegaan en staan mijn verhalen nog steeds in Quote. Dat Inveztor.net Magazine er uitziet als een echt blad is mede te danken aan Blaisse, al opereerde hij, vergeef mij de uitdrukking, undercover.

Ik organiseer binnenkort een afscheidsborrel – liever geen bloemen – waarvan het karakter bijzonder feestelijk is. Ik hoop dat er die avond geen voetbal op tv is en dat veel van mijn meest dierbare lezers komen. Voor hen schrijf ik dan ook dit laatste verhaal.
Lezers, dank voor alle steun.

Michael Kraland