Laten we duidelijk zijn. Als u een stuk van ons niet leuk vindt, zeg of schrijf het ons en vermeldt dat u een probleem hebt met de kwaliteit. Hetzelfde geldt voor de rest van Inveztor. Maar hebt u het alstublieft niet over “apart”. Sinds Mandela is die uitdrukking, hoe zullen we het zeggen, uit.
Met grappig bedoelen mensen iets dat helemaal niet grappig is. Als ze grappig willen zeggen dan zeggen ze leuk, of iets met hyper, mega of giga ervoor.
Met grappig bedoelt men, terugvertaald naar het Nederlands, verwonderlijk. Of iets daaromtrents.
Vandaag gaan we het dus hebben over iets grappigs, in de eigentijdse hypocriet-Nederlandse zin van het woord.
Kijkt u eens naar bovenstaande grafieken.
Wat lijken die toch op elkaar.
Vast twee bedrijven die ongeveer tegelijk naar de beurs kwamen, in dezelfde sector waarschijnlijk.
In zekere zin hebt u gelijk, maar wij zijn stom verbaasd en gaan tot actie over.
Want wat is de werkelijkheid achter deze grafieken?
De ene is van Urasia Energy, een aandeel dat in onze Polderportefeuille zit en waar we in het verleden vaak over geschreven hebben. Als je de korte periode sinds de beursgang in november tenminste een verleden kunt noemen.
Klik voor onze eerdere stukken op Quotenet, in Quote en op Inveztor.
Urasia is een bedrijf dat naar uranium zoekt in Azië. De naam is dus minder bedrieglijk dan die van WPP, het reclame imperium van Martin Sorrell dat zich tooit met de naam van een plastic bedradingsbedrijf.
In Urasia zitten alleen speculanten zoals de steller dezes, en wat grondstoffenjagers. En wat uraniumgekken, waar u ons eveneens onder kunt rekenen.
Het grappige is dat de andere grafiek van EDF is. Electricité de France. Een grotere tegenstelling is nauwelijks mogelijk.
Waarschijnlijk ben u overigens aandeelhouder, want als u in een pensioenfonds zit is die kans heel groot.
EDF was, in december, de grootste beursgang van het jaar en bovendien een mislukte beursgang.
Dat zou je niet zeggen als je naar die grafiek kijkt, maar de greenshoe werd maar voor een klein deel opgenomen. Het aandeel was op € 33 –dat was de institutionele prijs, Franse ingezetenen konden wat goedkoper terecht – te hoog geprijsd.
Dat kwam doordat de Franse regering met de uitverkoop van zusterbedrijf GDF, Gaz de France, goed gemikt had. Tot voor kort heette het bedrijf EDF-GDF en demonstreerden communistische vakbondsleden tegen de ontvlechting. Om het tegemoet te komen gaf de regering, die graag tegemoet komt, hen extra aandelen. Net zoals aan de piloten van Air France.
Het aandeel GDF steeg. Daardoor zette de regering de tweede keer te hoog in voor EDF en beleggers wilden toen niet mee doen.
Wat is er dan veranderd in die tijd?
Niets, behalve perceptie.
Er is heel veel mis met EDF. Zou u willen beleggen in een bedrijf dat vastzit in een archaïsche structuur en op elk moment zijn prijzen gedicteerd kan krijgen door laf rechts of dom links, afhankelijk van wie er in de regering zit ? Het gebeurde onlangs met GDF, de gasbroer dus.
Binnen EDF heeft de communistische vakbond CGT veel te zeggen. Ze runnen een schandalige eigen winkel binnen het bedrijf. Wij gebruiken deze term niet omdat dat onze mening is, maar omdat er zoveel schandalen over geweest zijn, vandaar dit adjectief. Bovendien verscheen er nog niet zo lang geleden een heel boek over die schandalen en daardoor ontstond een nieuw schandaal. Echt, wij wegen onze woorden op een goudschaaltje.
Het gaat dus om perceptie.
Morgan Stanley, een effectenbank, kwam vandaag met een grote studie over EDF waarin vooral wordt uitgegaan van de mogelijkheid tot tariefverhoging. Veel andere analisten vinden het aandeel nu al goed geprijsd, Morgan Stanley wijkt dus af.
Het aandeel steeg al 8% sinds het begin van het jaar en naar ons gevoel komt dat omdat beleggers nu opeens denken dat EDF een uranium aandeel is. Kijk maar naar de chart kunt u nu ook zeggen.
Inderdaad is Frankrijk voor 80% voorzien van nucleaire energie dankzij een langlopend programma dat door EDF wordt beheerd.
Dit dateert nog uit de tijd van De Gaulle. De Fransen hebben destijds ook Iran aan kerncentrales geholpen. Het andere Franse aandeel in deze sector, Areva, de grootste pure play op kerncentrale- en kernafvalgebied, hebben we uit onze portefeuille verwijderd omdat het ons te duur werd.
Morgan Stanley schat de mogelijkheid tot tariefverhoging dus hoger in dan anderen en komt daarmee tot een koersdoel van € 40.
Interessant voor wie graag big caps speelt. Minder interessant voor wie een sceptische houding heeft aangaande de Franse politieke ontwikkelingen. Zoals wij, bijvoorbeeld. Wij hebben liever zo min mogelijk te doen met aandelen waar de Franse politiek een rol in kan spelen omdat die rol meestal ongunstig is voor aandeelhouders; kijk naar de recente interventie bij GDF.
Wij houden ons dus liever bij andere atoomaandelen, zoals bijvoorbeeld het Zweedse Studsvik, ook in onze Polderportefeuille, dat vrijdag een nieuw hoogtepunt bereikte. Voor eerder stuk over Studsvik in Quote, klik hier.
Michael Kraland
Michael Kraland is columnist bij Inveztor. Op het moment van schrijven had hij een longpositie in Urasia.
Michael Kraland 