Gelukkig vraagt niemand ons om een classificatie van de Nederlandse beoefenaars van ons vak en hun leesgewoonten. Een hedge fund-manager belde vanmiddag en deed zijn beklag daarover. Over die gewoontes dus. Hij wordt elke ochtend in London opgebeld door jongelui die de inhoud van een groot landelijk dagblad oplepelen, al dan niet geheel correct. Niet Het Financieele Dagblad dus, want die is vrij klein.
Nederlandse of Franse brokers zouden dat niet durven.

Opvallender nog is de observatie dat er heel wat zijn die Het Financieele Dagblad niet alleen vluchtig lezen – wat zou je er anders mee moeten- maar dat, op een lange vlucht, ook blijven doen.
Dat is ernstig, want je kunt allerlei andere kranten gratis en voor niets krijgen in zo’n vliegtuig. Gezien onze vermeende volksaard zou je anders verwachten maar nee, zelfs gratis leest men liever geen Economist, Wall Street Journal of Financial Times. Terwijl ik u toch kan verzekeren dat dat heel goede bladen zijn.

Ze zullen je geld maar beheren.

Financiële dienstverleners worden, bij ons zowel als elders, gek gemaakt met regeltjes. In de meeste gevallen is dat, zoals u uit het bovenstaande zult begrijpen, gelukkig. Op die manier kan je je eigen grote leegte het grootste deel van de dag verbergen achter administratieve zaken en compliance. Tel daarbij de vergaderingen en het nodeloos rondrijden in leasebakken – “wij komen graag bij u langs in het kader van onze superieure dienstverlening” – en er blijft geen moment over voor het kijken buiten het vak en het opdoen van echte, originele ideeën.
Dit is slechts een constatering overigens, geen klacht. We maken allemaal onze keuzes en de collectiviteit koos voor bureaucratie.
Dat is veiliger.

Toch is het gemakkelijk aan te tonen dat het loont om een beetje na te denken.
U kon, een paar jaar geleden, Seth Klarman’s boek getiteld Margin of Safety aanschaffen voor $ 25. Waardebeleggers weten waar de titel naar verwijst: de veiligheidsmarge is het belangrijkste principe van de grondlegger van deze school, Benjamin Graham, de leermeester van Warren Buffett.
Nu betaalt u voor dat boek ongeveer $1200, als u het al kunt vinden, op eBay. Dat is een rendement van 4800% met een risico van $25.
Een echte value buy dus.

Seth Klarman is een briljante Amerikaanse belegger die kijkt naar intrinsieke waarde, een ander Benjamin Graham-begrip, waar we u hier verder niet mee zullen vervelen, daar zijn immers allerlei boekjes voor.
De intrinsieke waarde van dat boek was natuurlijk veel hoger dan het bedrag wat u destijds betaalde.
Althans, als u iets hebt aan de ideeën van de auteur.
De prestaties Klarman zelf zijn namelijk nog indrukwekkender dan de waardevermeerdering van zijn boek, namelijk 5500% per vorig jaar. Als u verder wilt kijken, hij werkt voor de Baupost groep, in de VS.

Waardebelegging is de discipline die het gemakkelijkst gebruikt kan worden door particuliere beleggers. Ver van de waan van de dag. Rustig huiswerk doen, liquiditeiten aanhouden wanneer er geen ideeën zijn en verkopen wanneer de beurswaarde ver boven de intrinsieke waarde begint te komen. Aankoop natuurlijk alleen daaronder.
Het leuke is verder dat u geen tijd hoeft vrij te maken voor hijgerige verhaaltjes over de waan van de dag. Nadeel is dat u tegen de stroom inroeit en dat een tegendraadse houding, zo blijkt uit onderzoek, tot fysieke klachten kan leiden.

Klarman is koper van Walter Industries (WLT), Portland General Electric (POR) en vele andere aandelen.

Wie meer wil lezen over Klarman’s keuzes kan binnenkort op deze site terecht.

U kunt ook eens kijken naar een klein Euronext genoteerd aandeeltje in Frankrijk. Het heet Acadomia en houdt zich bezig met bijles. Dankzij een nieuwe, typisch Franse wet, kunnen ouders daar nu met 50% korting terecht. De koers van het aandeel is terug van € 30 naar onder de € 20.

Michael Kraland  Michael Kraland heeft geen posities in bovengenoemde fondsen.