Verwar Marx niet met de Marxisten en Keynes niet met de Keynesianen. Erger nog, als u wilt weten wat de –ismes voor onze democratie betekenen moet u Tocqueville lezen.
In deze haastige en onbeschoft oppervlakkige tijden is dat helaas geen erg praktisch advies.
Tenzij u een echte belegger bent en zo succesvol dat u een uurtje kunt investeren in lectuur.

Keynes is, naar mijn gevoel, de meest moderne economische denker. Veel meer dan bijvoorbeeld Krugman. Keynes is modern vanwege zijn ideeën en zijn praktijk.

Voordat Keynes, die in 1946 overleed, de postume goeroe van de wederopbouw werd, was hij ook in andere kringen bekend dan alleen bij economie-knarren.
Keynes was een veelzijdige intellectueel met grote kennis van het financiële. Hij was excentriek en briljant maar desondanks liep het goed met hem af. Althans, hij stierf heteroseksueel.
En zoals het een goede Engelse aristocraat betaamt trouwde hij met een danseres. Dat was een mevrouw die haar man en minnaar aan de kant schoof en Rusland verliet voor haar hedge fund manager. Een beetje zoals in Desperate Housewives, seizoen II, maar dan wat kleurrijker en helemaal echt.

Keynes was in Cambridge lid van een geheim genootschap voor creatievelingen, The Apostles en hoorde ook bij de Bloomsbury groep. Hij was één van de briljantste leden van deze losbandige club en omdat hij zich met geldzaken en economie bezighield werd hij beschouwd als een relatieve nerd tussen de artistiekelingen.
Dat gold niet voor zijn privéleven, dat even energiek als losbandig was en ook wat dat betreft was hij dus modern. Of postmodern, laten we niet moeilijk doen.
Bloomsbury was ook een erotomanische, hypersexuele gemeenschap waarbinnen Keynes zijn hedge fund beheerde en waar de term Sleeping Partners meer dan één betekenis had.
Als hij vandaag geleefd had was Keynes in grote problemen gekomen met zijn werkgevers en met de Engelse AFM. Hij zou aan de schandpaal genageld zijn wegens zijn persoonlijke leven en wegens overtreding van regels. Gelukkig bestonden die toen nog nauwelijks.

In hedgendaagse termen (als u mij toestaat deze verschrijving even te laten staan) deed Keynes aan Global Macro en knoeide hij met Survivorship Bias.
Hij deed wat Soros na hem deed, hij shortte sterling, maar deed de Bank of England niet springen, want hij ging sterling short tegen de dollar maar long sterling tegen de Franc  en de Mark. Keynes had veel succes. Hij verloor alles weer toen hij even niet goed op de bal had gelet en met zijn Bloomsbury vrienden naar Florence was afgereisd.

Keynes sloot zijn eerste fonds met grote verliezen maar zette snel weer een nieuw hedge fund op dat heel goed liep. Die tactiek is ook tegenwoordig weer heel populair.
De openingsmuziek van ons radioprogramma Slapend Rijk, in samenwerking met BNR Nieuwsradio dat een onderdeel is van de FD Mediagroep net zoals deze krant, heet: If you’re so smart, how come you ain’t rich.
Afgezien natuurlijk van het taalgebruik is dit een zeldzaam typisch Keynesiaans r&b nummer.
Keynes werd schatrijk met zijn adviezen en zijn artistieke vrienden, bijna allemaal bedgenoten, profiteerden daarvan mee.

U kunt dat ook doen. Niets is gemakkelijker. Onze ideeën van de afgelopen weken, het Franse windenergiebedrijf Theolia en het in elkaar gestampte Duitse motorenbedrijf Thielert, zijn allebei zo’n 15% omhoog.Investeer de winst ten eerste in de aankoop van Robert Skidelsky’s driedelige biografie, getiteld John Maynard Keynes en ten tweede neem een maand vrijaf om die te lezen.

Alle winst die u daar vervolgens uithaalt, is bovendien geheel onbelast.

Michael KralandDisclaimer: Kraland heeft longposities in Theolia en Thielert.