Gisteren steeg een uranium aandeeltje uit mijn privé portefeuille 42%. Het ding heet Xemplar en – waarom zouden we het eenvoudig doen als het moeilijk kan – noteert in Canada en begint aan uraniumexploratie in, of all places, Namibië.

Namibië is een uithoek ten Noordwesten van Zuid-Afrika en de huisjes zien er nogal Hanseatisch uit. Hoorn, Medemblik, Enkhuizen, Dantzig, Hamburg, het binnenvarende vampierschip uit Murnau’s Nosferatu, dat soort sfeertje, maar dan onder de Zuid-Afrikaanse zon.
Feestende Duits sprekende inboorlingen in Windhoek. Brangelica.

Ik wil er best eens heen want er komen mooie diamanten vandaan en ik heb mensen in mijn omgeving die die dingen mooi vinden.
Het is er bovendien mooier weer dan hier.

XE heeft daar nu wat permits, naast de vermaarde Rossing mijn van Rio Tinto. En in het Noord-Westen hebben ze ook een concessie met 6 miljoen pond open pit uranium, die nog niet volgens de regels der Canadese regelgevers kunst is geboord maar dat ongetwijfeld binnenkort zal zijn.
Zes miljoen keer de huidige unraiumprijs van $72,10 levert ruim $430 miljoen op en het bedrijf kost nu C$ 60 miljoen, dus ongeveer $54 miljoen.

Ik denk dat geoloog Gennen McDowall, die ik een paar maanden geleden voor het laatst sprak, in Januari gaat boren en in februari of maart met resultaten zal komen.
Nu heb ik het over de vier permits rond Rossing.

Dan zou de vlam wel eens in de pan kunnen slaan.
Beleggers zoeken nu naar een laatkomertje, dat nog niet met de uraniumprijs meegestegen is, en XE is daar een goede kandidaat voor.

Koersdoel is C$ 1,50.
We kopen er vandaag 50.000 op C$ 0,79.

Kritische ogen zullen opmerken dat ons aandeel Rampart deze functie zou moeten vervullen. Dat klopt, maar alles loopt daar wat achter en ik verwacht daar pas een stijging als er nieuws is, in April bijvoorbeeld.Long XE en RPT