De verkiezingsoverwinning van Nicolas Sarkozy is volledig. Hij heeft ruim 53% van de stemmen behaald. De Socialisten behaalden hun zwakste resultaat sinds 1965.

Sarkozy hield een acceptatiespeech die bijzonder verzoenend was. Hij was door zijn tegenstanders afgeschilderd als verbeten en fanatiek ambitieus. Enerzijds bevestigde hij dat de ambitie van zijn regering zou zijn om Frankrijk er weer bovenop te helpen maar ook om alle zwakkere elementen in de samenleving te helpen.
Zijn eerste buitenlandse reizen zullen naar Brussel en Berlijn zijn. De buitenlandse politiek kwam relatief uitgebreid aan bod, zowel in de campagne als in de eerste toespraak als winnaar van de verkiezingen – Sarkozy wordt pas op 16 Mei President.

De belangrijkste punten zijn dat hij van plan is nieuwe initiatieven te ontplooien in Europa en een constructievere houding zal aannemen tegenover de VS. Frankrijk en Amerika zijn oude vrienden, zei Sarkozy, en oude vrienden hebben het recht het niet altijd met elkaar eens te zijn.
Turkije hoort niet in de Europese Unie thuis maar Frankrijk gaat nieuwe initiatieven ontplooien in het Middellandse Zeegebied en richting Afrika. Afrika was tot nu toe en sinds de komst van De Gaulle in 1958 een politiek privé domein van Franse presidenten.
Sarkozy suggereerde dat hij deze presidentiële greep wil vervangen door een meer open aanpak.

De handelswaar van de Groenen werd weggevaagd door de aankondiging dat de regering een nieuwe politiek gaat voeren met als doel Frankrijk tot een wereldleider op het gebied van milieubescherming te maken.
Sarkozy maakte ook het standaardmenu van Mevrouw Royal tot het zijne: Frankrijk wordt een nieuw tehuis voor mishandelde vrouwen en vervolgde vluchtelingen.
Tot nu toe werd Sarkozy, die tot een maand geleden Minister van Binnenlandse Zaken was, afgeschilderd als een meedogenloze vervolger van buitenlanders zonder papieren.

De politieke consequenties van Sarkozy’s eerste stappen zullen we in Juni zien bij de parlementsverkiezingen.
De campagne daarvoor begon gisterenavond.
Terwijl Sarkozy door zijn verzoenende opstelling het gras voor de voeten van de oppositie wegmaaide, barstte er bij de verliezende Socialisten ruzie uit.

Mevrouw Royal is presidentskandidate geworden en heeft ook haar campagne gevoerd zonder de steun van de zogenaamde Olifanten van de partij. Als concessie aan haar traditionele electoraat had ze wel laten doorschemeren dat ze de voormalige Minister van Financiën Dominique Strauss-Kahn tot premier zou benoemen.

De reactie van Mevrouw Royal op haar nederlaag viel vooral op door een stralende glimlach die de hele avond aanhield. Zij pleegde direct tijdens haar eerste toespraak een kleine partijstaatsgreep door te zeggen dat haar verkiezingsstrijd een succes was geweest, ook al had ze de eindstreep niet gehaald en dat ze dus door zou gaan tot de volgende verkiezingen.

Nauwelijks een uur later kondigde Dominique Strauss-Kahn live op de televisie aan dat de reden waarom de partij verloren had lag in het feit dat als enige socialistische partij in Europa de Franse PS zich niet had vernieuwd en oude dogma’s hanteerde die de centrumverkiezers in de armen van Sarkozy dreven.
Strauss-Kahn stelde zichzelf kandidaat voor de vernieuwing van de partij.

Centrumkandidaat Bayrou wil ook door naar de volgende verkiezingsronde. Zijn probleem is dat de meeste Centristische parlementsleden over zijn gelopen naar Sarkozy. Zij hebben eieren voor hun geld gekozen omdat ze anders in hun arrondissement een Gaullistische kandidaat tegen zich zouden krijgen en daarmee hun zetel zouden verliezen.
Ook gisterenavond liep nog één van zijn supporters over.

Sarkozy moet nu de volgende parlementsverkiezingen winnen om een regeringsmeerderheid te krijgen om zijn plannen uit te voeren.
Door zijn eerste stap, gisteren, waarbij hij diepe verdeeldheid heeft gezaaid bij de oppositie, is die kans alleen maar vergroot.

Nog voor de zomer hoopt Sarkozy nieuwe financiële wetgeving door het parlement te laten goedkeuren.
Die wetgeving zal sterk stimulerend zijn voor zowel eigen woningbezit als kapitaalvorming. Voor Ségolène Royal was Sarkozy de kandidaat van de CAC 40. Dat was hij ook ongetwijfeld maar als hij in zijn plannen slaagt zal hij vooral de binnenlandse markt sterk stimuleren. De CAC 40 bedrijven halen al 80% van hun winst uit het buitenland.

Michael Kraland

Disclaimer: niet van toepassing.