Onze strategie die er voornamelijk uit bestond ons niets aan te trekken van de renteperikelen, bleek tot nu toe goed te werken.
De rente steeg hard maar de vraag is of de sub prime crisis de rente niet zal matigen.
Ik denk van wel en zie, dollarbeleggers denken dat ook en verkopen het spul massaal.

Maar voorlopig gaat het nog goed.
Sceptici, nee, cynici zullen zeggen dat wie uit het raam valt van een wolkenkrabber dit ook kan zeggen, vrolijk zwaaiend naar iedereen die hij op elke verdieping voorbij komt, tot het moment van de afrekening komt en er een definitieve grote vlek wordt gemaakt op het asfalt. Of u maakt iemands autodak kapot, krijgen uw erfgenamen nog een claim ook.

Vrijdag vertrek ik naar New York, vandaar de wolkenkrabber. Met het verstrijken der jaren vind ik NYC steeds minder leuk, maar Woody Allen steeds leuker. De natuur en menselijke situaties hebben mijn voorkeur boven de ontmenselijkte stad en New York City is één van de meest grandioos ontmenselijkte steden die ik ken. Vooral in de zomer, als het veel te warm en vochtig is, en in de winter wanneer er smurrie ligt en je schoenen snel naar de eeuwige jachtvelden geholpen worden. Tenzij je galoshes draagt, rubberen overschoenen.

Met de jaren vind ik ook de hype en de hebberigheid niet meer leuk. Zelfs filantropie is hevig concurrerend en intens narcistisch. Nee, ik zeg het verkeerd: vooral filantropie.

Ik heb maar een paar afspraken, omdat ik met mijn familie ben. “Teveel afspraken”, roept die familie.
Taleb is er niet, naar Vegas met zijn zoon, maar ik heb hem vorige week al uitgebreid in Amsterdam gesproken. We hadden het over Tekne en Episteme. Kennen en kunnen. Doen en duiding.
Als u Taleb’s Black Swan nog niet gelezen hebt moet u het boek nu bestellen, het is een meesterwerk. Taleb vindt dat zijn eerdere bestseller, Fooled by Randomness, niet veel voorstelt.
Hij trekt de lijn door, filosofisch gezien, van Toeval naar het Hoogst Onwaarschijnlijke. Zijn volgende boek zal over religie gaan. Het verbaast me niet. Mircea Eliade, de Roemeense godsdienstfilosoof en historicus, die in het Frans publiceerde, heeft zijn belangstelling.
Eliade was een pionier maar wel met wat minder prettige associaties in het Roemenië van zijn jeugd. Hij zag goed hoe de oude mythes nog steeds functioneren in een massa samenleving.
Ik maak Taleb attent op Odon Vallet. Vallet is een dubbelganger van Buster Keaton met geverfd haar en een ribfluwelen pak. Hij is een veelzijdig publicist over zaken die een relatie hebben met religie. Een iconoclast, die € 50 miljoen van zijn vader’s verzekeringsbedrijf erfde en weggaf voor de opvoeding van minder bedeelde kinderen.

Mensen vullen leegte want ze willen iets begrijpen. Ook als er niets te begrijpen is.
De verbinding met de populariteit van technische analyse is gemakkelijk te leggen. De beurs is te gecompliceerd, net zoals onze samenleving. Er is dus behoefte aan reductie. Het is ook heel oncomfortabel, dat wij zo weinig begrijpen. We weten meer dan vroeger maar wat doen we daarmee ? En vroeger wisten we minder dan daarvoor. Maar nu dus veel meer, sinds kort.

En hoeveel weten we niet ? Bijna alles, voor wie even doordenkt, we weten bijna niets.
Het is dus bijzonder comfortabel om dat niets te vullen met technische zekerheden.
Tekne versus Episteme.

Morgen wordt een drukke dag. Vroeg de trein in. Onze discussie met onze aandeelhouder, het FD, is nog niet voorbij. En morgen start Penrose Investors, onze participatiemaatschappij.
Ik moet een presentatie geven en onze mede-aandeelhouders ontvangen.
Zo veel te doen en zo weinig tijd.

Long The Black Swan