Afscheid van Vincent Strik
Eerste hoofdredacteur Inveztor.

Twee jaar geleden kreeg ik een telefoontje van Fred Bakker, een kwieke, atletische man die toen hoofdredacteur van Het Financieele Dagblad was. Inveztor zocht toch ook een hoofdredacteur?
Fred had wel iemand.

De betreffende persoon zou er snel zijn en zo kon het gebeuren dat ik een kwartier later in Bakker’s riante, zonovergoten kantoor kennis maakte met Vincent Strik.
We hadden een kort gesprek dat je zelfs met de beste wil ter wereld niet een interview kon noemen. Ook had Strik het die dag erg warm.
Ik besloot hem direct aan te nemen.
Eén van de doorslaggevende redenen was dat Vincent de enige kandidaat was.
Bovendien leek hij vakkundig en ik wilde Bakker niet voor het hoofd stoten.
De rol van Het Financieele Dagblad zou immers heel belangrijk zijn voor Inveztor.

In de maanden van voorbereiding die volgden bleek al snel dat Strik de juiste man op de juiste plaats was. Maargoed, er was dus maar één man en al waren er meerdere plaatsen, Strik had de eerste keus.
Hij had het vaak over het handwerk. Daarmee bedoelde hij het ouderwetse, tijdrovende maar zo belangrijke journalistieke voorbereidingswerk. Vincent Strik is een man van de oude school. Goddank zei ik vaak tegen mezelf. Secuur, methodisch en met een goed oog voor planning en detail.
Bovendien had Strik er een tiental jaren bij Het Financieele Dagblad op zitten en omdat die aardige mensen onze minderheidsaandeelhouders waren en niet zo vreselijk gemakkelijk deden over ons digitale beursavontuurtje, leek dat een goed idee.
Het was ook lekker rustig in onze riante kantoorvilla in Zuid. Strik heeft, tijdens kantooruren, het conversatieniveau van een oester.
Het leek me het beste om op zijn grillen vooruit te lopen en desgevraagd vertelde Strik mij dat zijn eerste en belangrijkste wens de aanschaf van een volautomatisch cappuccino apparaat betrof.
Zo kon het gebeuren dat wij bij Inveztor een slechts twee keer gebruikt cappuccino apparaat klaar hebben staan voor de eerste betalende abonnee die daarom verzoekt. En wij raden u af ooit het Nespresso cappuccino apparaat te bestellen.
Maar al snel had ik de Achilleshiel van Strik gevonden.
Misschien wilt u ooit een oud-hoofdredacteur van beleggingsmedia benaderen. In het geval Vincent Strik kan ik u dan aanbevelen dit de doen middels dozen Pavie-Macquin. Dat is een St Emilion, die in Perswijn, een Nederlandstalig wijnblad voor maniakken, beschreven wordt als de beste in die hoek.

Gelukkig had ik mijn Parijse kelder vol liggen met deze wijn, jaargang 1995, en die begon net een beetje op dronk te raken. In de twee jaar die volgden werd mijn bagage dan ook steeds zwaarder en mijn band met Strik steeds inniger.
Moet ik u verhalen hoe wij als eerste employé een hoekige lange slungel genaamd Crum aannamen?
Hoe onze newsroom vervolgens bestond uit twee fans van onze Vader des Vaderlands, althans qua conversatieniveau, zo erg dat ik er klachten over kreeg van nummer drie, onze commerciële medewerker?

Ik beperk me liever tot het roemen van de vele kwaliteiten van Strik. Want hij zei wel niets, maar als hij iets zei was het raak en deed hij dat met een woordenschat die de basis vormden voor zijn elegant vormgegeven stukken.
Vincent was niet alleen onze organisator, maar ook onze beste stilist.
Hij was, in de turbulente periode die Inveztor daarop meemaakte, een standvastig en betrouwbaar iets in de branding, zoals men wel zegt. Niet een oester in elk geval.
Kortom, zonder Vincent Strik hadden wij het bijzonder moeilijk gekregen.

Inmiddels heeft Vincent aangegeven dat hij wil stoppen als hoofdredacteur. Althans, dat heeft hij al vier keer aangegeven en nu kunnen we er niet meer omheen. Zoals u, als oplettende lezer, hebt gezien schrijft hij al meer dan vroeger en wendt hij zijn vakkennis aan voor het schrijven van recensies van financiële producten. Met succes en, zoals altijd, op elegante wijze.
Vincent kwam onlangs naar mij toe met een foto van Julian Schnabel. Schnabel stond op het festival van Cannes, omringd door vier actrices uit zijn laatste film. Twee links en twee rechts.
Zo’n huldiging leek Vincent ook wel iets.
Zoals altijd waren wij het snel eens. De wijn voor deze festiviteit is natuurlijk al uitgezocht.

Martin Crum hoofdredacteur Inveztor

Martin Crum volgt Vincent Strik op als hoofdredacteur van Inveztor.
Crum was senior redacteur bij Inveztor. Daarvoor was hij actief in de beleggerspers en vervulde hij functies in het bankwezen.

Martin Crum is de hardst werkende redacteur die ik ooit heb meegemaakt.
In feite is het zo dat de rest van het Inveztor-team min of meer fungeert als een support ploeg voor deze Marathonsprinter.
Eerder dit jaar was de opgave voor Inveztor de kosten met de helft terug te brengen en de omzet met een factor twintig te verhogen. Martin Crum en Peter Vermeulen hebben er voor gezorgd dat deze doelstelling werd gehaald.
Martin heeft hier de bijnaam “Cirkelzaag” aan overgehouden. Op een gegeven moment was het zelfs zo erg dat ik heb moeten vechten voor ons belangrijkste gereedschap, het espresso apparaat. Dat ontsnapte aan de rücksichtslose sanering om redenen die er hier verder niet toe doen. Ik kan u verzekeren dat het niet aan Crum lag, hoewel hij inmiddels wel is bijgedraaid. Op het espresso front althans.
Martin is namelijk een standvastige en doelbewuste figuur.
Niet alleen een noeste werker, al houdt hij het zelden meer dan 20 uur achter elkaar vol, maar ook een enorm bevlogen en loyale teamspeler.
Tot vorige week deed Martin niet alleen het ochtendwerk, dat vraagt om morgenstond circa vijf uur ’s ochtends, maar had ik hem ook bijna elke avond nabeurs aan de lijn. Nabeurs is na New York.
Martin is ook een begenadigd analist. Hij haalt bedrijven uit elkaar en vindt het vuiltje in de carburateur. Broker research leest hij niet. Niet nodig.
Waar anderen overschrijven, komt Martin bovendrijven.
Namens de redacteuren en columnisten van Inveztor wens ik hem veel succes.

Michael Kraland