Dit was De Week Die Was: hij begon met Jet Lag.
L’Avion, een luchtlijn met één vliegtuig dat alleen business class doet tussen Parijs en Newark was een verademing. Inchecken op Newark is ook een stuk gemakkelijker dan op Orly West. Orly is een non-tariff barrier ten gunste van Air France KLM. De sfeer lijkt een beetje op het vliegveld van Marrakech op een drukke dag. Twee uur van tevoren aanwezig zijn is hier geen luxe maar echt noodzaak.

De Guerilla
Terugkijkend op New York denk ik aan mijn gesprek met Peter Siris, de Guerilla. Dat is vanwege zijn werkstijl.
Zijn firma heet dan ook Guerilla Capital en hij heeft een boek uit dat Guerilla Investing heet.
Ik probeer een manier te vinden om Siris in onze site te integreren. Siris is echt een originele belegger. Erg succesvol voor zijn klanten en ook voor hemzelf. We doen allebei alleen wat we leuk vinden en laten de rest over aan anderen.
Siris is 62 en weet van geen ophouden, integendeel, hij heeft zich de afgelopen drie jaar helemaal vernieuwd.

Hij schrijft veel, maar zijn stukken in een New Yorks dagblad zijn voor een groter publiek bestemd en niet leuk voor ons.
Tijd om nieuwe columns voor Inveztor te maken heeft hij niet echt.
Siris is een echte vakgenoot in die zin dat hij zoekt naar onbekende en ondergewaardeerde kleine aandelen. Daar kan je een edge in ontwikkelen. Niets nieuws voor mij, maar ik beoefen dat vak niet in de VS. Wel in olie en grondstoffen, maar dat doet Siris weer niet.
Siris spreekt al 34 jaar Mandarijn en heeft nu ook een kantoor in Beijing. Hij financiert, begeleidt en analiseert Chinese aandelen die in de VS noteren. Die zijn een stuk goedkoper dan wat op de hype beurs van Shanghai staat. Iets om binnenkort aandacht aan te besteden.

We hebben ook allebei interesse in het business model van een strip club. Geen tijd om ’s avonds een store check te doen omdat mijn kinderen mee waren. In De Kapitalist zullen we het nog eens over dit fantastische bedrijf hebben. Klanten betalen om te mogen komen kijken. Klanten drinken ook. Het Talent, zoals de Miepen aan de paal door de vaklui genoemd worden, betaalt ook. In hun geval om fooien te kunnen krijgen.

Als eigenaar heb je eigenlijk alleen harde muziek, gedimd licht en een schone wc nodig.
Wat doen wij nog bij Inveztor ?

Mr # 1
Terug in Nederland toerden we twee dagen rond met Lionel Le Maux. Lionel is een vriend en mijn Franse partner. Hij is pas 35 en heeft ruim 12 jaar ervaring als stock picker. Bij Lipper, City Wire/Reuters en anderen staat hij nummer 1 van 189 Europa managers.
Het is aardig om te zien hoe de beste jongens in dit vak naar onze aandelenmarkt kijken. Lionel heeft de laatste jaren gemiddeld 35% per jaar gemaakt. In Nederland had hij maar drie aandelen, Beter Bed, Brunel en Univar. Die had hij gekocht toen de marktkapitalisaties nog erg laag waren. Beter Bed op € 85 M, Univar onder de € 200 M.

Ja, zeggen sommige instituten dan, maar dat was toch niet zo moeilijk?
Dat weet ik niet. Achteraf lijkt dat alleen maar zo.
Toen Lionel instapte was Univar niet hot, dat werd het pas later. Beter Bed idem: hij stapte pas in toen er een plan voor herstructurering op tafel kwam. Precies het juiste moment en om precies de juiste reden.
Het oordeel van beleggers wordt gekleurd door wat er intussen gebeurd is. Zo gaat het altijd, ook in de geschiedenis.
Op dit moment ziet Le Maux overigens niet veel in Nederland. Hij kijkt vooral naar Duitsland, Scandinavië en Engeland.
En ook naar een paar situaties in Italië.

FD
Donderdag spraken we onze nieuwe vrienden van de FD Mediagroep. Er waait daar een frisse wind. We hebben even wat stress gehad dat dreigde uit te lopen op een kort geding.
Ons hebt u er nooit over gehoord. We hebben onze vrienden even de tijd gelaten om een positieve mening te bepalen. Hun team is nieuw en enthousiast en dat zijn wij nu ook.
Kuifje, de nieuwe topman met de aptonyme naam, heeft veel ideeën. Het FD is een erg conservatieve krant, met een beetje geluk slaagt hij erin van dit tankertje iets meer een speedboat te maken.
Het FD wordt helemaal vernieuwd en voor Inveztor zijn er ook grootse plannen.
Bartjens, Boven de Markt en andere verhalen zijn al weer terug in onze kolommen.
Peter Leene, een man die rust en kracht uitstraalt, heeft de commerciële activiteiten overgenomen. We gaan proberen die van Inveztor te integreren bij de groep.
Dit wordt leuk, de sfeer is nu beter dan toen we begonnen. Toch gek hoe dingen soms kunnen lopen.

RockWell
RockWell Petroleum heeft lang niets van zich laten horen. Dat betekent niet dat daar niets gebeurt, integendeel. De CEO heeft wat moeite met het vinden van de juiste wijze van communiceren, maar er ligt het één en ander op tafel qua financiering.
Dezer dagen verwacht ik een nieuwe ronde project financing met twee vooraanstaande partijen. Ik verwacht ook dat er een nieuwe aandelen emissie plaats zal vinden, zodat RockWell haar deel van die grote projecten kan financieren.
De prijs van ons niet genoteerde aandeel zal vervolgens snel stijgen, zodra de nieuwe projecten worden aangekondigd.

In Fortune, een prachtig blad dat ik alleen lees vanwege de unieke column van Stanley Bing (een pseudoniem), lees ik een oud stuk over hoe je met pensioen kunt gaan als je nog werkt.

Dat ga ik ook doen, in feite is dat pensioen al begonnen, maar niemand heeft het gemerkt.
Ik doe nog wel eens uit de doeken hoe ik dat heb aangepakt. Alleen Bing heeft mij door.

Nu is niet de juiste tijd om dit soort geheimen uit de doeken te doen. We zijn net weer vriendjes met het FD en die denken dat ik nog werk.
Mijn omgeving weet wel beter, maar het weekend is aangebroken.
Tijd om wat columns te schrijven en door Parijs te fietsen.
Heerlijk, zo’n pensioen.
Long Rockwell