Taleb’s stelling, of liever gezegd, Taleb’s idee zoals ik het in mijn eigen beheersactiviteiten vorm probeer te geven, gaat er van uit dat je vooral moet oppassen met de beleggingsproposities die weinig opbrengst bieden, maar in ruil daarvoor ook weinig risico inhouden.

Ik wil er hier niet teveel op ingaan, maar laten we als illustratie eens kijken naar die geldmarkt plus fondsen van BNP en Axa die vorige week donderdag de voorpagina’s van de financiële pers haalden.
Als u terugkijkt ziet u dat er bericht werd over ‘fondsen’. De weken daarvoor was er al een andere instelling in het nieuws geweest die gedoe had met haar zogenaamde fondsen en dat was Bear Stearns.
En die fondsen waren hedge funds. Van die drie fondsen bleef weinig over.
Dat risico lopen we niet bij BNP en Axa. Die fondsen zakten 25 à 30% in een dag en dat leverde spectaculaire grafiekjes op. Misschien kan iemand bij Inveztor er in de loop van de dag een in dit blog plaatsen, dan weet u wat ik bedoel. Een diepe afgrond.

Waar het om gaat is dat dit fondsen waren die, als je niet al teveel op de kleine lettertjes lette, als risicoloos worden verkocht.
Hoe dat precies werkt met die fondsen is eenvoudig uit te leggen. Er wit maar weinig marge op zo’n geldmarkt fonds, zeker als de rente laag is zoals nu. Daarom is het beter om een verbeterd rentefonds aan te bieden. Dat levert wat meer op en dat gaat nooit fout. Nou ja, eens in de 10.000 jaar dus.
Je hoort maar weinig mensen zeggen dat ze toch liever een onsje minder willen en instituten die deze fondsen verkopen worden gestimuleerd om fondsen met een hogere marge met meer nadruk te brengen. Dat is op zich helemaal logisch en begrijpelijk.

Om die paar centen of fracties van procenten meer te maken wordt het grootste deel van zo’n fonds in normale kortlopende staatsobligaties belegd. Een klein deel wordt belegd in andere obligaties en dat hoeven helemaal niet eens gebundelde Amerikaanse hypotheken te zijn van mensen wier kinderen u liever niet met die van u ziet thuiskomen. De hele Asset Backed Markt, dus alles dat verpakt is, ligt immers stil nu dus er zijn gewoon geen prijzen meer.
Dat kleinere deel van die portefeuilles is nu opeens waardeloos geworden. Althans, voor wie er uit wil.
En dat willen mensen natuurlijk want die kleine beleggers vertrouwen het niet meer.

En zo komt, als bij een Grieks drama, de voorspelling van het Orakel van Delphi uit. De veiligste belegging is onveilig gebleken.

Wat we hier dus zien, bij de quants en bij de geldmarktfondsen geeft u een idee van wat het begrip besmetting allemaal in kan houden en hoe vervelend dit allemaal is.
Wat we ook zagen is hoe veilige beleggingen onveilig blijken en vice versa.

Een ding kan ik u verzekeren. Maandag wordt een interessante dag.

PS
Voordat een lezer me gaat jennen met opmerkingen dat hij al die quants toch nooit vertrouwde nog even het volgende: een klein quant beleggingsprogramma – helaas niet voor buitenstaanders toegankelijk- waar ik deze maand in wilde stappen- is vorige week zoals gebruikelijk een paar procent gestegen. In Juli steeg het meer dan 15%. De hefboom is hoog.
Maar goed, dat is een valutaprogramma.

Geen posities