Dit is nu de vijfde dag van een staking van het cabinepersoneel van Air France. Niemand heeft de staking zien aankomen en de directie pakt de bonden aan in een kort geding omdat ze de termijnen voor overleg niet hebben gerespecteerd.
De staking is op de ouderwetse manier uitgevoerd, ouderwets Frans dan: zonder waarschuwing zoveel mogelijk mensen tijdens een vakantieweekend te grazen nemen.
De vliegvelden zijn allemaal overvol gestrande reizigers.

De reden voor deze staking is eenvoudig aan te geven. In 1998 kregen de vliegers, toen al de best betaalde ter wereld, een deel van het kapitaal van het toenmalige staatsbedrijf in handen in ruil voor het ophouden met staken voor betere condities. Dat werkte en ten koste van de belastingbetalers werden de vliegers nog meer bevoordeeld.

Het cabinepersoneel kreeg echter niets. Die zien dat het bedrijf nu goed winst maakt en willen ook een deel van het kapitaal in handen krijgen.
Maar nu is Air France een privé bedrijf.
Dat is dan ook de reden die transportminiser Bussereau aanvoert om zich er niet in te mengen.
Maar oude gewoontes sterven maar moeilijk af. De stakers eisen tussenkomst “van de staat”, zoals ik vanochtend op de radio hoorde. Als het niet de minister is, dan de president.

Het is nog niet duidelijk wanneer de staking voorbij zal zijn en het is ook niet duidelijk of de bonden volgende keer wel vantevoren twee weken zullen overleggen zoals de wet het voorschrijft.

Wat wel zeker is, is dat de staatsmonopolies van de spoorwegen en de metro Frankrijk plat leggen op 20 november, voor hoe lang is nog niet bekend.
Alle presentaties in Parijs worden op dit moment afgezegd.Geen posities