De inmiddels 94 jarige John Templeton is een legendarische belegger. Zijn roem stamt uit de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij bouwde een imperium op in vermogensbeheer dat nu nog onder zijn naam wordt voorgezet door nieuwe eigenaars en de koningin van Engeland ridderde hem.

Templeton is een stockpicker. Hij werkt bottom up. Dat betekent dat hij niet erg let op macro-economische omstandigheden maar alleen geïnteresseerd is in individuele aandelen.
Hij is ook een contrarian. En de wereld is zijn werkterrein. Japan en Korea waren grote successen, vooral ook omdat hij op tijd, uiteraard te vroeg, uitstapte.

Bloed op straat, kopen bij de kanonschoten, al die uitdrukkingen zijn bekend. Weinigen handelen ernaar en de knullige epigonen herkent u zo, die kopen te vroeg en zijn platzak wanneer de koopjes op straat liggen. Minder herkenbaar door die bloedvlekken.

Sir John kocht graag bij maximaal pessimisme. Je weet nooit of je daar nu bent aangeland want er gaat geen bel op zo’n moment. Het blijft dus een gok of zoals Templeton zou zeggen, een educated guess.

We komen hierop vanwege een achternicht van Templeton. Zij heet Lauren en doet ook iets in vermogensbeheer in de VS, zij het dan in Chattanooga, Tenessee. Glenn Miller fans kunnen er langs gaan vanwege dat nummer over dat stoomlocomotiefje*, maar we zien u daar niet één twee drie naar toe gaan voor een afspraak om uw geld veilig te stellen en dat is ook niet het onderwerp hier.

Lauren Templeton’s website heet dan ook Maximumpessimism.com en voert de motto’s van haar Uncle John. Die staan ook in een boek** dat Lauren schreef.

Templeton’s bekende motto is dat bull markten geboren worden uit pessimisme, groeien op sceptisisme, rijp worden door optimisme en kapot gaan in euforie.
Dit is een motto om te laten borduren en in te lijsten voor op kantoor.

Is dit een tijd van Maximaal Pessimisme? Waarschijnlijk wel, al hangt dat natuurlijk af van welk type activa. We hebben het nu over wat flink kapot gegaan is en dat zijn vooral de papieren waar geen markt meer voor is, denk aan eersteklas Amerikaanse hypotheken.
Er gaat overigens geen dag voorbij of we zien een aankondiging van een nieuw of bestaand hedge fund dat hiervoor geld ophaalt en krijgt.
Maximaal pessimisme is iets heel anders dan de bodem van de markt vinden. Dat is overigens de vraag die ik vaak krijg. Het gaat dan over aandelen.

Maar de aandelenmarkt is niet echt kapot, alleen aangeslagen. Smallcaps zijn illiquide.
De echte pijn zit in het disfunctioneren van de kredietmarkten en het gebrek aan krediet in de originele zin van dat word. Krediet komt van credere: vertrouwen. En dat is nu weg.
Mensen die naar die bodem zoeken verwarren twee dingen. De kredietcrisis is er en misschien was het omvallen van Bear Stearns daar wel het dieptepunt.
Maar nu krijgen we te maken met de recessie in de VS. Die moet verwerkt worden maar die is pas net begonnen. In tegenstelling tot de vorige recessie is er geen huizenmarkt om op terug te vallen, die is kapot en of de bodem daar bereikt is staat nog niet vast. Op een dag is het voorbij natuurlijk maar het herstel zal niet bliksemsnel gaan.

De aandelenmarkt is nog niet blootgesteld aan aangepaste winstramingen van de analistengemeenschap. De ervaring leert ons helaas dat die achter loopt.
E pericolos sporgersi, nog steeds.

Lauren Templeton netwerkt in allerlei hedge fund organisaties en ziet dit allemaal perfect.
Zonder enig spoor van ironie heeft ze haar firma ook naar zichzelf genoemd. Haar naam en daarachter Capital Management. Respectabele en serieuze naam. Maar pas op voor de afkorting: LTCM.

Michael Kraland

*The Chattanooga Choo Choo, 1941
** Investing the Templeton Way, Lauren Templeton & Scott Phillips