Het is geen slecht idee om beleggingsideeën over te nemen van mensen die er heel erg veel mee verdienen.Dit in tegenstelling tot ideeën van mensen die er verhaaltjes over schrijven of cursussen geven.
Je kunt dit beter niet hardop zeggen want slechts een minderheid doet het erg goed. Bovendien neemt slechts een klein deel daarvan de tijd hun opvattingen met anderen te delen.
Ken Fisher is een succesvolle vermogensbeheerder. Hij beheert in zijn eigen, onafhankelijke bedrijf 30 miljard dollar aan vermogen. Hij is ook één van de driehonderd rijkste Amerikanen. Fisher schrijft ook al 23 jaar een succesvolle column in Forbes. Bij Forbes word je afgerekend op resultaat in zo’n geval. Anders vlieg je er uit.
In Nederland is zoiets absoluut not done. Jakkes.

Nederlands brood wordt dik besmeerd met politiek correcte pindakaas en het bovenstaande kan eigenlijk niet. Het is proleterig. Daarom gaan we nu een stap verder. Fisher is ook een expert op het gebied van Redwoods. U weet wel, die hoge bomen in Californië. Hij woont dan ook in die staat in een plaatsje dat Woodside heet. Kijk, dat staat weer sympathiek en dit kan wel. Nu een stapje verder. Hij is een expert van wereldklasse in die Redwoods. We kunnen nu even ademhalen want nu komen we op dreef. Nu nog een stapje verder. Fisher is ook auteur van een groot aantal wetenschappelijke artikelen over. Zo ontmoette ik hem ooit en correspondeerden we een tijdje. Hij kwam met de Price to Sales Ratio. Hij schrijft in The Journal of Portfolio Management en in The Financial Analysts Journal.

Nu heeft hij een nieuw boek uit* en wie zich voor beleggen interesseert zou dat eigenlijk moeten lezen. Of anders gezegd, wie het leuk vindt om geconfronteerd te worden met uitdagingen kan erg veel plezier beleven aan dit boek.
Fisher gaat graag hard tegen de stroom in en alles wat hij voorstelt is goed onderbouwd.

In dit boek zie je heel goed wat een bijzonder gedreven en energieke man dit is. Hij is dol op het doorprikken van luchtbellen die door anderen als zekerheden worden gebracht. Waarom het niets uitmaakt of een aandeel een hoge of een lage koers/winstverhouding heeft bijvoorbeeld. Of waarom het niets uitmaakt of een land een groot of een klein tekort heeft.
Waarom het niets uitmaakt of een economie snel groeit of niet.
En hogere olieprijzen. Laten we het daar ook even over hebben. U weet dat die slecht zijn voor aandelen. Althans, dat staat telkens in de krant en op de radio hoort u het ook.
Allemaal klinkklare nonsens.

Fisher voorspelde de laatste drie recessies goed. Hij deed dat in 1987, in 1989 en in 2001.
De vraag is dan natuurlijk hoe hij de zaken nu ziet. Het zou handig zijn als u dat wist.
Ik ben bang dat u er niets aan zult hebben want Fisher is een bull.
Wie wil er nu een bull zijn? Kijkt u eens om u heen. Belt u eens met uw bank of beheerder.
Ik ken geen bulls, althans, niemand die daar voor uit durft te komen.
Fisher is wat dat betreft een contrarian en hij heeft een erg uitgesproken mening.

Volgens hem werd het eerste deel van de bodem in januari gezet en het tweede deel in maart. Toen verbood Goldman Sachs hun strateeg, Abby Cohen, ooit een orakel op Wall Street, nog langer voorspellingen over de S& P 500, de belangrijkste Amerikaanse aandelenindex, te doen.
Fisher denkt dat de Amerikaanse indices dit jaar in de plus zullen eindigen. Mij zou het ook niet verbazen maar ik hou niet van voorspellingen doen, behalve dat markten fluctueren en dat de dollar groen blijft.
En dat die dollar niet alleen groen is maar ook een beetje zwakjes helpt die US indices natuurlijk ook.

* The Only Three Questions That Count. Investing by Knowing What Others Don’t.
Ken Fisher, Wiley, 2007, 448 p.

Michael Kraland