De reders van St Malo, een Franse havenstad, waren in de zeventiende eeuw al een belangrijke economische macht. Je kunt dat zien aan de mooie granieten huizen aan het water. Wat de Engelsen de Falkland Eilanden noemen heet in Frankrijk heel anders: Les Malouines.

 

Op een dag besloot Lodewijk XIV, op economisch gebied bekend vanwege zijn minister Colbert, St Malo aan te doen. De Zonnekoning vroeg aan een delegatie reders wat hij voor hen kon doen. Tegen hun Engelse concurrenten bijvoorbeeld. Doet u vooral niets Sire, zeiden de reders.

 

Ronald Reagan is in politiek correcte kringen een erg verdachte man, maar zijn uitspraken doorstaan de tand des tijds aardig.

“The most terrifying words in the English language are: I’m from the government and I’m here to help.’’

 

De afgelopen dagen is het verhaal, dat wij in deze column al een tijdje afsteken, bevestigd. De Amerikaanse Senaat heeft besloten geen maatregelen te gaan nemen om speculatie in olie tegen te gaan.

Het valt me telkens op hoe hard hier in Nederland om wordt geroepen, ook door mensen die beter zouden moeten weten.

Politiek correct denken is niet op feiten gebaseerd.

Nu de olieprijs in elkaar klettert, is het even voorbij. Natuurlijk heeft dat gekletter ook veel te maken met speculanten die hun posities afbouwen en morgen kan alles weer anders zijn. De hedge fund gemeenschap zat al sinds vorige zomer in een bijzonder dicht bevolkte trade die short financial/long olie inhield en die voorbij was toen de Amerikaanse regering aankondigde de omvallende hypotheekverstrekkers te zullen steunen.

 

Toppunt van politieke correctheid blijft het ageren tegen speculanten in soft commodities, dus graan, mais, rijst, suiker enzovoort. Het enigszins misselijk makende element hier is dat speculeren nog tot daar aan toe is, maar dat je dat niet mag uitstrekken tot de maag van je medemens.

Daar valt niets tegen in te brengen, moreel althans, behalve dat het opnieuw nergens op gebaseerd is. Als we al zo zouden willen denken dan zouden we regeringen af moeten schaffen. De grootste en ergste misdaden worden door de overheid begaan, inclusief hongersnood door wanbeheer, denk aan Stalin en Mao.

De prijsbewegingen in grondstoffen komen vooral doordat er jarenlang niet in deze sectoren is geïnvesteerd. Niet in olie infrastructuur bijvoorbeeld. En ook niet in efficiënte landbouw.

Ik ben benieuwd hoe de politiek correcte roepers om anti-speculatiemaatregelen om zullen gaan met de desastreuze resultaten van de speculanten in juli 2008. Dat was de slechtste markt voor hedge funds in jaren: min 3%. Ter vergelijking, de hedge fund markt verloor de eerste zes maanden van dit jaar maar een bescheiden 1%, veel beter dan de aandelenmarkten dus.

De ellende kwam door het draaien van de oliemarkt.

 

En hoe de anti-speculanten hun roep om interventie rijmen met het feit dat de speculanten als gekken beleggen in meer aanbod van soft commodities. Met alle risico’s van dien natuurlijk.

 

Optimisten zullen constateren dat het mogelijk is dat de wereld aan de vooravond van een ommekeer in dit soort denken staat.

Het is algemeen bekend dat wij in Nederland een functie als Gidsland hebben, moreel dan natuurlijk. Wij zijn immers Goede Menschen.

 

Ik ben nog steeds hard bezig met de hier al eerder aangekondigde oprichting van de Nederlandse Vereniging van Speculanten. Dat die nog niet bestond is ongelooflijk. Ron Belt, de bekende durfkapitalist, heeft zich aangemeld als eerste lid. Iedere Hoetentoeter heeft een Manschap nodig.

 

Meer overheidscontrole op het reilen en zeilen van die gekke banken lijkt ons een goed idee. Maar laten we even afblijven van de grondstoffenmarkten, die lijken het zelf best aardig te rooien. Als dit idee gemeengoed wordt, dan weet u nu welke duivelse lobby hier achter zat.

En als er straks een verbod komt op monocausaal denken, dan zijn wij dat ook.

Fascinerend, zo’n kijkje achter de schermen.