Het is even feest deze week, na de grootste stijging ooit in de VS. Maar vergeet niet wat hier gebeurt. Dit is een bear rally, een relief rally, een rally die kwam omdat de autoriteiten alles op alles hadden gezet, en nog meer als je goed gaat rekenen, om het systeem in leven te houden.
Om even te recapituleren, we hadden een subprime crisis, dacht men en dat werd een liquiditeitscrisis, dacht men. Een beetje vertrouwen dat weg was, dus kwamen de autoriteiten met wat kleine maatregelen en wat Colijntaal.
Maar het bleek veel meer, het was ook een solvabiliteitscrisis. Veel van die banken waren kapot, ook heel veel goede namen. Zogenaamd goede namen dus. Barclay’s, UBS, Deutsche, allemaal torenhoge geleveragede stapels onheil.
Maar die solvabiliteitscrisis is nu voorbij en dat vieren we. In Nederland doen we dat met allerlei talkshow debatten waar centraal staat wiens schuld het nou is.
Ik heb op Uitzending Gemist twee van die debatten bekeken en ik raad u aan hier geen tijd aan te besteden. U kunt beter uw wierookstokjes herrangschikken of uw lucifers opnieuw tellen, we hebben zoveel nuttigere dingen te doen.

Nu we de leverage traan weggepinkt hebben zitten we in een bearrally en die eindigen altijd in nieuwe tranen. Neem het prachtige boek van Russell Napier, Anatomy of the Bear, dat we hier al eerder bespraken, maar ter hand. Mensen gingen niet failliet in 1929 maar in 1931 en 1932. En in 1933 werden weer fortuinen gemaakt. Verwar dat niet met het feit dat het tot in de jaren vijftig duurde voordat de oude top was geëvenaard.
We komen nu immers in een recessie terecht en gezien de omstandigheden wordt dat een heel nare rotrecessie.
Er moeten immers veel excessen worden weggewerkt en alles gaat tegelijk verkeerd. Ontkoppeling? Als u dat woord op een financiële borrel gebruikt rolt iedereen lachend over de grond.
China gaat een relatieve recessie in, denk ik, met 4 à 6% groei. Rusland is de goedkoopste markt ter wereld en de olie-en gasgarchen zijn helemaal in de war. Ze hebben al margin calls gekregen en kunnen niet meer aan verplichtingen voldoen.

Maar laten we optimistisch blijven. Kijk naar de prettige kant van het bestaan. U kunt binnenkort weer voor een redelijke prijs in hartje Amsterdam wonen want allerlei marginale figuren kunnen hun huisjes aan de gracht en in Zuid niet meer betalen.
Waardebeleggers cum autofetishisten kunnen nu hun nauwelijks gebruikte Ferrari uitkiezen, voor een prikje.
Maar Ferrari’s zijn toch eigenlijk beleggingsobjecten?
Ja, net zoals eigentijdse kunst. Althans, het als merk verkochte deel daarvan. Damien Hirst overproductie, here we come.
Recessies horen erbij, ze zijn gezond, soms moet het even winter zijn voor de lente weer aanbreekt.
Wat niet gezond is, is vraatzucht en onmetelijke overdaad. Die gaat kapot.
Ik wacht met spanning op het instorten van Emaar, de BAM van Dubai. Pas altijd op met landen die het hoogste gebouw hebben, dat brengt net zo hard ongeluk als uitgekozen worden als beste beursbedrijf of manager van het jaar.
Pak aandelen, diversifieer en let heel goed op cashflow en op dividend. U moet er misschien twee jaar uw alimentatie mee betalen.