Nederland moet Griekenland geen geld lenen. Minister van Financiën De Jager neemt een groot risico door mee te willen doen aan steun. Inveztor denkt dat dit averechts zal uitwerken voor de euro, dat Griekenland hier niets mee opschiet, dat de Nederlandse belastingbetaler de dupe zal zijn en dat de claim van Jager dat hij hier geld mee gaat verdienen een erg onvoorzichtige uitlating is.

Default
Griekenland gaat een default tegemoet. We noemen dat een faillissement maar die term dekt de lading niet goed. Een land gaat niet echt failliet. Het is een term uit het bedrijfsleven. Een bedrijf dat failliet gaat, wat iets anders is dan uitstel van betaling, houdt op te bestaan.

Faillissement is in het bedrijfsleven een normale gang van zaken. De meeste bedrijven worden op een gegeven ogenblik overgenomen door een ander bedrijf, of ze gaan failliet. Leg de beursindex van 50 jaar geleden maar eens naast die van vandaag, in willekeurig welk land en u ziet wat we bedoelen. Maar landen? Er zijn veel landen failliet gegaan en ze bestaan bijna allemaal nog. Griekenland is daar een voorbeeld van. Argentinië en Rusland ook.

Wat gebeurt er wanneer een land failiet gaat? Worden de inwoners dan een weeklang op straat gegeseld? Moeten ze hun breedscherm televisies inleveren? Mogen ze niet meer op vakantie?

Nee. Wat vooral gebeurt is dat de schuldeisers van het land hun geld niet meer terugkrijgen. Dus, in andere woorden, de obligatiehouders van Griekenland kunnen straks naar hun geld fluiten. Misschien krijgen ze een deel terug. Dat heet een haircut. En misschien krijgen ze hun geld veel later terug. Of helemaal niets, zoals in Rusland.

IMF
Het is dus niet zo handig om nu in de rij te gaan staan, vrijwillig nog wel, om Griekenland geld te lenen. Griekenland heeft hulp nodig, dat is zeker. Het IMF is daarvoor in het leven geroepen. Of het IMF altijd de juiste medicijn gebruikt, daarover lopen de meningen binnen het IMF zeer uiteen. Daarbuiten natuurlijk nog meer. Maar uiteindelijk saneren ze de zaak en vooral, het IMF heeft dit als missie. De EU niet. Die heeft cohesie en samenwerking als missie.

Dat wij, als Europeanen, bedrogen zijn door de Grieken is voor een deel onze eigen schuld. We wilden te graag. De Grieken wilden natuurlijk nog meer, want wie als armer land lid wordt van de EU krijgt veel geld.

Griekenland had nooit deel moeten worden van de EU. Dat lijkt een radicale stelling, maar het is gewoon de mening van Helmut Schmidt, die samen met de toenmalige Franse president Giscard de Grieken onder premier Karamanlis binnenhaalden. Karamanlis leek zo’n keurige man en de Grieken, tja, toch de bakermat van onze beschaving, die hoorden er echt bij.

Dat deden ze ook, maar op basis van cijfers die niet klopten. Vervolgens kregen de Grieken miljarden aan Europees geld binnen. Dat geld maakten ze op en meer dan dat, ze joegen hun eigen staatsschuld naar ongekende hoogte. En devalueren kan niet, omdat ze in de euro zitten.

Grootste fout
Inmiddels heeft Schmidt toegegeven dat dit de grootste fout uit zijn carrière was. Maar de reden om Griekenland geen geld te geven is niet omdat ze stout geweest zijn. Ook niet omdat in elk orgaan waarin we met de Grieken hebben samengewerkt, zowel de EU als binnen NATO, de Grieken volledig onhandelbaar zijn gebleken. Vraag maar eens off the record aan diplomaten wat hun ervaringen zijn op dit gebied.

Ook niet omdat ze onze producten geboycot hebben, omdat Nederland Macedonië erkende. Dat is niet erg, de Grieken hebben een ruim dertig eeuwen lange geschiedenis van ruzie achter zich. Buitenlanders krijgen altijd de schuld. Wij ook. Maar nogmaals, dat is niet de reden.

De reden is dat kapitaal schaars is en dat je het niet weg moet gooien. Er zijn genoeg andere doelen waareen beetje kapitaal wonderen kan doen. Zowel in eigen land als in het buitenland. En in het buitenland zijn er Europese landen die misschien meer met onze hulp kunnen doen dan de Grieken. Hun geval is hopeloos. Ze gaan failliet en zullen hun schulden niet terugbetalen. Ook al zouden ze het willen, ze kunnen het niet.

En of ze het zullen willen is nog maar de vraag. Vandaag staakt Griekenland opnieuw, tegen de maatregelen van de regering. Vandaag blijkt ook, opnieuw, dat het Griekse tekort veel groter is. Opnieuw.  In november was het 12,7% van het BNP, toen werd het 12,9% en vandaag zegt Eurostat, het bureau van statistiek van de EU, dat het 13,6% is. Maar we horen ook dat het wel eens een onsje meer zou kunnen zijn.

Tekort groter
Vandaag blijkt ook, opnieuw, dat het niet eens zeker is hoe veel groter omdat de juiste cijfers ontbreken. Het lijkt ongelooflijk maar het is waar. Niemand weet het. Het tekort is, tja, groter. Hoeveel? Veel. Het lijkt dus duidelijk dat Griekenland ook veel geld nodig heeft. Hoeveel? Tja. Veel? Ze weten het zelf niet.

Vandaag gaat de rente op de Griekse 10 jaar staatslening naar 9%. Dat is drie keer de Duitse rente. Misschien zal minister De Jager nu zeggen dat hij meer dan drie keer winst kan maken op het geld dat hij uitleent. Meer dan hij eerst dacht.

Minister Reijnders, zijn Belgische collega kwam ook al met zo’n onzinnig verhaal. Hopelijk komt de heer De Jager tot een andere mening, en als dat niet zo is, hopen we dat de Tweede Kamer hem er van gedachte zal doen veranderen. Tot nu toe, zo lezen we in de Volkskrant, stemt de Tweede Kamer in, al aarzelt de VVD.

Waarom is deze gedachtengang zo gevaarlijk? In financiële termen heet dit arbitrage. Je leent als partij met een goede rating geld uit aan een partij met een hele slechte rating. Als die partij terugbetaalt verdien je geld. Gaat het fout dan verlies je. Gelukkig is het OPM. Other People’s Money. Maar wacht even. Wij, de Nederlandse kiezers, zijn die Other People.

Het is een vorm van financieel Russisch Roulette. Het kan één keer goed gaan. Het kan twee keer goed gaan. Maar uiteindelijk ben je als lener je geld kwijt.

Solidair?
Moeten we solidair zijn met Griekenland? Bij Inveztor denken we van wel. Je moet altijd solidair zijn met je medemens. Maar niet onbesuisd en tegen elke prijs.

Laten we hierbij het voorbeeld volgen van vermogende Grieken. Die zijn er bijna niet in Griekenland. Er zijn daar maar 2.000 mensen die meer dan € 250.000 aan inkomsten aangeven, volgens minister van financiën Papaconstantinou. Voor vermogende Grieken gaan we naar het buitenland.

Denkt u dat er veel mensen zijn die openlijk rijk zijn en hun land niet willen steunen? Waarschijnlijk denkt u van niet, maar goed, we zijn Nederlanders. We worden geacht nuchter te zijn en niet chauvinistisch. Grieken zijn erg, hoe zullen we het netjes zeggen, patriottisch. Ze blijven altijd sterk verbonden met het moederland.

Wat echt schokkend is, maar niet voor wie de Griekse gewoontes volgt, is dat rijke Grieken openlijk durven zeggen dat ze Griekenland geen cent geven omdat het geld toch maar wordt weggegooid. En dan citeren ze de ellende rond de bosbranden in de Peloponesus en andere Griekse manifestaties van corruptie.

Als de economisch vaardige Grieken het al zo zien, waarom willen wij dat dan niet weten? Griekenland, we schrijven het al sinds januari, heeft geen kans meer. Maar wat moeten die arme Grieken dan doen?

Overnieuw beginnen
De enige kans voor Griekenland is overnieuw beginnen, lessen trekken uit hun fouten, hun land opnieuw economisch vorm geven en hulp van de buitenlanders accepteren. Optimisme, realisme, openheid. Dat is wat Griekenland nodig heeft.

Of het zo gaat lopen is een ander verhaal. Eerst zullen de Grieken verbijsterd zijn, dan worden ze woedend. Vooral op degenen die hulp hebben gegeven.

Dat is gemakkelijk te voorspellen want zo gaat het vaker. Wie in moeilijkheden zit en klem raakt wordt boos op degene die geld leent. Die lijkt dan vaak een uitzuiger. Ook met 5% preferente rente tegen bijna 9% in de markt. Duitsland betaalt immers maar een fractie meer dan 3%.

Europa
Maar de eurocraten, en degenen die zich door hen laten meeslepen, hebben een andere agenda. Bij Inveztor zijn we erg pro-Europa en ook voor de Europese gedachte. Maar wat ons geen goed idee lijkt is om nu € 30 miljard weg te geven met bijna de zekerheid dat het straks nog veel erger zal zijn. Het is geen populaire gedachte, maar het is beter niet toe te geven. 

Dit is morele chantage die niet op feiten is gebaseerd, maar op angst voor erger. Peace in our time? 

Disclaimer Kraland: short €