Soms zegt één opmerking meer dan een heel verhaal. Eerst de context.

Mijn gesprekspartner, een goede vriend, had niets te verkopen en is de grootste of één van de grootste beheerders van Europese aandelen.

Voor wie het rijtje goed bijhoudt, inderdaad hij werkt dus of bij de één of bij de ander, maar dat doet er niet toe.

Een tijdje geleden ontstond er rumoer op deze site vanwege one-on-ones. Dat zijn interviews die beheerders en analisten organiseren met bedrijven.

Voorkennis? Geen voorkennis, maar een parade tegen de andere handicaps die instituten hebben tegenover particulieren? Dat is een heel ander debat.

Mijn vriend had zijn huiswerk gedaan. Zijn firma had het afgelopen jaar vijfduizend van die gesprekken gehad. In elk gesprek wordt, dat is de normale praktijk, geïnformeerd naar de stand van zaken bij de orderportefeuille.

Einde van de tunnel
Daar is geen vooruitgang. Goed, de tijdelijke dips van de crisissituatie tijdens de Irak-oorlog zijn ingelopen, maar verder zien degenen die de gesprekken analyseren niets.

Dat hoeft ook niet. Het kan nog komen. Maar het is er niet. Althans, niet in Europa.

Dit nieuws is in de prijzen verwerkt, maar als deze trend blijft voortduren kunnen de prijzen wat lager, want tot en met vorige week hield de prijsvorming rekening met licht aan het eind van de tunnel. Misschien is dat licht toch wat verder weg dan de bulls denken.