We hebben een la met daarin een stapeltje redenen waarom de markt weer flink gedeprimeerd zou kunnen raken. Dat hangt een beetje samen met het feit dat Volgende Zaak net zo bang is voor bulls als voor bears, althans, voor de selectief lezende varianten van beide dieren.

Laten we dat thema even aanhouden en kijken waar dat ons naar toe leidt. Iedereen kent John Kerry nu. Mevrouw is rijk en dat is goed, kijk maar naar Kennedy en Bush sr en jr. Kerry komt gezaghebbend over. Ook dat is goed.

Kijk maar naar Bush, die komt niet erg gezaghebbend over bij een kleine 50% van de Amerikaanse kiezers en gelukkig mogen buitenlanders niet stemmen. Alleen, Bush probeert het heel hard, dat gezaghebbend overkomen.

Je ziet het bij elk interview. Hij kijkt gezaghebbend naar de prompter, worstelt met de meerlettergrepige woorden, maar op de één of andere manier lukt het hem vaak om Bushisms te vermijden. Niet altijd, anders bestonden die dingen niet.

Kerry heeft dat probleem niet. Gezaghebbend, rijk, maar er is één ding mis met hem. Hij is een Democraat. En Democraten zijn vaak slecht voor Wall Street. En wat slecht voor Wall Street is is slecht voor onze beurs.

Het zal nog even duren voor dit tot iedereen doordringt. Dan kan de beurs weer lekker terug. Want in het rijtje grotere tekorten, zwakkere dollar, stijgende rente, pauze in China en andere tegenvallers hebben we nu ook de Kerry-factor. Wacht maar, straks is het opeens herrie met Kerry. Volgende zaak.

Timing is alles
Dat horen we wel eens. Timing is alles. Voorkennis is ook heel efficiënt, evenals het lezen van de krant van morgen. Het laatste is moeilijk, al zijn er telkens weer helderzienden die claimen die krant, de meest interessante van allemaal, gelezen te hebben. Ook in ons nuchtere landje, dat natuurlijk allesbehalve nuchter is.

Hoe heette die leuk ogende door de notaris gecontroleerde verrekijker ook weer die vorig jaar in Quote geprofileerd werd? Hoor je ook niets meer van. Zeker één van zijn twee notarissen (één voor de bullvoorspelling en één voor de bearverhaaltjes) kwijt geraakt.

Terug naar Timing. We weten nu dat de jongens die zich vroeger echt openlijk en geheel officiëel market timers noemden, tegenwoordig niet meer aan die naam herinnerd willen worden. Komt door dat schandaal met market timing. Dat betekent doorhebben wanneer de markt de andere kant opgaat.

De Elliot Spitzer-variant gaat echter uit van een iets eenvoudigere techniek, enigszins verwant aan de betere, in circussen opererende, helderziende. Voor wie er niet op gelet heeft, we hebben het hier over het kopen van beleggingsfondsen tegen een achterhaalde prijs. Gek hè, dat dat eigenlijk niet mag. Gekker nog dat de grootste fondsenaanbieders in de VS bereid waren hier aan mee te doen.

Wat bleek gisteren? Bij CIBC, een Canadese bank die ooit de broker Oppenheimer overnam, hadden ze een broker die Michael Sassano heette. Of nee, dit is onzin. Ze hebben hem nog steeds en hij heet ook nog steeds zo. Niet Michael S. Nee, Michael Sassano.

Sassano pakte 10 miljoen dollar per jaar. Soms met uitschieters naar 15 miljoen. Dat is veel voor een broker. Ter vergelijking, de baas van een grote werkgever op dit gebied, groter dan de brokerspoot van CIBC (die CIBC World Markets heet, het vroegere Oppenheimer dus) krijgt een miljoen of twaalf mee naar huis en heeft bovendien nog onkosten.

Zo’n man moet altijd een das om, omdat hij nou eenmaal CEO van Goldman of Morgan Stanley is. Sassano had ook onkosten. Een huis in St Tropez bijvoorbeeld. Onroerend goed zakt daar nog steeds niet. Sassano, zo beweren boze tongen, verdiende zijn geld door net iets te laat bij beleggingsfondsen binnen te komen en toch bediend te worden.

Het is geweldige handel, te vergelijken met de krant van morgen. Bij Bear, AG Edwards, Lehman en Prudential is iedereen die met deze handel te maken had al ontslagen, maar Sassano heeft nog steeds zijn baan. Wie zei daar my lawyer is rich? Volgende zaak.

Dollar enveloppe
Is dit nu een dollarpauze? Een pullback? Als dat zo is, wat is het dan voor pauze? Een pauze in een bullfase of een pauze in een bearbeweging? De euro zakte lekker gestaag weg tegen de dollar. Opeens dwarrelen er wat gestampte muisjes uit een enveloppe in Washington en de grootste munt ter wereld verliest prompt een procent.

Dat kan zowel bullish als bearish uitgelegd worden. Munten horen niet aangetast te worden door envelopjes. We bellen weer Van Dongen, die het erg druk heeft, en vragen om een dollar-grafiek.

Ghosn with the Wind
Gisteren ging de markt kapot aan auto’s. Er werden minder auto’s verkocht. Klopt, maar wel meer BMW’s en aanverwant spul. Dus meer auto’s die wij graag zouden hebben en minder auto’s waar wij liever niet in gezien willen worden. Volkswagens, Renaults, Peugeots en dergelijke blikgroenten.

Jammer, want naar ons gevoel beginnen automakers eindelijk auto’s te maken die mensen graag willen. Alleen jammer dat er al veel te veel zijn (mensen? auto’s? kiest u maar).
Autoaandelen zakten. We zijn benieuwd hoeveel Renault nog gaat zakken. Renault, de maker van die afzichtelijke ogende en dito genaamde Vel Satis, doet het juist heel goed en hun auto’s slaan eindelijk aan. Behalve de dure dan, maar dat is niets nieuws.

Renault is, naar Nederlandse begrippen althans, niet duur. Reken maar. Renault heeft 44% van Nissan, u weet wel, die leuke nieuwe Micra. Die 44% zijn precies even veel waard als de prijs van het aandeel Renault. Dat bedoelden we dus. Spotgoedkoop naar alle andere maatstaven, maar in het land van het wereldkampioenschap krenten, hoe je het ook wendt of keert, niet duur. Die Laguna’s krijgen we er gratis bij.