Zoals Oh! Calcutta! ooit een schandaal veroorzaakte waar wij nooit iets van begrepen, maar dat hoofdzakelijk samenhing met dat we toen nog tien jaar jonger waren dan de doelgroep, zo kwam ook opeens de oliefactor op. Toch nog onverwacht, vermeldt de overlijdensadvertentie.

Of beleggers dit beter door hebben dan semi-intellectuelen destijds het referentiekader van de naam Oh! Calcutta! begrepen, lijkt ons aan twijfel onderhevig, maar, zo hoor ik sommigen zich al afvragen, wat doet dit ertoe?

Het vervelende van de olieprijsstijging is dat we graag contrair willen zijn – prijzen toppen nu en dalen straks, waarna iedereen opgelucht ademhaalt en de beurs weer stijgt – maar dat niet durven opschrijven, omdat we het tegenovergestelde denken.

Acute paranoia
Hoe dat kan, met afzwakkende vraag in China? Goede opmerking. Opec draait op volle toeren, Saudi-Arabië is een katoenen tijger en kan niet veel meer produceren dan nu, de vraag in Azië buiten China neemt toe, ook al neemt de industriële productie in China straks af en daarom we zitten nog even vast aan dit probleem.

De toename in China was de afgelopen tijd gelijk aan de groei aan olieverbruik in de OECD. Vergeet niet, wij zijn de laatste om de rentabiliteit van industriële investeringen in China de hemel in te prijzen. De behoefte aan olie is alleen reëel en de angst voor disruptie van de toevoer is eveneens moeilijk geheel op het conto van acute paranoia te schuiven.

Wij kunnen daarom geen kant op en psychologisch lijkt ons de kans dat 40 dollar van barrière naar bodem promoveert groter dan het tegenovergestelde. Dat olie 50 dollar gaat halen lijkt ons moeilijk te verdedigen. Dat dit koersdoel nu bepalend wordt voor het denken van de consensus lijkt echter waarschijnlijk.

De beste klanten van Patek Philippe in Jeddah hebben nog een miljoen vaten capaciteit over. De rest van Opec kan pas later meer produceren en is hoofdzakelijk retorisch actief. Irak heeft capaciteit, misschien minder dan de helft van de Saudi’s, maar u hebt ons niet nodig om te schetsen wat daar de risico’s zijn.

Lees Kuifje en het Zwarte Goud, voeg een cocktail van fanatisme toe en huiver.