Eén ding is duidelijk, de Dico affaire wordt volgende week voorpaginanieuws.
Vrijdag al reageerden zowel Dico als Mittal bijzonder geschrokken op de telefoontjes en emails van Inveztor-redacteur Martin Crum.
Van goed ingelichte bronnen vernamen wij dat vooral de op handen zijnde technology transfer van Dico naar China problemen kon opleveren omdat deze aspecten niet met politiek Den Haag besproken waren.
Zoals bekend weigeren Chinezen in licentie te produceren zonder dat er een mogelijkheid bestaat de technologie ook daadwerkelijk in China toe te passen. Bovendien is er geen enkele manier waarop Dico in Europa door kan blijven produceren voor de Chinese markt.
Eerder andersom, en we kunnen dan ook verwachten dat zodra de Chinese markt verzadigd is, Dico China haar bedden naar Europa zal willen exporteren, en dat voor een aanzienlijk lagere prijs dan er nu voor deze producten gevraagd wordt.
Den Haag
Maandag zal blijken hoe politiek Den Haag reageert. Wij verwachten vooral protesten uit de PvdA-hoek, volgens het inmiddels bekende patroon. Hou Dico in Nederlandse handen is dan het devies.
Het is onwaarschijnlijk dat het mogelijk zal zijn een economische muur rond Dico op te trekken, om de eenvoudige reden dat wij er achter zijn gekomen dat Mittal de Dico-affaire heel goed heeft voorbereid.
Door de loslippigheid van een Nederlandse Mittaladvocaat, wiens kantoor wij uit voorzichtigheid niet zullen vermelden, zijn wij er zeker van wanneer wij stellen dat Mittal-advocaten al rekening hielden met de overname van een Nederlands bedrijf bij de vestiging van Mittal in Nederland.
Dit is namelijk de perfecte parade: hoe kunnen politici iets zeggen over de overname van een Nederlands bedrijf door een Nederlands bedrijf zonder zich belachelijk te maken ?
Dit heeft ook implicaties voor de Arcelor-deal. Dat blijkt slechts een secundair objectief van de Mittalgroep te zijn. Anders had Mittal zich wel in Luxemburg of Frankrijk gevestigd, waar grote subsidies en andere voordelen lonkten.
Ertsfactor
Rest één flessenhals waar Mittal nog doorheen moet. Er is kans dat deze flessenhals straks even interessant wordt als de speculatie in Dico door International Assets.
Wij hebben het nu over Grange Resources, één van de potentiëel grootste nieuwe ijzererts-exploratiebedrijven. Grange (symbool GRR, een Australisch bedrijf) staat al enige tijd in de PolderPortefeuille en oplettende lezers zoals Inveztor-columnist Jan Dwarshuis maakten ons er op attent dat koers van Grange de afgelopen dagen gestaag opliep, zoals u hieronder kunt zien.
Grange heeft de laatste weken toenaderingspogingen gezien. Uit persberichten blijkt dan ook duidelijk waar die vandaan kwamen: uit China.
Verder onderzoek heeft uitgewezen wat hier waarschijnlijk speelt.
Grange gaat de ijzererts leveren voor het Dico/Mittal-project.
Chinese kapitaalverschaffers gaan proberen met Grange een joint venture op te zetten voor de ertsproductie die vervolgens in Maleisië tot hoogwaardige pellets kan worden verwerkt (voor eerder artikelen van onze hand over Grange Resources klik hier).
Inveztor redacteur Martin Crum is er achter gekomen dat Grange, hoewel gevestigd in Australië, een mysterieuze Nederlandse chairman heeft, die ten koste van alles op de achtergrond wil blijven.
Deze man, ene Anthony Bohnenn, bekend in Nederlandse bankkringen, werkt aan een groot exportproject voor zijn ijzererts naar China. Nu is duidelijk waarom en met wie.
Hiermee is de cirkel rond en Grange blijft, met stip, in onze PolderPortefeuille.
Michael Kraland
Michael Kraland is columnist bij Inveztor. Hij zit long in Grange Resources.
Dit was de 1-april grap van Inveztor.