Er zijn allerlei manieren om succes te hebben in de aandelenmarkten. Nu is het zo dat de meeste privé-beleggers geen idee hebben. Dat bedoelen we letterlijk maar u, als lezer van deze tekst valt daar natuurlijk buiten, dat spreekt vanzelf.
Wij voelen het als een plicht degenen die geen idee hebben te helpen omdat die eigenlijk achtergesteld zijn bij de beleggers die wel ideeën hebben, wat onrechtvaardig is.
Er is nog geen actiegroep, maar dat is een onbegrijpelijke lacune die wij vandaag gaan vullen.

Laten we eerst eens kijken hoe dat nou allemaal komt.
Beleggers die wel ideeën hebben, kunnen daar op twee manieren aan komen. Of ze hebben zelf ideeën, wat onrechtvaardig is want dat duidt op een onzichtbare maar belangrijke voorsprong op anderen, of ze betalen anderen voor hun ideeën en gebruiken die vervolgens.
Dat is nog veel onrechtvaardiger, zoals de mindere epigonen van Marx, de gelijkheidsbeweging, al snel na het verscheiden van deze grote meester begonnen te roepen en het is nog steeds niet stil geworden op dat front.

Nederland neemt een aparte plaats in op dat gebied, want wij willen liever niet betalen, en als we het toch doen dan is dat voor iets tastbaars zoals een luxueuze, extra belaste automobiel waarmee wij ons vervolgens in de file opstellen om ons over zeer kleine afstanden te verplaatsen, liefst mopperend.

Niet gek
Maar een idee? Nee, je moet wel gek zijn.
Ook als dat idee zeer rendabel is? Ja, vooral dan, want we moeten het immers zelf betalen en we zijn niet gek!
En al die flut-ideeën waarmee Nederland de hoogste consultantdichtheid ter wereld in stand houdt, nog meer dan vlooien op de rug van een baviaan?
Dat is iets anders, die worden betaald door ons bedrijf en Nederlandse opdrachtgevers hebben traditioneel weinig van het kapitaal van de opdrachtgever in handen. Het is dus niet hun geld. We zijn niet gek.

Alleen geld uitgeven aan tastbare zaken dus.
Dat is natuurlijk veel rationeler dan betalen voor een idee en vergeeft u ons dat wij hier even over doorzeuren, dat heeft natuurlijk een reden. U begrijpt dat wij, in de ideeënmarkt, aan de verkoopkant opereren. Wij zien dit dus vrij vaak gebeuren, ook vandaag weer.

Gratis slecht
Dat brengt ons op het volgende lumineuze idee, dat u hierbij gratis kunt krijgen en gelooft u ons, niet ieder gratis idee is slecht. Dat is een soort wanhopige sabotagekreet van ideeënmakers, een sector die wij goed kennen omdat we er zelf deel van uitmaken, dat weet u inmiddels.
Sommige gratis ideeën zijn immers heel goed. Maar, zoals Freud, die ook aan deze kant opereerde, al aan het begin van de vorige eeuw schreef, de therapeutische waarde is hoger als de patiënt betaalt.

De vloek van de ideeënlener – en u ziet hier als het bewijs van onze goedaardigheid dat wij dieven van onze handelswaar als potentiële restituanten ten tonele voeren – is dat hij nooit zeker weet welke van de gejatte ideeën nu echt waarde heeft. Misschien is dat wel zo, maar het is niet ons probleem en het uwe natuurlijk ook niet want u bent niet zo.

Als u ons toestaat maken wij nu even een eind aan deze inleiding om aan te geven waar wij, als wij niet zoveel uit te leggen hadden, eigenlijk naar toe willen.
Wij hebben iets moois gevonden. “Ja, weer een gratis idee zeker”, horen wij de karaktervasten onder u al denken en voor u hebben wij goed nieuws. Binnenkort komen wij met een betaalde versie van onze gedachten, wat voor velen een enorme geruststelling zal zijn. U hoeft dan ook niet meer bang te zijn dat Hoi Polloi over uw schouder meelezen en zich gratis wentelen in uw geliefd gedachtengoed, hun vadsige buiken lillend van leenleeslust.
Als u wilt voordringen en als één van de eersten een abonnement op onze toekomstige ideeënstroom aangeboden wilt krijgen, klik dan hier. De eerste abonnees krijgen iets dat aangeduid wordt met het enige Nederlandse woord dat mijn Franse vrouw uit haar hoofd kent: “Korting”.

Er is een legitieme wijze van lenen en die noemen wij, denkend aan onze favoriete wijze van reizen tijdens onze vormende jaren, liften.
Liften is gratis, alleen, het kost tijd en je weet niet bij wie je instapt.
Voor deze twee problemen hebben wij twee oplossingen, wat voor een gratis provider geen gekke score is. Als u hierover wilt klagen, klik dan hier.

Liften!
Probleem nummer één is de tijd die u kwijt bent om het liftidee te vinden, uit te werken en te verifiëren.
Dat probleem is heel reëel want mede omdat wij tegenwoordig wat vaker in Nederland zijn, is het ons opgevallen hoe druk mensen het zeggen te hebben en hoe zij vervolgens, vanaf een uur of vijf, urenlang in openbare gelegenheden tegen elkaar aan staan te kwekken, liefst in drukke gelegenheden waar je geen woord kunt verstaan, wat natuurlijk opzet is en bijzonder goed uitkomt.
Die mensen hebben inderdaad geen tijd meer om nog een idee op te doen, zelfs het lenen moet hen gemakkelijk gemaakt worden dus de boodschap aan hen is, lees verder.

Probleem twee is dat je niet weet bij wie je instapt oftewel meelift.
Ook dat probleem hebben wij ondervangen door vooral te mikken op zeer bekende namen. Wij bedoelen hiermee dat we instappen bij bekende liftgevers.
Nu zullen de lezers die graag voor ons gedachtengoed betalen tegenwerpen dat de cafékwekkers zoveel tijd kwijt zijn met het drinken van bier in openbare gelegenheden na vijf uur, dat ze misschien de namen van de liftgevers niet zullen herkennen en dus de geboden ideeën niet op waarde zullen weten te schatten. Aan hen is onze boodschap dan ook dat ze dat goed gezien hebben, dat er zoiets als een financiële Darwin bestaat en dat dit vroeger bekend stond als gerechtigheid. Ergens houdt het op.
Maar ergens begint het ook en op dat punt zijn we nu aangeland.

Paul Revere & de Raiders
In Amerika kunt u meeliften met Carl Icahn. Dat werkt niet altijd, zoals beleggers in BKF Capital met ons hebben geleerd. We laten Carl even voor wat hij is. Vroeger kon je leuk meeliften met Boone Pickens, toen nog T.Boone Pickens geheten maar inmiddels van communicatieadviseur veranderd denken wij. Maar hij is opgehouden als raider en onze vriend Johan Kamsteeg, IT-expert van beroep, zou ons en ook u wijzen op het feit dat Pickens al 20 jaar niet meer actief is als volksheld cum belager van Big Oil. Sindsdien is hij gepromoveerd tot de op één na best betaalde Amerikaanse belegger, dus zo gek doet hij het niet en wij raden u aan hem te volgen. Hint: hij doet in energie.

In Frankrijk hebben we Vincent Bolloré. Hij zit nog steeds voor een deel in buizenmaker Vallourec, zie hiervoor de Polderportefeuille. Bolloré is de handigste belegger in Frankrijk, zeker in de categorie Raiders. Ooit een wonderkind is hij nu wat ouder, maar, zou Kamsteeg zeggen, jonger dan steller dezes. Bolloré’s laatste wapenfeit was de raid op Havas, het reclamebureau, maar dat liep niet geweldig en nu is hij bezig met Aegis, de mediakopers in Engeland, die ooit een geniale zet deden met de aankoop van Carat.
Wij mengen ons daar niet in.

Broeder Albert
Wij kijken, zoals wij wel vaker doen, naar een klein land, dat geheel alleen weerstand heeft weten te bieden tegen de oprukkende barbaren, namelijk België. Daar huist de heer Albert Frère, superbelegger van beroep, die zaken doet samen met een andere oudere figuur – wij voelen Kamsteeg al weer een ironische opmerking voorbereiden – de Frans-Canadese ondernemer en kapitalist Paul Desmarais.
Vorige week was Frère in het nieuws omdat hij mevrouw Mohn, de eigenares van Bertelsmann, dwong zijn minderheidsbelang terug te kopen. Anders was Bertelsmann verplicht geweest een beursintroductie te doen en dat wijst erop dat Frère zijn zaakjes ook als minderheidsaandeelhouder heel goed weet te regelen.

Zo komen wij bij het meest eenvoudige gratis idee dat wij voor u hebben.
Frère houdt niet op zijn belang in Lafarge, de grootste cementmaker, uit te breiden. Lafarge staat gewoon op Euronext. Het aandeel stijgt steeds maar door, sinds Frère belangstelling heeft getoond en ruim 10% heeft vergaard.

De heer Frère lijkt, fysiek, op het prototype van de ouderwetse kapitalist. Niets jongensachtigs zoals Bolloré, niets fanatiek ascetisch zoals Bernard Arnault, de rijkste man van Frankrijk, die Frère’s partner is in zijn wijnavonturen, hij kocht kort geleden Yquem, want ook daar, in de mooiste crûs van Bordeaux, doet Frère alleen in het beste van het beste. Arnault en Frère zijn partners in Cheval Blanc, de parel van Saint Emilion.

Poepelnext
Kortom, u lift, gratis, voor niets, Niente Lire, mee met een man die er iets van kan.
Vanochtend horen wij dat de heer Frère ook iets in de champagne gaat doen. Hij was immers minderheidsaandeelhouder bij de familie Taittinger. Hij speelde de verdeeldheid van die dysfunctionele clan uit door hun hotel-en champagnebedrijf aan Starwood te verkopen. Ook bij Taittinger was Frère, via de Louvre groep, hun holding, minderheidsaandeelhouder.
U ziet het dus, gratis en luxueus.
Als u wroeging hebt en iets wilt storten voor Inveztor, klik dan hier.

Michael Kraland

Disclaimer: geen posities, wel wat wijn.