Nijvere lezers weten dat wij al zoiets hebben als de PolderPortefeuille.
De vraag die u zich wellicht stelt is dus “Waarom ?” en, wij maken ons geen enkele illusie, bij sommigen zelfs “Wat ?”.
Ik ga deze vragen beantwoorden maar eerst gaan wij afrekenen met een aantal andere kwesties. Waarom heet de PolderPortefeuille zo ? Zou Inveztor er dan niet even voor kunnen zorgen dat daar dan ook alleen Nederlandse waar wordt aangeboden ? Belgische eventueel ? Maar niet een ratjetoe van Mediterrane en andere vormen van allochtone beleggingen waar geen normaal mens, behalve dan een kleine kring Inveztor die-hards en wat andere gekken, in geïnteresseerd zijn?
U moet zich, vooral bij dit warme weer, niet zo opwinden. Neem een verfrissende, goed klaargemaakte cocktail, een koel glas witte wijn, eventueel een glas Poiré, de favoriete drank van onze steun en toeverlaat, Johan Kamsteeg, de IT expert.
Daar gaan we.
De ZolderPortefeuille gaat zich vooral op Nederland en België richten. Lokale waar, maar omdat Euronext steeds meer Euro wordt en niet meer alleen Next, ook wat aanverwante zaken. Weinig Portugal, weest u niet bang, slechts Kamsteeg, alweer die man, beheerst deze taal voldoende om te begrijpen wat daar gebeurt en hij werkt niet eens bij ons.
De ZolderPortefeuille gaat ook wat vaker handelen. Vaker dan de PolderPortefeuille, wat natuurlijk niet moeilijk is.
En die PolderPortefeuille heet zo, omdat er ooit een tijd was waarin we hoofdzakelijk in Nederlandse effecten belegden. We hebben de naam maar gehouden.
Belangrijker is dat Inveztor redacteur Martin Crum de eerste beheerder van de ZolderPortefeuille wordt. Iedereen kent Crum inmiddels. Hij vormt samen met zijn alter ego Paul le Clercq het Nederland, pardon, Euronext-team van Inveztor. Zachtjes tikkend, als een Zwitsers uurwerkje, beginnen de heren vijf ochtenden in de week, hun precisiewerk. Zij analyseren, trekken na, prikken door en commentariëren. Crum is niet alleen een analist, maar ook een Spieler. Hij handelt graag. Hij begrijpt niet waarom sommige beleggers de kansen die hij als vanzelfsprekend beschouwt, gewoon laten liggen. Luiheid natuurlijk. Crum is niet lui, Crum is een killer met fanatieke precisie.
Precies de figuur die je nodig hebt om van zo’n portefeuille een succes te maken.
Er wordt in ons land wat aangerotzooid met allerlei vehikels, modelportefeuilles en wat dies meer zij. Ten eerste is daar onze andere portefeuille.
De PolderPortefeuille is de langstlopende als wij ons niet vergissen. Dan zijn er nog allerlei andere, die bij de eerste tegenwind hun verhaal staken. Waarom zou je immers doorzeuren als je gratis en voor niets met een schone lei opnieuw kunt beginnen. Er is geen PortefeuillePolitie. Misschien is dat jammer, want er wordt niet altijd met evenveel precisie geregistreerd wat er gebeurt.
Crum is een bijzonder bescheiden jongen. Dat gaat hem nog parten spelen, want als speler is hij fanatiek. Rust kent hij nauwelijks. Elke dag, voordat de haan kraait, staat hij klaar.
Crum’s ambitie is dan ook om nummer één te worden. Hij zal dat nooit toegeven, maar ik ken hem inmiddels een beetje. Neem het maar van me aan.
Ik hoop dat hij daarin slaagt. Dat betekent voor mij aanzienlijk minder werk aan de PolderPortefeuille en voor onze lezers, vooral voor de jeugdige-graag-handelende-variant, veel leerzaam plezier.
Michael Kraland