En ook met de notering in Amsterdam van KKR en Apollo. Die private equity jongens dus. Ze komen op de top van de cyclus naar de markt. Ze laten u betalen voor cash die nog niet belegd is. Het lukt ze om u daarmee te bedotten omdat de kranten de hele tijd vol staan van de successen van deze mensen. Tot hier toe is dit normaal. Aanbieders bieden aan wanneer de belangstelling groot is. Dat is nu het geval. Ondertussen hebben we een paar heel, heel goede jaren achter ons, sinds 2003. Tot en met 2000 overigens ook.
Gek dat niemand het heeft over wat daartussen gebeurde. Toen werden fondsen gesloten, opgeheven, gingen particulieren failliet en verkochten ze hun participaties voor nul. Waarom zou je in godsnaam een participaties voor nul verkopen, wie is zo dom ? Dom ? Helemaal niet dom. Als u geen geld meer hebt en u zit in zo’n fonds omdat u dacht dat u als gevorderde manager bij één of ander techbedrijf niets fout kon doen, omdat u bij uw beleggingen uitging van uw topbonus en alles in private equity belegde want dat liep immers vanzelf, als u dan merkt dat u opeens van een inkomen van een miljoen teruggaat naar uw bescheiden basissalaris van minder dan twee ton, tja, dan verkoopt u eerst de overbodig dure speelgoederen en vervolgens begint u kritisch te kijken naar de cash calls van uw private equity tovenaars. U moet steeds bijstorten in een bodemloze put. Als u vervolgens een gek vindt die deze verplichtingen van uw overneemt, zodat u in godsnaam maar niet meer hoeft te storten, dan grijpt u die kans met beide handen, voeten en wat dies meer zij aan.
Uw vrouw ook blij, als ze nog aan uw zijde is.

Waarom zijn we nou zo blij met die notering, vraagt u zich wellicht af ? Heel eenvoudig: als dat private equity fonds van de domme sukkels die zichzelf schromelijk hadden overschat beursgenoteerd was geweest, dan hadden ze die stukken kunnen lozen. Wellicht tegen een heel, heel lage prijs, maar toch, weg is weg.
Vervolgens ga je dan rekenen als belegger. Wat zit er nog in de portefeuille. Je krijgt dan bijna altijd een situatie waarin zo’n aandeel minder kost dan de cash in het bedrijf. Daarom worden die stukken door andere zakenbanken opgekocht. Die jongens blijken zich inmiddels een hart-en vaatziekte te hebben verdiend, zo laag hebben ze gekocht en zo goed begonnen de zaken te lopen, kort daarna.
Dat gaat vast weer gebeuren. Wanneer weet ik niet, maar ik vind het leuk die ellende dan op de beurs aan te kunnen schaffen. Voor een zacht prijsje. Je kunt gewoon op je Bloomberg intoetsen hoe de intrinsieke waarde grafiek loopt.
Een kind kan de was doen.
Nu zijn die dingen natuurlijk veel te duur, wacht tot de volgende crash.
Geen posities.