Michael Kraland’s column in het VEB-magazine Effect *)
Donkere wolken trekken samen boven de beurzen maar toch, ja, wat gebeurt hier eigenlijk?
Als u nu verder leest kan dat alleen zijn omdat u dat niet weet. Maar als u niet weet wat er gaat gebeuren moet ik u teleurstellen, ik weet het ook niet. Immers, als ik wist wat er zou gebeuren dan zou u dat nooit gratis via die prachtige vereniging genaamd de VEB te horen krijgen. U moet immers, dat zijn de VEB en ik het met elkaar eens, uw eigen oordeel kunnen vormen. Laten we ons daar vandaag eens mee bezig houden. Met het verbeteren van wat u misschien als uw waardevolste bezit beschouwd: uw eigen oordeel.

Een beurs in Shanghai stort in. Nu stond die beurs op duizelingwekkende hoogte en waren de aandelen op die beurs op geen enkele manier waard wat ervoor betaald werd. Waarom schrikken de beurzen en uiteindelijk u ook dan zo?
Goed, de heer Groenspaan kwam ook met wat commentaar. Nu hebben wij het grootste respect voor de heer Groenspaan en vooral om zijn tennisvaardigheden en keuze voor een jonge, actieve echtgenote op zijn gevorderde leeftijd, dit nog buiten het natuurlijke respect dat voelen voor mensen met ervaring. Maar vertelde de heer Groenspaan ons iets nieuws? Iets dat we niet allang wisten? Nee.

Was dan de combinatie van geen nieuws van Mr G met de langverwachte instorting van de beurs van Shanghai van enige combinerende relevantie? Niet dat wij weten.
Of was het feit dat er al ruim twee dozijn subprime banken waren gesloten iets nieuws? Iedereen met een vage belangstelling voor de Amerikaanse markt kent de typisch Amerikaanse, ongeremde groei van de subprime markt, die niet alleen op huizengebied welig tiert maar ook al ruim een decennium lang op de automarkt. Geen geld? Wel een auto nodig? Geen probleem, u betaalt wat meer rente en rijdt vandaag nog weg.

Nu, nauwelijks een maand later, constateren we dat de beurs van Shanghai weer terug is naar af, dat er wat meer subprime is omgevallen en dat iedereen die in staat is iets verder te lezen dan de sportpagina van de krant nu weet wat subprime is.

Wat leren we hier van?
Als u het mij vraagt, en aangekomen op dit punt is dat uw goed recht, niets.

We zien voor de zoveelste keer dat een markt geen geldig excuus nodig heeft om om te vallen. Wist ik al, nu weet u het ook. Heeft het nut om dit te weten? Ja, meer dan u denkt. In mijn geval stelde het me in staat rustig binnen te blijven op de wintersport. Het sneeuwde en de beurs klapte in elkaar, maar verder was er niets aan de hand. Ik kon rustig blijven lezen in mijn boek over de ondergang van de Romeinse Republiek, want ik had deze film al een paar keer gezien. Al die discussies over het hoe en waarom van zo’n gebeurtenis zijn zinloos, even zinloos als een analyse van het strootje dat de rug van de kameel brak.

U krijgt van mij dus geen antwoord, maar dat is niet erg omdat de vraag er niet toe doet. Wat er gaat gebeuren kan ik niet voorspellen, maar hoe u zou kunnen handelen, daarmee kan ik u helpen.
Laten we eens kijken. Deze bullmarkt is oud en begint te kraken. De Shanghai-tik was zo’n geluid. Alleen, u weet niet of de tak op breken staat of dat u nog verder kunt om wat lekkere perziken te plukken. Als u enige financiële discipline hebt, of als u alleen op de juiste momenten roekeloos wilt zijn en dit prachtige blad alleen openslaat om te kijken wanneer u dat moet doen, dan moet u zorgen dat u niet met al uw geld achter die perzikjes aangaat.
Ik denk dat deze markt zo om kan. Maar ik denk ook dat omdat iedereen dat denkt en mijn hele gehoor eenstemmig knikt als ik het bij een spreekbeurt verkondig, het wel niet zo’n vaart zal lopen. Integendeel, zo’n Shanghai Gesture zorgt juist voor een gelegenheid om aardig te verdienen.

De markt prijst risico heel laag in. Dat wil zeggen dat beheerders collectief onvoorzichtig zijn.
Daarin is nu even een pauze gekomen. De Chinezen zijn allang weer als gekken bezig en laat ze maar.
Europa is langzaam op gang gekomen en stijgt tegen hogere rente in, met tegenwind.

De markt focust op de Amerikaanse subprime markt. Iedereen kijkt daar nu naar. De echte klap zal wel ergens anders vandaan komen. Helemaal uitstappen lijkt daarom even onverstandig als helemaal instappen.

Michael Kraland 

*) Effect nr. 7, 31 maart 2007 Disclaimer niet van toepassing