Als u zover bent dat u voor uzelf in kaart hebt gebracht hoe risicovol het beleggen in exploratiebedrijven is en meedoet met Xemplar, één van onze twee uraniumaandelen, dan zit u nu in de race om nieuwe informatie.
Want het werkt als volgt:
Bedrijfje start. Haalt vervolgens eerst geld op. Als het wat wordt had u er dan bij moeten zijn. Bedrijfje gaat door en koopt land of claims om iets uit de grond te halen. Dat wordt aangekondigd. Eigenlijk is dat een soort succesje en het geld is nu misschien al op.
Bedrijfje haalt vervolgens geregeld weer vers geld op om verder te komen. Als alles goed gaat tegen telkens hogere prijzen.
Dan start het bedrijf met daadwerkelijk boren en poogt aan te tonen dat er ook wat zit.
Zover zijn we nu met Xemplar (fondscode: XE.V).

Boorresultaten
Dan volgt er een stadium waarin de boorresultaten bekend worden gemaakt. Als alles goed gaat liep de beurskoers achter bij de werkelijkheid en leidt de publicatie van die resultaten tot koerssprongen. Het helpt natuurlijk als die resultaten goed zijn.
Als ze niet aan de verwachtingen voldoen zakt de koers.
Vaak zakt die overigens ook als er wel aan de verwachting voldaan wordt.
De leden van de familie Rundermans vragen dan zich af waarom de koers zakt. Liefst luidkeels en dan ook nog op een forum. Even gratis reclame maken voor het Rund zijn.
Want je hoort ze nooit klagen over de koers die oploopt zonder dat er nieuws is. Die liep natuurlijk op in anticipatie op dat nieuws. Komt het nieuws, dan verkopen er wat mensen met winst. Daarom zakt de koers dan.

Voorkennis?
Hadden die mensen dan voorkennis? Waarschijnlijk niet, maar misschien wel. Gelukkig waakt de AFM en kunt u rustig gaan slapen. Er zijn natuurlijk ook gewoon zogenaamde speculanten. We spellen het even voor wie hier moeite mee heeft spe-zoals in speciaal, -cu zoals in het Frans en –lanten zoals in lanterfanten. Spe-cu-lanten.
Dat zijn mensen die hun eigen geld of liever nog dat van hun bank of broker gebruiken om de toekomst van aandeeltjes op winstgevende wijze te voorspellen.
Het oudste beroep ter wereld kende u al. Maar wie betaalde die Miep?
Een spe-cu-lant.

Gratis lunch
“There is no such thing as a free lunch.” Dat beamen wij graag, alleen, hoe verklaart u dat Gennen McDowell, CEO van Xemplar onlangs bij ons binnenviel, precies tegen lunchtijd, goed gevoed en geen cent lichter weer vertrok?
Misschien wordt hiermee bedoeld dat beleggers nooit een Free Lunch krijgen maar uitgevende instellingen wel ? De toekomst zal het leren.
Xemplar heeft een viertal concessies waar we het tijdens de lunch over hadden.
In Trekkopje schat McDowell dat hij 500 miljoen ton heeft liggen die gemakkelijk boven te halen is. In Cape Cross ook zoiets.
In Engo ligt, en dat is niets nieuws, waarschijnlijk 6 miljoen pond uranium met een contante waarde van $ 40 per pond. De uranium ligt aan de oppervlakte en kan in een open pit gemijnd worden.
Dan komen we op een contante waarde die potentieel $240 M zou zijn. Het aandeel noteert nu tegen de C$ 2, en er  staan 117 miljoen aandelen uit, fully diluted.

Enter Fugro
Wat nieuw is is dat Xemplar nu door Fugro een Airborne Radiometric Survey laat doen. De helft daarvan is klaar. We kunnen dan denken aan een soort vliegende Geigerteller, die 20 m boven de grond vliegt met een kristal van 23 liter dat thorium, potassium en uranium opspoort.

Deze maand beginnen de boringen en dan gaat het snel. We kunnen in augustus persberichten verwachten.
Volgens McDowell is er nog niet eerder een dergelijke studie gemaakt. De prijs van zo’n oefening is dan ook sterk opgelopen. De resultaten van Xemplar’s velden werden destijds aangekocht voor Nam $ 50.000. De Namibische dollar is een cent of 11 waard. Nu kost zo’n survey een half miljoen.
Dit brengt ons op de Warmbad zone, die zoals bekend is grenst aan de Oranjerivier en vlakbij de Rossing mijn ligt, van Rio Tinto.
Rossing produceert ongeveer 8% van de uranium die nu verkocht wordt.

Spe-cu-lant
McDowell heeft nu een iets scherper idee over het potentiëel van Warmbad. Hij schat dat er een half pond uranium per ton ligt, in een zone die 200 à 300 m beslaat, 500m breed is en een kilometer of zes lang.
Er is dan ook een steeds grotere kans dat Warmbad een deposit van wereldformaat zal blijken te zijn. Een hoeveelheid waar een mijnbedrijf bereid zal zijn meer dan een miljard dollar voor te betalen, misschien zelfs veel meer.
Als u in dit aandeel zit bent u een spe-cu-lant. Een vervijfvoudiging van de huidige koers ligt voor dit soort mensen dan ook voor-de-hand.

Michael Kraland

---