Vandaag beginnen we een nieuwe serie met één van mijn favoriete uitdrukkingen.

We zitten nog steeds in die periode na 15 Augustus waar ik in eerdere blogs naar verwezen heb.
Beetje lugubere titel vandaag maar ik kan u verzekeren dat ik niet in paniek ben en ook niet bekend sta als een perma-bear.
Wat ik vandaag in de loop van de dag toevallig hoorde, hier in mijn eentje in het lavendelveld van mijn vakantiehuis, buiten de informatiestromen van de markt, maakt me niet geruster.
Integendeel.

De één komt terug van vakantie en vraagt zich af waar nou die $ 200 miljoen gebleven zijn. Ja, eh, baas, die zijn niet beschikbaar. Waarom niet, heer Treasurer ? Tja, subprime.
Nu doen we even een stapje terug. Ik zal de eerste zijn om u niet lastig te willen vallen met dit soort details, wie weet bent u ook nog op vakantie en wat is tegenwoordig $ 200 miljoen ?
Wat veel interessanter is, is dat dit een publiek bedrijf is. Filiaal van. Niet in Nederland genoteerd natuurlijk anders krijg ik van alles over me heen tijdens mijn vakantie, die ook al subprime is met al dit gedoe.
Waar het om gaat is dat dit soort verhalen niet de krant halen.

Nee, dit blijft allemaal vertrouwelijk. Het geld is eigenlijk weg, maar “er wordt nu op een constructieve manier naar een oplossing gezocht”.
Ik ben dol op dit soort zinnen.
Goed onthouden, deze.
Kunt u echt in allerlei omstandigheden gebruiken.

Dit wordt dus niet bekend. Anders gezegd, wat wel bekend wordt is maar een klein deel van wat er allemaal fout gaat op dit moment. We willen immers geen paniek, dus zijn we nu doodsbang paniek te veroorzaken als dit bekend wordt.
Bruin zweet.

Want bij iedere crash komen er allerlei manipulaties en vormen van bedrog boven water die anders geheim gebleven zouden zijn.
Zo is het in het verleden gegaan en zo zal het nu ook gaan, ik sluit weddenschappen of om bepaalde gaten in mijn kelder te dichten, vooral 2000, 2003 en 2005.

De markt is helemaal illiquide, veel erger dan aandelenbeleggers zich kunnen voorstellen.
Iedereen is bang geld voor te schieten aan partijen die het misschien niet meer kunnen terugbetalen en door de crash in de Commercial Paper markt kunnen bedrijven die cash nodig hebben geen kant meer uit.

Maar de dag is nog niet voorbij. Kijk, daar horen we van een fund of funds dat wat probleempjes heft. Ze zijn dit jaar al een procent of 50 naar beneden. Ik denk niet dat ze dit gaan overleven en vanuit een Darwinistisch standpunt is dat misschien maar beter ook.
Vanochtend komt daar nog een ander probleem bij.
Een van hun onderliggende fondsen had kasgeld gestald bij Sentinel in Chicago. En Sentinel is kapot. Sentinel heeft haar overgebleven activa tegen een harde discount verkocht aan Citadel, één van de grootste fondsen in die stad. Maar nu heft het onderliggende fonds geen cash meer.

En het fund of funds had leverage en zit ook in de problemen, maar met een factor van drie en na een baisse van 50%.
Vervelender is dat het fonds dat haar geld niet van Sentinel terugkrijgt wat groter is. Vier miljard. Maar gelukkig zit niet al hun cash bij Sentinel. En de SEC, de Amerikaanse beurswaakhond, zit nu achter Sentinel aan.
Bruin zweet in een bord spaghetti.

En zo zitten er overall mensen in de piepzak.
In de VS blijkt, volgens Bloomberg, dat er voor $ 300 miljard aan geldmarktfondsen besmet zijn. Kijk, dat is nou een mooi bedrag.
We zijn er nog lang niet uit.
En denkt u vooral niet dat gedonder met hedge funds alleen in het buitenland voorkomt.

Ook in Nederland “wordt nu gewerkt aan constructieve oplossingen” en, met dank aan onze bronnen, ik kan u verzekeren dat er erg bruin wordt gezweet.
Er komt nog meer nieuws van dat front.
Geen posities