We zullen het cliché “verpulveren” maar niet gebruiken, maar gisteren brak de Dow Jones Index het record van 17 Juli en niemand die het goed begrijpt.
Het gebeurde op een dag dat twee van de grootste en meest toonaangevende banken ter wereld, UBS en Citigroup, met zeer slechte cijfers kwamen. Het gebeurt midden in een crisis die niet voorbij is. Het gebeurt terwijl de cijfers voor de Amerikaanse huizenmarkt zo slecht zijn dat je zelfs als bull wel twee keer slikt voordat je weer iets opschrijft dat van optimisme getuigt.

Tegelijkertijd wordt er aan de andere kant van de wereld wel degelijk het één en ander verpulverd, namelijk de records op de opkomende markten.
Dat laatste is heel gemakkelijk te verklaren. Beleggers zoeken weer meer risico maar blijven weg uit de creditmarkten die zijn aangetast.

Terwijl de Dow stijgt zakt de dollar. In het evenwichtspel van de internationale economie zien we een verschuiving optreden.
Bij de vorige crisis kelderden de aandelen maar bleven huizenprijzen stijgen. Obligaties stegen ook want de Fed verlaagde de rente. De BRIC landen namen de leiding over wat groei betrof.
Als we de dollarprijs, van 83 cent naar 1,42 verdisconteren in de Dow, dan is de stijging weg en staan onze indices in Europa hoger.

De Fed heeft het dus moeilijk. Maar de eerste slag is gewonnen en Bernanke wordt nu serieus genomen. Politiek gezien kan Bernanke erop bogen de aandelenmarkten gered te hebben. Commentator Jim Cramer hoeft niet meer hysterisch te schreeuwen. De huizenmarkt is kapot en daar is weinig meer aan te doen dan de rente te laten bodemen en de tijd haar werk te laten doen.

Bernanke riskeert wel een dollarcrisis, die voor een deel nu al plaats vindt. Die crisis kan leiden tot een uit het lood geslagen wereldeconomie.
Zover is het nog niet.
De gong die Bernanke in de eerste ronde heeft gered heet de wereldeconomie.
Wat de Dow ons toont is dat die ongelooflijk sterk is. Zo sterk dat die de beurs in staat heeft gesteld om de muur van zorgen te beklimmen, zoals de uitdrukking luidt.

De Dow profiteert nog van twee andere factoren. Grote aandelen hebben jarenlang minder gepresteerd dan kleine.
In 2001 was dat precies andersom. Kleine aandelen waren spotgoedkoop geworden. Grote waren peperduur.
De Dow bestaat uit grote aandelen. Grote bedrijven hebben een internationaal gediversifieerde portefeuille. Ze verkopen in Europa, en krijgen dus euro’s binnen. Ze zijn al jaren aan de gang in China en andere opkomende markten. Ze profiteren van de groei in die landen.

Nu is alles weer helder en zijn we weer bij. Wat de toekomst betreft kan ik u gerust stellen. Zoals gewoonlijk heb ik daar geen flauw idee over. Het ligt voor de hand dat de wereldeconomie wat zal afzwakken, onder leiding van de VS, want dat zien we nu al gebeuren. Verder is het koffiedik kijken en dat lijkt me verloren tijd.
De toekomst valt niet te voorspellen.
Ik nodig u uit om goeroes die dat allemaal wel zeggen te weten met rust te laten. Ze hebben het al zo druk.

Er is veel vraag naar hun diensten en visies. Hoe minder mensen zelf begrijpen waar ze meer bezig zijn, hoe meer hulp ze nodig hebben, ook al heb je er niets aan.
Er is wat dat betreft niets veranderd.
Ik wens ze veel succes.Geen posities