Waarom veerde de koers van Merrill Lynch 7% op toen bekend werd dat de commissarissen van Merril hun CEO, Stanley O’Neal, wilden ontslaan ? In de eerste graad betekent dit opluchting over het verhinderen van een fusie met Wachovia, een Amerikaanse bank. Wachovia is minder prominent dan Merrill maar heeft wel een hogere marktkapitalisatie. Wachovia nam ook nog niet zo lang geleden een grote retail broker over, AG Edwards. Samen hebben Merrill en Wachovia ongeveer 25000 brokers, misschien goed voor een anti-trust beslissing.

Je kunt ook proberen onder de waterspiegel te kijken en wie weet is er dan iets heel anders aan de hand. Waarom is de board van Merril zo furieus over het contact dat O’Neal had met zijn collega van Wachovia ?
Net in een periode waarin Merrill een schokbgolf van subprime verliezen te verduren krijgt, verliezen die, zoals men op andere momenten pleegt te zeggen, toch nog onverwacht kwamen ?

We schakelen dan in één keer door naar wat er nog dieper in het water zit. Iets onbekends. Onbekend is angstig, vooral in de financiële wereld.
Zodra iets gekwantificeerd kan worden is het omschreven en eigenlijk bijna afgeschreven maar onbekend… dat is eng. Dat zijn borden vol met derivatenspaghetti.
Nog meer potentiële verliezen bijvoorbeeld, maar die nog niet goed herkend worden als zodanig.
Na Web 2.0 straks ook Subprime 2.0 ? Waarom niet.
Waarom zouden de commissarissen beter dan die arme O’Neal begrijpen wat er bij Merrill onder de waterspiegel speelt ?
Deze week horen we meer.

Geen posities