Vanavond kom ik thuis na een reisje met veel afspraken, de hele dag door en voor een keer ’s avonds ook wat privéleven.
Weinig tijd voor het bijhouden van mijn blog.

Dit leidt er toe dat je allerlei speculatie over complotten krijgt op ons forum. Ik sprak ook even met Ron Belt die me vertelde dat een aantal mensen die hij kende wat paniekerig begonnen te reageren.
Begrijpelijk, maar nutteloos.
Er is niets aan te doen, dit soort situaties trekt ook heel wat wannabe speculantjes die alleen tegen stijgende koersen kunnen.

Ron is overigens heel cool, zoals alle professionele beleggers die in dit aandeel zitten.

Hoe dan ook, ik ben niet na het dumpen van mijn XE aandelen naar een plastisch chirurg gegaan en ik ga een paar dagen naar Mexico om een vriend te helpen zijn scheiding te verwerken.
Daardoor kan het gebeuren dat ik volgende week ook niet op deze site aanwezig ben.
The Plunger neemt voor me waar en Vermeulen is dan terug van vakantie.

Ik heb dus inderdaad, hoe ik het durfde is me nog steeds een raadsel, een paar dagen niets gepubliceerd.
Voornaamste reden was dat er geen nieuws wat, behalve de dalende koersen.
Normaal ben ik beschikbaar voor wat hand holding, maar deze keer niet.
En ook omdat op ons Xemplar forum de zelfreinigende werking van de groep heel goed functioneerde. Dank aan de betreffende abonnés, u weet wel wie hier bedoeld worden.

Wat is de situatie nu ?
Zoals al eerder gezegd, geen nieuws behalve dalende koersen.

Achteraf is het wat gemakkelijker verklaarbaar. Het aandeel was, zoals ik een aantal keren had gemeld, het duurste exploratie aandeel zonder boorresultaten geworden.

Toen de resultaten kwamen waren ze precies in lijn met de studie van de enige serieuze analist. Blijkbaar waren er heel wat shorts. Die sloegen toe, maar hun actie bleef veel verder doorgaan dan wat we hadden kunnen verwachten.
Wie dan niet tegen een stootje kan valt om.

Het deed me goed in de reacties van beleggers terug te zien hoe vaak ik wel niet gewaarschuwd heb voor het gevaar dat je loopt met dit soort aandelen.
Opeens komt daar als uit het niets een storm.
Achteraf is het goed verklaarbaar, zie hierboven.
Hier en daar zie je een belegger capituleren.
"Die koers komt nooit meer terug."

Dat is interessant. Blijkbaar hebben we hier te maken met een zeer fortuinlijk iemand, want hij kan in de toekomst kijken.
Wij, gewone stervelingen, moeten het doen met gezond verstand en wat goede informatie.
En ook met wat durf: durf om in te zetten voordat anderen het zien.
Durf ook om door te zetten, wanneer gezond verstand en kennis stuiten op een koersdaling.

Wanneer een aandeel uit het niets opeens populair wordt komen er allerlei zwakke handen in.
Mensen die te hoog hebben gekocht, te hebberig zijn en dus ook teveel hebben gekocht.
Aandeelhouders die minder historie hebben en minder goed begrijpen hoe het allemaal in elkaar steekt.
Dat zijn die bekende zwakke handen.

Er zijn ook sterke handen. Mensen die dit vaker doen en die niet opkjken van een tegenvaller meer of minder.
Tegenvallers zijn vervelend maar ze horen bij het spel.
Dat zijn de sterke handen.

In de beleggingswereld zijn twee begrippen erg belangrijk: prijs en waarde.
De prijs van Xemplar is gezakt en niet zo’n beetje ook.
Maar de waarde? Ik denk dat al het uranium dat ik er heb zien liggen er nog ligt.
Er is niet ingebroken in Warmbad en het uranium is niet gestolen.

Ik denk ook dat er nog wel wat meer gevonden zal worden.
Tenslotte hoor ik allerlei verhalen over belangstelling voor dit uraniumveld. Of voor deze provincie, zoals Gennen McDowall zegt.
Commissaris Simon Tam kocht net nog wat bij.
Gennen McDowall heeft 6 miljoen aandelen, ligt in het ziekenhuis maar verkoopt niet.
Naar we horen waren de Areva mensen erg enthousiast na een ontmoeting met Xemplar.

Genoeg redenen om vast te houden en eventueel bij te kopen.
Ik heb zelf nog niet één aandeel verkocht.
Want hoeveel aandelen heb ik in portefeuille, die over een jaar een miljard of twee waard kunnen zijn, tegen ruim $ 300 miljoen nu?

Disclaimer Kraland: Long Xemplar op het moment van publiceren.