De hierna volgende column betreft een artikel uit de Nieuwsbrief Hedge Funds van Inveztor.

We kregen een verzoek om een presentatie te mogen komen doen van een keurig hedge fund uit London. Dat wil zeggen, zij zouden de presentatie doen en wij moesten luisteren. De score van dit fonds lag al twee jaar flink in de min. Kan gebeuren, we weten er alles van, maar op zich geen reden om nee te zeggen want je weet nooit, het gaat er om hoe ze tot zo’n score komen. We zeiden nee omdat dit fonds precies beantwoordde aan het Nieuwe Prutpitch formaat.

Laten we even verduidelijken.
Vroeger was de pitch van hedge funds eenvoudig. Wij verdienen geld voor u onder alle omstandigheden. En als het een keer niet goed gaat dan krijgen we geen performance fee maar wel een knak in onze reputatie en veel redemptions.
We gaan er dus alles aan doen om dat te voorkomen. Tekent u dus maar hier, dank u wel. Tot en met de eerste helft van 2000 had je bovendien erg veel equity long/shortfondsen die eigenlijk hoofdzakelijk heel erg long zaten en hun vrijheid als hedge fund gebruikten om zichzelf zo veel mogelijk te leveragen.

Toen tussen 2000 en 2003 de aandelenmarkt instortte en de hedge fund sector het best aardig bleef doen en in elk geval het hoofd netjes boven water hield, stroomden de pensioenfondsen binnen. Dit bleken de gouden jaren van de sector. Iedere idioot die een cookie cutter presentatie kon maken – en ze zagen er inderdaad allemaal hetzelfde uit – had succes. Tenminste, als er iemand in dienst was die kon lezen en schrijven, een pak of mantelpakje aan kon trekken en zonder al te veel kwaadriekende reuk uit de mondholte een presentatie van het sjabloonverhaal kon houden. Tekent u dus maar hier, dank u wel. Vanaf medio 2003 tot 2007 was het een inkoppertje want het ging goed. Er waren veel meer nieuwe klanten bijgekomen en die verhoogden hun allocaties. Je hoefde er nauwelijks langs te gaan want veel tijd hadden de kopers toch niet. Ze hadden constant nieuwe fondsen over de vloer, met meestal weer dezelfde pitch die geduldig werd aangehoord.

Veel aandelen hedge funds deden het zelfs aanzienlijk beter dan de markt. En dat terwijl hun objectieven juist iets bescheidener waren. Maar dat gaf niet, iedereen was blij, weinigen keken hoe die winst nou precies tot stand kwam en mensen vielen over elkaar heen om in te schrijven.
Tekent u dus maar hier, dank u wel.

Vanaf 2007 werd het moeilijker maar de hedge fund sector is, gelukkig, creatief. Versla je de markt niet? Geen probleem. Want weet u (bijna fluisterend), waar het om gaat is exposure naar een andere asset class. Zo, die zat.
Tekent u dus maar hier, dank u wel.

Toen die rotfondsen op een gegeven ogenblik echt helemaal niet meer verkochten kwamen we aan bij het huidige dieptepunt, de eerder genoemde PrutPitch. Die pitch krijgt u niet zomaar. Die krijgt u pas als u tegen het betreffende hedge fund zegt dat er echt geen belangstelling is voor hun constant negatief presterende product. Die Pitch luidt dan als volgt: wij zijn maar 20% naar beneden en de MSCI is 40% naar beneden. Dus… Tekent u maar hier, dank u wel.

Hierbij dus een pleidooi om in godsnaam op te houden met deze ellende. Alstublieft dames en heren, doet u ons een plezier, kunnen we terug naar de eerste Pitch? Die was leuk en nuttig.

Tenslotte nog iets over Antaurus. Oppervlakkige waarnemers zouden kunnen denken dat wij “helemaal klaar waren” met dit prachtige fonds en hun sympathieke beheerders. En dat allemaal naar aanleiding van hun unieke VPRO reportage, een eenzaam hoogtepunt in vaderlandse hedge fund communicatie, iets dat misschien nooit meer terugkomt.
In werkelijkheid opereert Antaurus heel professioneel en de VPRO uitzending was slechts een afleidingsmanoeuvre om niet al te veel assets under management ineens binnen te krijgen. Dat is soms fnuikend voor jonge fondsen. Voor je het weet heb je een probleem. Zoniet met Antaurus. Dat fonds is in februari 11,5% omhoog.
Daarmee zijn ze niet alleen koploper maar ze doen het ook nog eens volgens plan, op de juiste manier, als valuebeleggers.
Recente research van James Montier over Japan toont bovendien aan dat deze strategie – value long/short – de beste aanpak is in een Japan-achtige situatie. En daar zitten we nu middenin.
Niet alleen zijn we helemaal niet klaar met Antaurus, maar we kijken halsrekkend uit naar hun volgende maand. Let op deze jongens.

Michael Kraland

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: geen posities in bovengenoemde fondsen op het moment van publiceren.