Het is vier mei.
Dit is geen moment om over geld te schrijven.
Wel een moment om stil te staan bij onze duur betaalde vrijheden.

Vier mei komt elk jaar terug en gelukkig maar. Het hele jaar door zien we hoe herinneringen vervagen. Getuigen overlijden, de laatsten zijn er nog, elk jaar minder.

Oorlog brengt het slechtste in ons naar buiten. Geld is ons dagelijks leven maar oorlogen gaan uiteindelijk om macht en om geld. Of soms, nog erger, alleen om nog zinlozer zaken.

Elke dag doen zich kleine oorlogen voor, ook in vredestijd.
Elke dag kunnen we kiezen.
De keuze is tussen niets doen, de andere kant uitkijken, meehuilen met de wolven, gehoorzamen, niet gehoorzamen, graaien uit de ruif, een vreemdeling helpen of hem verraden.

Zolang er mensen zijn, is er oorlog. De oorlog stopt nooit.
Behalve ’s avonds, op vier mei.

nvt