BP stijgt, het aandeel althans, en Bill Gross van Pimco koopt de obligaties. Europa stijgt ook. Wat is het verband? In beide gevallen appreciëren de gehate speculanten, beleggers, bond vigilantes, hedge funds en andere vermaledijde types dat er openheid van zaken komt. Duidelijkheid is goed.

Dat is het verschil tussen politici en de financiële wereld. Dit is geen moralistisch verhaal, we willen alleen duidelijk maken hoe het werkt. Slecht nieuws is goed nieuws wanneer de markt nog slechter verwachtte, dat wist u al. Maar politici moeten nog wennen aan het idee dat slecht nieuws dat bekend en duidelijk omschreven is, beter is dan nieuws dat misschien minder slecht is maar dat onder het tapijt geveegd wordt. Duidelijkheid is, in de politiek, tegennatuurlijk.

Zo nu en dan krijgen kiezers daar genoeg van en krijg je opeens een golf van afkeer tegen onduidelijkheid. D’66 in 1966 was daar een voorbeeld van, Sarkozy in Frankrijk begon ook zo en Obama werd gekozen op een golf van afkeer van de leugenachtigheid van zijn voorganger.

Niet dat bedrijven zo in uitblinken in duidelijkheid, we zijn immers niet moralistisch bezig en het verhaal werkt op dezelfde manier voor bedrijven die politiek bezig zijn en slecht nieuws verborgen houden. Het kan een tijd werken, het kan lang werken, maar wanneer beleggers doorkrijgen dat de directie met dubbele tong praat, is er onzekerheid over wat nou waar is en wat niet. De koers slaat dan vaak naar beneden door. Beleggers die hun huiswerk goed gedaan hebben en de werkelijke waarde kennen slaan dan toe. Technische analyse is dan heel nuttig om de overdrijving naar beneden in kaart te brengen. De overdrijvingsgrens bij BP ligt rond de 350 pence, door de jaren heen. Dat lijkt ook nu het geval te zijn.

[grafiek] Klik om te vergroten

Onzekerheid is slecht. Openheid is goed.
Dat is de les die we vanochtend drie keer op ons bord krijgen. BP, Spanje en Engeland. Spanje heeft besloten de uitkomsten van haar stresstests in de arena te gooien. Een angst van de markt is dat Europese banken veel meer ellende onder het tapijt hebben geveegd dan ze willen laten zien, dus worden banken verkocht. Wanneer beleggers het idee hebben dat een land hetzelfde doet verkopen ze de obligaties van dat land.

En vergis u niet, zo keihard en genadeloos zijn die beleggers niet eens. Kijk eens hoe lang de markt nog positief naar Griekenland bleef kijken, met van hoop trandende ogen. Kijk hoe de markt toch nog positief reageerde op stimulering zonder duidelijkheid. Kijk hoelang het duurde voordat een formele afwaardering door een kredietbeoordeler uiteindelijk toch nog voor een verkoopgolf zorgde. Dat laatste heeft overigens ook mechanische redenen, maar toch. Je ziet het telkens weer.

In Engeland zien we vandaag dat Minister Osborne maatregelen neemt.

Public deficit & debt: Greece, Japan, USA, UK lead the combined ranking (bron: BHF Bank) – Klik om te vergroten

In de tabel van BHF, hierboven, zien we de hitparade van de souvereine schuld. Vertrouwen is hier het sleutelwoord en duidelijkheid leidt tot vertrouwen.

Blijkbaar heeft de markt nu meer vertrouwen in het Verenigd Koninkrijk dan 40 jaar geleden. Taxman, zongen de Beatles toen. Het was hun om het even of het nou Mr Wilson was of Mr Heath. En Rik Schmull herinnert er ons vandaag weer aan: in de jaren ’70 riepen de Britten het IMF te hulp met maar schul die maar 45% van het Brut Nationaal Product bedroeg.
Duidelijkheid werkt, in deze markt. Wie naar de Nederlandse verkiezingsuitslagen kijkt ziet hetzelfde.
Nogmaals, zonder enige moralistische bijbedoeling.
Integendeel, zouden we haast zeggen. Maar net niet.

Michael Kraland

Klik hier indien u het risico wilt nemen op de mailinglijst van CQFD te belanden.

Als u zich al eerder hebt aangemeld voor Michael Kraland kunt u zich ook weer voor CQFD opgeven. Deze artikelen versturen we apart van Kraland’s andere publicaties.

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: geen positie in genoemde fondsen op moment van publiceren.