Dit artikel van Michael Kraland verscheen eerder op Alex.nl

We kunnen er niets aan doen. Mensen houden van vet. De voedingsindustrie speelt hierop in en zo worden we dik en gaan we sneller dood.

Met de Fed is het al net zo. Mensen houden van geld en de Fed speelt hier op in en zo worden we rijk en gaan we sneller kapot. Of zoiets dergelijks. Want wat gebeurt hier? De lang verwachte ronde geld bijdrukken, die plaatsvindt onder de eufemistische naam Quantitative Easing (QE), is nu de tweede ronde ingegaan. QE II dus, net zoals het schip dat tussen Engeland en de VS vaart.

Multiplier
Er zijn twee problemen met QE II, plus een misvatting. Ten eerste en dat is het belangrijkste: laat u niets wijsmaken, niemand weet wat hier gaat gebeuren en wat voor effect dit allemaal gaat hebben. Goed, economen zijn best betrouwbaar wat betreft het berekenen van multipliers. Dat zijn vermenigvuldigingsfactoren waardoor we kunnen inschatten met hoeveel zo’n QE II dollar vermenigvuldigd wordt in de economie, wanneer de inkt droog is.

Toch weten we niet wat we er aan hebben en je kunt je zelfs afvragen of het zin heeft hier veel rekentijd aan te besteden. Of veel hoofdkrabberij over welke schatting nou juist is. Komt er 37 cent in de echte economie terecht ? Dat is dus wel een multiplier lager dan één, een miniplier, maar goed, het kost ook niets, dat drukken, want er wordt niet gedrukt, er wordt alleen wat staatspapier teruggekocht. De Fed kondigt $ 600 miljard aan, maar het wordt $ 900 miljard, omdat ook de rente op andere uitstaande leningen gebruikt gaat worden.

Ten tweede zijn er veel serieuze mensen die zeggen dat het allemaal heel slecht is. Aan de ene kant hebben we de neo-Keynesianen die zeggen dat het goed is allemaal, dat inpompen. Aan de andere kant de liberaal georiëntieerde denkers die vinden dat je die recessie eerst eens goed moet laten doorzetten, zodat er ook navenant goed gesaneerd wordt. Saneren, het woord zegt het al, is gezond. Net zoals een koude douche ‘s ochtends. Beide zijn niet echt bewezen maar we gaan hier niet moeilijk over doen, het is een lang debat, vooral wat de economie betreft. Die douche lijkt ons meer een morele insteek.

Laissez-faire is passé
Helaas hebben de laissez-faire volksstammen en hun medicijnmannen hun dag in de zon gehad. De goede liberalen zijn met het badwater van de slechte liberalen weg gegooid. Terwijl een aantal van hen toch heel duidelijk stelling had genomen tegen bankpraktijken, leverage, de Groenspaanpoet en de poet die in Amerikaanse huizen werd gepompt.

Wij denken aan Russel Napier, Christopher Wood, Marc Faber en onze eigen Diederik Schmull. Schmull toonde aan dat je ten eerste niet ver hoeft te reizen of heel veel hoeft te betalen aan abonnementsgeld om toch op de hoogte te zijn (Inveztor, onze website, is uitgever van Schmull’s Nieuwsbrieven). Ten tweede levert hij after sales service in de vorm van zijn visie op wat er nu gaat gebeuren. Lees het hier.

Nu even naar de misvatting. Die zien we als volgt. De misvatting van de neo-Keynesianen, die we vooral vinden in kringen van gezagsdragers en beleidsmakers, is dat je kan zeggen dat dit gaat werken. Weten zij veel en bovendien, het is hun geld niet, hoogstens hun baantje en dan nog. De misvatting van de hedge fund managers die in de meerderheid lijken te zeggen dat ze niet geloven dat dit allemaal goed kan gaan, is dat het om die reden fout moet gaan, en liefst meteen en eigenlijk al het afgelopen jaar.

Consensus
Tenslotte even snel terug naar het eerste commentaar van de meerderheid, de consensus, hoi polloi van de economische commentaarmarkt: het was al ingeprijsd. Als dat zo is, waarom stijgt de aandelenmarkt dan zo hard en vooral, waarom stijgt goud 5%, zilver donderdag 7% en gisteren 3%, de GDXJ, een ETF van opkomende goudaandelen 6% en de SIL, een ETF van zilveraandelen 7% and counting?

Als we dit dus even samenvatten dan ziet u dat het verhaal misschien deugt, maar dat is het best case scenario en niemand weet echt waarom het gaat deugen. Ten tweede is een alternatief niet aan de orde en luisteren beleidsmakers niet naar de mensen die het aan zagen komen, maar wel naar de mensen die het mede veroorzaakt hebben, namelijk de Fed, met hun lage rente die leidde tot de blow-off fase van kredietverschaffing.

Zilver
Nu even concreet en laten we kijken naar dingen waar we zelf wel wat aan kunnen doen. Op Inveztor zitten we al een tijdje sterk in zilver. Hieronder ziet u een chart waar we naar kijken wanneer we willen weten of we nog meer moeten kopen.

En nu een chart met wat er in 1980 gebeurde. Denk aan de gebroeders Hunt. Maar deze keer is het toch anders en zitten er veel partijen short. We horen sommigen al in gedachten het woord “Toch”, liefst gevolgd door een vraagteken, hieraan toevoegen.

Daarom zeggen anderen dat je nu winst moet nemen. Of goud en zilver shorten. We hebben hier begrip voor, maar kijkt u eens hoe het vervolgens ging.

Een aardig verhaal? We gaan hier in een volgend stuk op door en vertellen u dan ook wat we zelf gaan doen.

Michael Kraland

Nog geen Kapitalist? Klik hier om uzelf direct op de verzendlijst te plaatsen!

Michael Kraland is financier, oprichter van Inveztor en beheerder van de PolderPortefeuille. Disclaimer Kraland: long goud, long zilver, long GDXJ, long SIL op moment van publiceren.