Het is lente, tijd voor vernieuwing. Inveztor stopt. Het doet pijn wanneer je je paard met een gebroken been het genadeschot geeft. Dat doen we deze week.

We stoppen omdat het moment gekomen is om ons met andere zaken bezig te houden. Er is ook een andere reden. Een minder prettige. Daar kom ik over een paar maanden op terug. Wanneer de procedure, die een zeer gerespecteerd financiëel dagblad vorige maand tegen me begon, voorbij is.

Maar we gaan niet zeuren. Nergens staat dat het leven rechtvaardig is of dat de goeden gelijk krijgen en de kwaden bestraft worden. Ik heb een goede les geleerd over maaivelden en journalistieke deontologie in Nederland. En vooral ook over moed en het gebrek daaraan.

Inveztor werd voor ons een uit de hand gelopen hobby. Een product dat leuk was om te maken, maar dat ook voor problemen zorgde. Een stalker, een mediagroep die het op me gemunt had, een tegenzittende markt en vooral het feit dat ik er alleen nooit alleen aan begonnen zou zijn, maar het wel alleen moest voortzetten. Niet te combineren met andere verantwoordelijkheden. We hebben bij Inveztor immers ook een dagbaan.

We nemen de enige juiste beslissing. In de afgelopen zeven jaar hebben we vooral veel plezier gehad. Veel leuke mensen leren kennen en we hebben veel geleerd. Met name van onze eigen fouten.

Uiteindelijk was dit de reden voor me om te stoppen met het vertellen van verhalen. Schrijven was jarenlang mijn favoriete bezigheid. Ooit schreef ik naast mijn gewone werkzaamheden een stuk of drie stukken per dag. Die animo tot publicatie op internet is geslonken. Teveel gezeur. Ik ga andere dingen doen.

Thijs Klein Tank, alias The Plunger, onze uitstekende hoofdredacteur, en Peter Vermeulen, de beste goudanalist van Nederland, dank ik hartelijk voor hun talent, hun harde werk en hun loyale inzet. Evenals Martin Crum, de voorganger van Thijs.
We danken onze abonnees, die ons door dik en dun gesteund hebben. We danken onze lezers, die ons werk waardeerden. Ze gaven ons moed.

De financiële wereld is grimmiger geworden. Er is veel veranderd. Ik begon in de tijd van Liar’s Poker en stap uit bij The Big Short. The Black Swan is bevestigd als een automatische reflex. Tegelijkertijd zie ik dat de stijl van commentaar die ik in 1999 bij IEX heb ontwikkeld nu overal gangbaar is. Banaal.

De markt was leuk toen ik begon. Er vielen doden, maar het was man tegen man en je kon goed overleven. Nu is het zaak niet in Hiroshima te wonen. Het is een uitdaging er nog iets amusants van te maken. Het is heerlijk het niet meer te hoeven doen. Behalve wanneer ik weer even zin heb. Meestal gaat dat snel over. Maar wie weet, als ik straks genoeg gesnoeid heb, is er misschien weer tijd voor wat bloemen.

Wat gebeurt er nu met de website? Een jonge, hardwerkende aandelenanalist-cum-uitgever uit België, Nico Pantelis, neemt het platform over. Nico heeft tomeloze energie en gaat door met het publiceren van het werk van onze goede vriend Diederik Schmull. De huidige Inveztor website verandert in een exclusief Schmull domein.

Rik Schmull is degene geweest die alles heeft zien aankomen. Hij verdient meer erkenning en we hopen dat hij die nu krijgt. Afgelopen zaterdag was in het NRC in ieder geval een stukje over hem te lezen.

Thijs en Peter werken aan een nieuw plan, gebaseerd op De GoudKapitalist, sinds de start tien keer de Gold Bugs Index. Kijk hier voor meer informatie.

De Kapitalist verdwijnt. Ik hou de naam nog aan, evenals Inveztor, omdat we hem leuk vinden. Mijn PolderPortefeuille zet ik voort op mijn eigen nieuwe privé site, in een vereenvoudigde vorm. Thijs kreunt al. Misschien stop ik er wel helemaal mee later dit jaar. Mijn leven neemt een andere wending.

We hebben veel geleerd. Het was een interessante reis. Ik ga naar huis.