De hierna volgende column verscheen eerder in FD Geld, het nieuwe wekelijkse Personal Finance Magazine van Het Financieele Dagblad.
Straks, in de maand december, gaat iedereen, gekwalificeerd of niet, maakt niets uit, voorspellen wat er volgend jaar gaat gebeuren.
Elk jaar probeer ik uit te leggen dat die voorspellingen onzin zijn, en waarom dat zo is, al eeuwen lang. Dat gaan we dit jaar weer doen. Verliest u er vooral geen tijd mee.
U doet er misschien beter aan naar de volgende scenario’s te kijken.
De markt veert weer op en alles komt weer goed. Wanneer weet ik niet, maar het kan. Dan moet u in aandelen zitten. Ik ben zelf een aandelenbelegger dus denk ik ook zo maar wat deze markt karakteriseert is juist het omgekeerde. Er is een omgekeerde bubbel in bedrijfsobligaties. Junk, dus tweederangs obligaties, brengt 20% op. Dat betekent dat die bedrijven allemaal failliet gaan en hoewel het volgende een beetje klinkt als het subprime verhaal zou ik zeggen: dat is onwaarschijnlijk.
Het omgekeerde van de omgekeerde bubbel is het rendement op staatspapier. Dat is ongehoord laag. Toch verkopen mensen hun staatspapier niet want dat is veilig.
Misschien wel en misschien niet. Op dagen dat bankaandelen 50% zakken maar zoals op maandag deze week ook 57% kunnen stijgen is niets meer veilig.
Een ander scenario: uw staatsobligaties worden belaagd door potentiële inflatie. Als regeringen als gekken geld bijdrukken krijg je dat. Ze drukken natuurlijk niet, ze geven staatsobligaties uit om al die banken, het automerk Jaguar en Leaseplan te redden, om er maar een paar te noemen.
Als er steeds meer obligaties worden uitgegeven zijn de kopers die dingen op een gegeven ogenblik zat. Daar is wel wat aan te doen, je verhoogt de rente en dan komen er nieuwe kopers enzovoorts, tot de goudprijs op $ 2000 staat. Of op $ 3000. Of op $ 4000. Alles zal er aan gedaan worden om de crisis te bezweren.
Want zo voorkom je rellen op straat.
Zeker als volgend jaar de voedselprijzen weer sterk stijgen. Niemand die dat zal begrijpen. En niemand die medelijden zal hebben met arme speculanten die dan opgeknoopt worden, of in reepjes gescheurd, de geslachtsdelen afgesneden en ga zo maar door. Net zoals wij dat deden bij de gebroeders De Witt. Dat waren overigens geen speculanten maar republikeinen en heren van stand.
Er is dus kans op een crash in staatspapier. Er is ook kans op een tijdelijke hausse in bedrijfsobligaties want die geven rendement en dat rendement kan niet eeuwig zo hoog blijven. Wanneer het daalt maakt u koerswinst terwijl u goed inkomen geniet.
Tot de inflatie toeslaat.
Maar dan moet eerst de huidige deflatie voorbij zijn.
Hedge funds worden afgebroken en afgekraakt als nooit tevoren. Voor een deel is dat terecht, voor een deel is het verloren tijd en energie.
Goede hedge funds die de slachting overleven zouden wel eens een heel goed jaar kunnen hebben. Ten eerste is een derde of meer van de concurrentie verdwenen.
Ten tweede is het gemakkelijk om goed personeel aan te trekken want de banken leveren ook hun bijdrage. Die heffen massaal hun zogenaamde prop desks op. Dat opproppen betekent dat een hele sector aan goedgekapitaliseerde concurrentie wegvalt.
Maar het leukste is dat de liquiditeit misschien terugkomt, door al dat drukken van geld. In dat geval is het voor veel hedge funds een gemakkelijk jaar. De belachelijke afbraakprijzen die op 31 december 2008 zullen gelden voor hun waardebepaling zullen dan plaatsmaken voor een normalere waardering. Veel hoger dan nu. En je hoeft er niets voor te doen, behalve even te wachten.
Ook gevaarlijk, dat spreekt vanzelf. Want het derde scenario is een IJstijd Japanse stijl.
Michael Kraland
Michael Kraland 