Fed zucht II

Dit artikel van Michael Kraland verscheen eerder op Alex.nl

Het grote verwijt van de Tea Party aan Obama is dat hij de banken te aardig behandelt en dat er geen geld van het TARP programma bij Main Street terecht komt. Dat is niet erg eerlijk, want onder de vorige Republikeinse regering werd er ongeremd krediet verstrekt.

Maar dan weer wel aan de verkeerde mensen, althans, als je een Tea Party activist bent, want de mensen die toch nooit hun hypotheek konden terugbetalen waren voor een groot deel Democraten.

Krediet
Maar wat gaat er nu gebeuren? Een klein deel van die 600 à 900 miljard dollar komt in de economie terecht. Niet zo veel als bedrijven doorgaan met het ontslaan van werknemers, of in elk geval geen nieuwe banen creëren. Wel als er vraag ontstaat omdat banken meer krediet verstrekken. Maar het vervelende met banken is dat wanneer ze een stel teleurstellingen te verwerken hebben gehad, ze een hele tijd niet meer hun geld willen uitlenen.

Uiteindelijk komt die liquiditeit in financiële markten terecht. Mensen kunnen bijvoorbeeld goud kopen, of andere grondstoffen. Want ze weten dat QE inflatoir kan werken en dat je dan beter in dat soort spul kunt zitten dan in obligaties. Alleen, die obligaties gaan in de VS ook omhoog, omdat de Fed er voor $ 900 miljard van uit de markt gaat halen. Meer vraag, hogere prijs.

Ingeprijsd?
Het vreemde is dat terwijl iedereen riep dat alles al ingeprijsd was, we dit beeld kregen, volgend op de QE aankondiging.

si5nov10_4

si5nov10_5

In feite krijgt de grondstoffenmarkt nu meteen een rugwind van de Fed. Leuk voor speculanten. Nutteloos voor Amerikanen die een baan zoeken.

De aandelenmarkt gaat ook omhoog. Dat is expres – we maken geen grapje. U kent het begrip Wealth Effect. Gewoon de aandelenmarkt ook omhoogjagen. Dan voelt een deel van de burgerij zich een stuk rijker en gaan ze meer auto’s kopen. Of huizen. Het Wealth Effect. Als dat maar goed gaat, want anders krijg je een Hels Effect.

Exploratiebedrijven
Nu even terug naar wat we bij Inveztor doen. We zijn daar op grote schaal bezig met beleggingen in kleine exploratiebedrijven, vooral in edele metalen. Maar uranium is ook geen vies woord.

Hierbij een paar grote stijgers van de afgelopen maand, vanaf 8 oktober dus. Het zijn bijna allemaal aandelen uit De GoudKapitalist, onze exploratieportefeuille voor abonnees.

North Country Gold +72%
Strategic Metals +39%
Rainy River +26%
Camino +22%
ATAC +19%
Western Pacific +14%

De Silver Miners ETF (SIL) en de Junior Gold Miners ETF (GDXJ), waar we zelf ook beleggen, zijn een goed alternatief voor directe beleggingen in deze riskante aandelen.

SIL +18%
GDXJ +15%

Wie een hedge wil opzetten voor exploratieaandelen kan dat het best doen door wat GDXJ te shorten. En niet alleen dat kan, er zijn ook nog opties op de GDXJ.

De goudvolatiliteit loopt weer wat op dankzij de Fed. Volgende keer kunnen we kijken hoe u hier op in kunt spelen. GDXJ calls schrijven bijvoorbeeld, bij hoge volatiliteit.

Eigenlijk is het allemaal heel eenvoudig. Als je research maar goed is. En er niets fout gaat.

Michael Kraland

Nog geen Kapitalist? Klik hier om uzelf direct op de verzendlijst te plaatsen!

Michael Kraland is financier, oprichter van Inveztor en beheerder van de PolderPortefeuille. Disclaimer Kraland: long goud, zilver, GDXJ, SIL, North Country Gold, ATAC, Camino en Western Pacific op moment van schrijven, geen posities in overige genoemde fondsen.

Fed zucht

Dit artikel van Michael Kraland verscheen eerder op Alex.nl

We kunnen er niets aan doen. Mensen houden van vet. De voedingsindustrie speelt hierop in en zo worden we dik en gaan we sneller dood.

Met de Fed is het al net zo. Mensen houden van geld en de Fed speelt hier op in en zo worden we rijk en gaan we sneller kapot. Of zoiets dergelijks. Want wat gebeurt hier? De lang verwachte ronde geld bijdrukken, die plaatsvindt onder de eufemistische naam Quantitative Easing (QE), is nu de tweede ronde ingegaan. QE II dus, net zoals het schip dat tussen Engeland en de VS vaart.

Multiplier
Er zijn twee problemen met QE II, plus een misvatting. Ten eerste en dat is het belangrijkste: laat u niets wijsmaken, niemand weet wat hier gaat gebeuren en wat voor effect dit allemaal gaat hebben. Goed, economen zijn best betrouwbaar wat betreft het berekenen van multipliers. Dat zijn vermenigvuldigingsfactoren waardoor we kunnen inschatten met hoeveel zo’n QE II dollar vermenigvuldigd wordt in de economie, wanneer de inkt droog is.

Toch weten we niet wat we er aan hebben en je kunt je zelfs afvragen of het zin heeft hier veel rekentijd aan te besteden. Of veel hoofdkrabberij over welke schatting nou juist is. Komt er 37 cent in de echte economie terecht ? Dat is dus wel een multiplier lager dan één, een miniplier, maar goed, het kost ook niets, dat drukken, want er wordt niet gedrukt, er wordt alleen wat staatspapier teruggekocht. De Fed kondigt $ 600 miljard aan, maar het wordt $ 900 miljard, omdat ook de rente op andere uitstaande leningen gebruikt gaat worden.

Ten tweede zijn er veel serieuze mensen die zeggen dat het allemaal heel slecht is. Aan de ene kant hebben we de neo-Keynesianen die zeggen dat het goed is allemaal, dat inpompen. Aan de andere kant de liberaal georiëntieerde denkers die vinden dat je die recessie eerst eens goed moet laten doorzetten, zodat er ook navenant goed gesaneerd wordt. Saneren, het woord zegt het al, is gezond. Net zoals een koude douche ‘s ochtends. Beide zijn niet echt bewezen maar we gaan hier niet moeilijk over doen, het is een lang debat, vooral wat de economie betreft. Die douche lijkt ons meer een morele insteek.

Laissez-faire is passé
Helaas hebben de laissez-faire volksstammen en hun medicijnmannen hun dag in de zon gehad. De goede liberalen zijn met het badwater van de slechte liberalen weg gegooid. Terwijl een aantal van hen toch heel duidelijk stelling had genomen tegen bankpraktijken, leverage, de Groenspaanpoet en de poet die in Amerikaanse huizen werd gepompt.

Wij denken aan Russel Napier, Christopher Wood, Marc Faber en onze eigen Diederik Schmull. Schmull toonde aan dat je ten eerste niet ver hoeft te reizen of heel veel hoeft te betalen aan abonnementsgeld om toch op de hoogte te zijn (Inveztor, onze website, is uitgever van Schmull’s Nieuwsbrieven). Ten tweede levert hij after sales service in de vorm van zijn visie op wat er nu gaat gebeuren. Lees het hier.

Nu even naar de misvatting. Die zien we als volgt. De misvatting van de neo-Keynesianen, die we vooral vinden in kringen van gezagsdragers en beleidsmakers, is dat je kan zeggen dat dit gaat werken. Weten zij veel en bovendien, het is hun geld niet, hoogstens hun baantje en dan nog. De misvatting van de hedge fund managers die in de meerderheid lijken te zeggen dat ze niet geloven dat dit allemaal goed kan gaan, is dat het om die reden fout moet gaan, en liefst meteen en eigenlijk al het afgelopen jaar.

Consensus
Tenslotte even snel terug naar het eerste commentaar van de meerderheid, de consensus, hoi polloi van de economische commentaarmarkt: het was al ingeprijsd. Als dat zo is, waarom stijgt de aandelenmarkt dan zo hard en vooral, waarom stijgt goud 5%, zilver donderdag 7% en gisteren 3%, de GDXJ, een ETF van opkomende goudaandelen 6% en de SIL, een ETF van zilveraandelen 7% and counting?

Als we dit dus even samenvatten dan ziet u dat het verhaal misschien deugt, maar dat is het best case scenario en niemand weet echt waarom het gaat deugen. Ten tweede is een alternatief niet aan de orde en luisteren beleidsmakers niet naar de mensen die het aan zagen komen, maar wel naar de mensen die het mede veroorzaakt hebben, namelijk de Fed, met hun lage rente die leidde tot de blow-off fase van kredietverschaffing.

Zilver
Nu even concreet en laten we kijken naar dingen waar we zelf wel wat aan kunnen doen. Op Inveztor zitten we al een tijdje sterk in zilver. Hieronder ziet u een chart waar we naar kijken wanneer we willen weten of we nog meer moeten kopen.

si5nov10_1

En nu een chart met wat er in 1980 gebeurde. Denk aan de gebroeders Hunt. Maar deze keer is het toch anders en zitten er veel partijen short. We horen sommigen al in gedachten het woord “Toch”, liefst gevolgd door een vraagteken, hieraan toevoegen.

si5nov10_2

Daarom zeggen anderen dat je nu winst moet nemen. Of goud en zilver shorten. We hebben hier begrip voor, maar kijkt u eens hoe het vervolgens ging.

si5nov10_3

Een aardig verhaal? We gaan hier in een volgend stuk op door en vertellen u dan ook wat we zelf gaan doen.

Michael Kraland

Nog geen Kapitalist? Klik hier om uzelf direct op de verzendlijst te plaatsen!

Michael Kraland is financier, oprichter van Inveztor en beheerder van de PolderPortefeuille. Disclaimer Kraland: long goud, long zilver, long GDXJ, long SIL op moment van publiceren.

Goud: de tik en onze opties

Voor De Polderportefeuille deden we vorige week dinsdag een optie transactie. We zijn bullish op goud. Zolang de wereld niet in balans is en de overheden zich onder de werkelijkheid uit proberen te wurmen, is goud onze favoriete valuta.

Goudgekte
En laten we niet overdrijven: de goudgekte neemt toe, we zagen een stuk in NRC Next dat daar erg duidelijk op wees. Natuurlijk krijg je goudgekte en natuurlijk wordt goud een bubbel, of is dat al. Een activa klasse van 2% waar huisvrouwen de koers van kennen zit in een bubbel. We willen niet respectloos over huisvrouwen schrijven, mijn moeder was er één, maar u begrijpt wat we bedoelen.

Taxichauffeurs mag ook, maar ik neem regelmatig en met veel plezier taxi’s, en schoenenpoetsers mag ook. Onze Turkse vrienden bij het CS in Amsterdam kan ik van harte aanbevelen. Wie graag het telefoonnummer van mijn favoriete Turks-Amsterdamse schoenenpoetser wil hebben moet even mailen. Overigens, hij heeft het nog niet over goud.

Sven (niet zijn echte naam), één van de leukste treinmanagers op de Thalys, is ook een goudkever. Maar vanaf een heel laag niveau. Zilver ook. Hij zal niet bang worden van, ja, van wat?

Naar beneden
Goud knalt vandaag even naar beneden. Wat betekent dat? Twee dingen. Goud was flink gestegen en rijp voor een tik. Toen die tik niet kwam moesten de shorts, denk aan onze eigen Serge Farra, onrustig op hun stoel heen en weer schuiven. De lucht in de kamer wordt dan geladen en nieuwe binnenkomers knijpen de neus dicht. Brrr. Nieuwe top. Bloedende shorts.

goud19okt2010

Ten tweede het nieuwtje van de dag, China verhoogt de rente. Dollar omhoog, goud omlaag en de meest speculatieve van de twee, goud, valt het meest. Al maakt het verder niet uit, zo’n kiekje van de percentages.

De GDXJ, onze favoriete junior goud ETF, knalt bijna 6% terug. De CAD zakt 2% tegen de USD. Maar ook daar, niets om ongerust van te worden.

Opties
Vorige week deden we dus die optietransactie. Onze abonnees weten ervan en hebben misschien meegedaan. We hopen het voor ze, want zowel de aangekochte puts februari 1250 als de verkochte calls december 1370 doen het nu goed.

Wat ook oploopt op zo’n dag is de volatiliteit. Netto zitten we twee keer zoveel puts long als we calls short zitten. De vol spuit 7% omhoog vandaag. Binnenlopen is een groot woord, onze goudpositie is maar voor 30% afgedekt.

Voor de zoveelste keer dus: net wanneer iedereen begint te denken dat je erop kunt bouwen krijgt het ding een tik. Niets is ooit zeker, behalve death & taxes.

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: niet van toepassing.

Oeps! Waar is die akte?

Het gaat toch minder goed in Amerika dan sommigen ons willen doen denken. Wat doe je wanneer de Fed veel ongeruster lijkt dan de spreekhoofden op CNBC?

Wat doe je wanneer de dollar naar beneden gedreven wordt, banken opeens vlak voor het weekend onderuit gaan en zaterdag een hoge Fed official, Charles Evans, president van de Fed van Chicago, zegt dat de VS in een liquiditeits val zitten ?

Inveztor denkt op zo’n moment diep na, dat begrijpt u wel. Ook tijdens het weekend.

Eigendomsaktes
Onze interesse werd gewekt toen we een artikel kregen toegestuurd dat over de juridische aspecten van de eigendomsaktes van Amerikaanse huizen ging. Van huizen waar de hypotheekhouders beslag op leggen. En onder die hypotheekhouders zitten natuurlijk alle Europese financiële instellingen die mee hebben gedaan aan het subprime feest.

Eerst even een paar woorden over dat stuk. John Mauldin publiceert het in zijn nieuwsbrief als iets dat zijn visvriendje David Kotok hem toestuurde. Maar dan wel gekuist want het stond vol nare woorden.

Raar, dacht ik, want het was juist een heel net geschreven tekst. Ik kon me niet indenken waar al die deleted expletives hadden moeten staan. Dus ging ik wat verder zoeken en kwam bij iemand uit die zei dat het geschreven was door een vriend van een hedge fund, of althans toegestuurd door hem.

Ook niet echt te verifiëren vannacht. Het is altijd oppassen met manipulatie, tijdens een weekend, met dit soort boodschappen. Misschien vinden we hier wel de auteur. Deze heer schreef al eerder over de hypotheek ellende. Veel eerder: want in mei was dit ook al uitgebreid aan de orde.

Altijd voorzichtig zijn hè, voor we het weten zitten we een Teaparty gek ideologisch te sponsoren.

Slicing & dicing
Die juridische aspecten zijn formeel erg gecompliceerd maar gemakkelijk uit te leggen. Niemand weet meer waar nou de aktes liggen van al die huizen die in beslag genomen worden. Heel in het kort komt dat door al die slicing en dicing die plaats vond om er subprime obligaties van te maken.

De banken hebben advocatenfabrieken aan het werk gezet om die beslagen af te werken en daar gaat het één en ander mis, is de stelling. Daarom is bijvoorbeeld JPMorgan, de belangrijkste bank in de VS, er al mee gestopt.

Maar als al die defaillante hypotheken niet meer terugbetaald hoeven te worden en de huizen niet in beslag genomen kunnen worden, dan kunnen ook andere hypotheekhouders besluiten niet meer te betalen. Dan gaan er weer banken omvallen en dan is de Lehman episode nog kinderspel.

Beslagprocedure
Volgens Gary Shilling, de Amerikaanse onroerend goed expert, geciteerd door Mauldin, zijn nu 4,5% van de woninghypotheken in een beslagprocedure en bijna 10% is over hun termijn heen.

Vandaar dus extra Quantitative Easing, met een lagere dollar en een hogere euro. China gaat mee met de VS. Europa heeft een Centrale Bank die hier niet aan mee wil doen, dus gaan wij extra schade lijden via de wisselkoers.

Maak u op voor een lagere dollar, minder export naar de VS en naar Azië en meer vlucht naar goud. U ook een aangename week toegewenst.

Michael Kraland

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: long goud, geen positie in overige genoemde fondsen op moment van publiceren.

Pigovianen- en andere indianenverhalen

Een ezel stoot zich in ‘t gemeen enzovoorts. Once bitten, twice shy. U kent het. En waarschijnlijk bent u het slachtoffer van deze wijsheden. Wijsheden zijn als peper. Fantastisch als smaakverfijner, slecht als hoofdgerecht. Wij, mensen, zijn niet zoals ezels. We zijn veel erger. We doen telkens dezelfde dingen fout, zo leert ons de geschiedenis van de markten.

Once bitten is helemaal waar. We zien dat nu weer in de aandelenmarkt. Sinds 1998 hebben aandelen niets opgeleverd. Of eventueel alleen wat dividend, afhankelijk van de markt waar we naar kijken.

Aandelen zijn eigenlijk doodverklaard. Ze zijn niet leuk meer, ze zijn niet rendabel meer en wat er allemaal omheen gebeurt is niet meer interessant maar vaak storend. High Frequency Trading heeft de particulier verjaagd, maar ook voor een groot deel de instituten tot relatief kleinere spelers gemaakt. Hedge funds zijn de grootste eindbeleggers en die draaien flink volume, houden posities minder lang en schakelen erg snel. De duur van een positie in een institutionele portefeuille is nog nooit zo laag geweest als nu.
Aandelen zijn uit.

De laatste keer dat dit gebeurde was toen Business Week, tegenwoordig eigendom van Bloomberg, in 1979 het beroemde voorpaginastuk genaamd The Death of Equities publiceerde. Dat, zo zal iedereen u vertellen, luidde juist de omkeer in. Toen gingen aandelen weer omhoog.

De feiten zijn helaas anders. Dit lijkt maar zo.
Tijd is relatief en die aandelen gingen pas vanaf 1982 weer omhoog. Daar zit drie jaar tussen. Drie jaar is heel lang. Als u al die tijd moet hangen bent u verrot. Als u niet te eten krijgt verhongert u. Als u al die tijd hetzelfde pak draagt hebt u kans daarop aangesproken te worden. Het is niet zomaar even, drie jaar is lang op de markt. Maar de trend draaide en aandelen werden weer modieus en ze werden dat op grotere schaal dan daarvoor. Krullenjongens en taxichauffeurs hadden weer tips, maar dat was later in de bullmarkt. In het begin ging het moeizaam. Gedoe in ‘84. Een echte crisis in ‘87 met een Zwarte Maandag en een al even donkere October. En sindsdien crises in ‘90, ‘94, ‘97, ‘98, 2000, ‘01-03 en vanaf 2007 ook weer veel ellende met de huidige crisis. Want die luidde het eind van een tijdperk in.

Hebt u iets aan dit verhaal? Ja. U kunt hieruit opmaken dat ongeduld geen schone zaak is en dat er wellicht veel spelers geruïneerd zijn. Allemaal jongens die dachten slim te zijn. Met slim bedoelen we precies wat u nu aangeraden wordt door allerlei slimmeriken die hiervoor betaald worden. Aandelen zijn uit dus moet je ze nu hebben. Denk aan het bekende Business Week artikel. Ja, huh, en toen ging het omhoog huh. Je hoort het ze zeggen. Ja, maar, eikels, zo ging het helemaal niet. Er zat drie jaar tussen. Iedereen die na 2 jaar en 11 maanden opgeeft is dan de klos. Moeten we een percentage schatten van mensen die te vroeg bijltjes erbij neergooien, opgeven of anderszins het gelaat kotsend van de verliezen afwenden? In een wereld die nog nooit zo kort haar posities heeft aangehouden?
Wie weet is dit wel het meest rendabele stuk dat u dit jaar leest. De toekomst, die onvoorspelbare toekomst, zal het leren.

We gaan weer terug in de tijd.
De lol met aandelen kon niet op. Dividend raakte helemaal uit de mode, onder meer omdat dividend zwaarder werd belast dan koerswinst. Een bijzonder kortzichtige beslissing van onze wetgevers.
Omdat dividend werd wegbelast, vaak door dubbele belasting, keken particulieren er niet meer naar en bedrijven kregen door dat de nieuwe aandelenbelegger koerswinst zocht. Die kon ook snel worden gefourneerd door scherper te financieren. Dividenden verdwenen.
Nu bedrijven weinig dividend meer betalen en ze tegelijkertijd scherp kunnen lenen zijn hun balanzen sterker dan ooit. Een voorbeeld is IBM. IBM plaatste een lening op 1%. Beleggers zijn nu hongerig naar dividend of naar coupons. Telecom en Onroerend Goed bedrijven floreren omdat ze hoge dividenden uitkeren. Gaat het dan zo goed in het commerciële onroerend goed bijvoorbeeld ? Nee. Maar het gaat om dat dividend. Of om de rente.
Beleggers vrezen nu deflatie en dan is iedere coupon welkom.

Arthur Pigou (1877-1959) was een Engelse econoom met een Frans klinkende naam. Hij is om heel andere bijdragen bekend maar één van zijn mooiste marktcitaten gaat over de omslag die we meemaken wanneer de trend verandert:
“The error of optimism dies in the crisis, but in dying it gives birth to an error of pessimism. This new error is born not an infant, but a giant; for (the) boom has necessarily been a period of strong emotional excitement, and an excited man passes from one form of excitement to another more rapidly than he passes to quiescence.”
Het is zo mooi opgeschreven, we laten het maar in het Engels staan.

Pigou’s visie zouden we op aandelen kunnen toepassen. Niemand wil ze meer, al het geld vloeit naar obligaties. Het omgekeerde gebeurde in de periode na de oorlog.
Obligaties raakten helemaal uit de mode. Beleggers kregen, tot aan het eind van de jaren ‘50, minder couponrendement op obligaties dan dividend op aandelen. We hebben het er hier wel eens eerder over gehad. Vroeger was dat normaal omdat aandelen als veel riskanter werden gezien. Maar dat verdween in de euforie van de jaren ‘60. Inflatie is ook slecht voor obligaties zodat die dingen in de wilde jaren ‘80 voor particulieren op de achtergrond raakten. Slechte fiscaliteit hielp hier toen aan mee, maar de aandelenbeleggers waren ook vaker nieuwe mensen. Die keken niet meer naar het verloren decennium van de jaren ‘70.

En zo kon het gebeuren dat obligatiebeleggingen iets voor oude grijze mannen werd. Net zoals aandelen aan het eind van de jaren ‘70. Net toen Business Week dat stuk publiceerde. Niemand had toen door dat de aandelenhausse vanaf 1982 enorme proporties zou aannemen en dat we van een obligatiecultuur naar een nieuwe aandelencultuur zouden gaan. En dat terwijl al in de jaren ‘90 duidelijk werd dat juist obligatiebeleggers die in lange bonds zouden zijn gegaan vanaf ‘82 aan het langste eind trokken. Na het verloren decennium van ‘98 tot nu is dat verschil tussen obligatierendementen en aandelen nog schrijnender. Aandelen blijven ver achter.

Maar obligaties zijn nu enorm opgelopen. Beleggers kregen door dat wanneer de Centrale Banken een kunstgreep doen met dalende rente de obligatiehouders daar van profiteren. En zo kon het gebeuren dat we nu graag geld lenen aan bijna bankroete overheden voor minder dan 3% voor 10 jaar. En dat solide bedrijven voor 1% obligaties kunnen plaatsen.

Michael Kraland

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland:

Michael Lewis bezoekt Griekenland

Eerder dit jaar publiceerden we op Inveztor een serie ironische stukken over Griekenland. De teneur was dat het nooit meer goed zou komen omdat we vonden dat de bankiers en de IMF mensen niet goed door hadden wat er echt gebeurde in dat land en hoe door en door alles daar verrot was. Inmiddels laten de markten zich in slaap sussen door de keurige nieuwe Griekse regering die allerlei maatregelen afkondigt en het IMF dat goedkeurend knikt.

We hebben het bij Inveztor te druk om naar Griekenland te gaan om het verhaal te checken maar gelukkig is daar Michael Lewis.
Lewis begon zijn carrière bij zakenbank Salomon Brothers en schreef daar het prachtige boekje Liar’s Poker over. Dankzij hem werd de uitdrukking Big Swinging Dick gemeengoed, een onmiskenbare verrijking van onze samenleving.

Lewis schrijft nu achtergrond verhalen over economie voor Vanity Fair. Vanity Fair? Ja, Vanity Fair want dat blad kan de beste schrijvers betalen. Zijn laatste verhaal gaat over Griekenland.

Als u nog geen Lewis fan bent vindt u dit misschien leuk om te lezen. Meer dan dat, dit is het beste stuk financiële journalistiek dat ik gelezen heb sinds, eh, Lewis’ vorige stuk. Over IJsland.
Dat ongelooflijke verhaal, met de ontploffende Range Rovers, heette Wall Street on the Tundra en u kunt het hele artikel hier downloaden.

 

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: niet van toepassing.

De GoudKapitalist: +300% sinds start

Sinds de start op 18 september 2008 is de GoudKapitalist 300% gestegen. De GoudKapitalist is Inveztor’s goudportefeuille. Peter Vermeulen heeft hier een dagtaak aan, maar gelukkig werkt hij ongeveer twee dagen per etmaal, één in Canada en één in Europa, zodat er nog tijd overblijft voor zijn andere bezigheden.

In hoeverre is deze prestatie een kwestie van het meehebben van de wind?
Oordeelt u zelf. In de periode in kwestie daalde de benchmark die het meest relevant is met 1,6%.
Is er sprake van overconcentratie? Van hefboomeffect? Hebben we te maken met beleggingen in hype aandelen of in pump-en dumpvehikels?

Nee, en Peter Vermeulen geeft in zijn blog tekst en uitleg.
De GoudKapitalist had de wind een beetje mee. De Toronto Venture Index daalde met 1,6%. Daar zat de rugwind dus niet. Maar goud steeg met 44,7% dus dat hielp wel. Of dat een voldoende verklaring is voor een score van 300% is een andere vraag. Temeer omdat Peter, om zijn portefeuille wat minder volatiel te maken, constant cash aanhield. Gemiddeld zo’n 25%. Dus eigenlijk had hij het nog veel beter kunnen doen als hij vol belegd was geweest.
We kunnen dus stellen dat het met die rugwind nogal meeviel.

De aandelen waar de GoudKapitalist in zit zijn bovendien voor het grootste deel aardig liquide en goed toegankelijk voor particuliere beleggers.

Peter Vermeulen krijgt nu ook in bredere kring erkenning voor het werk dat hij de afgelopen twee jaar verzet heeft en waarvan de GoudKapitalist een afspiegeling is. Ik heb de meeste namen ook in portefeuille, we zijn er druk mee bezig en Peter kent zijn portefeuille bijzonder goed.
Evenals een aantal andere aandelen waar hij nu niet inzit, maar morgen misschien wel.

De GoudKapitalist is vooral interessant voor onze abonnees.
Onze betalende abonnees, voor wie de GoudKapitalist bedoeld is, krijgen natuurlijk de namen van alle aandelen te zien en kunnen alle eerdere analyses teruglezen. Ze krijgen ook als eersten onze transacties door.

Bovendien krijgen ze onze nieuwe ideeën als eersten te zien.

Dit weekend komt Peter Vermeulen weer met een nieuwe kandidaat waar we hoge verwachtingen van hebben.
Ondanks het hoge risico dat inherent is aan exploratie aandelen – vergeet niet dat u elke keer uw hele inleg kunt verliezen – is de top nog lang niet bereikt.
Zolang de aandelenmarkt normaal blijft functioneren blijft de GoudKapitalist interessant.
We denken dat goud nog kan stijgen. In dat geval blijft er vraag bestaan naar de bedrijven die kunnen aantonen dat ze morgen over veel meer goud zullen beschikken dan vandaag.
Er is nog geen bubbel in goud exploratie aandelen. Het is heel goed mogelijk dat die er wel komt.
Op dat moment is Peter Vermeulen er ongetwijfeld snel bij om ons te waarschuwen.
Kijk in dat geval goed naar zijn cash niveau. Dat weerspiegelt, beter dan woorden, wat hij van de markt denkt.

P.S. Inveztor heeft er belang bij dat u betalend abonnee wordt. Het betaalt onze research uren en onze internet kosten. Stuur dit artikel gerust door aan vrienden en kennissen. Hoe meer abonnees, hoe beter voor de bestaande abonnees en voor ons. Klik hier voor meer informatie.

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: niet van toepassing.

Disclaimer Inveztor: beleggen in junior exploratiebedrijven is extreem risicovol. U kunt uw gehele inleg verliezen.

Goldman SEC’s

Goldman gaat wat betalen in hun SEC settlement.
De SEC noemt dit de grootste betaling ooit in de geschiedenis van Wall Street. Goldman is discreet.
Dit is een grote overwinning voor Goldman maar tegelijkertijd zit de angst voor de Feds er goed in.

Je kunt er ook anders naar kijken. De $550 miljoen zijn twee weken winst voor de bank die bijna elke dag trading winst boekt.
Fabulous Fab, de jonge ambitieuze Goldman VP met de sappige emails, wordt geofferd. Eerder gaf Goldman zijn emails al vrij.
Later vandaag meer.

Disclaimer Kraland: geen positie

Tesla spuit weg, markt zakt in

"Goldman hadden hun reputatierisico beter kunnen managen" verklaart Goldman zegt Gary Cohn, president van Goldman.
Hm, daar zit wat in zullen beleggers wereldwijd gedacht hebben. Of misschien denken ze wat anders, maar goed toch dat Cohn dit verklaart. Inveztor begint de dag opgelucht maar die opluchting is van korte duur wanneer we naar markten wereldwijd kijken.
Azië zakt lekker door, Amerika sloot al met een duikje aan het eind van de sessie en beleggers willen nu risico mijden. Dat goud toch sterk blijft op $1241 onderstreept de veranderende perceptie van goud en dat is bullish behalve voor degenen die denken dat de souvereine risico’s snel zullen verdwijnen.

De Tesla IPO is een groot succes. En dat in een markt als deze. Er is nog ruimte voor een story stock. Tesla is politiek correct speelgoed voor de doelgroep die ook op de knoppen van de beurs drukt. Wordt dit een nieuwe Vonage ? Vonage leek ook een goed idee. Internet telefonie. Maar je kon op je vingers aftellen dat de grote jongens dit ook zouden gaan doen en met meer succes.
Tesla dus als short? Het is misschien nog te vroeg en misschien is het ook de verkeerde vraag want er zijn genoeg andere leuke shorts. Neem nou de meeste indices, die er waardeloos bijliggen.
De echte weerstand op de S&P ligt op 950. Dat is nog een dikke etage lager dan we nu staan.
Risicomijdende beleggers rennen naar de andere kant van het schip en kopen staatsobligaties alsof het electrische sportautootjes zijn.
Wij zien onze posities oplopen, het houdt onze PolderPortefeuille in evenwicht.
De vraag is wanneer de draai komt en je die dingen moet shorten.
Antwoord: op de dag dat er een staatspapierveiling fout gaat in de VS, bijvoorbeeld.
Maar tot nu toe stromen de beleggers nog binnen.
En na S&P 950 kunnen we misschien van een bodem spreken. Of van redelijke waarderingen. Niet op basis van de huidige schattingen maar op basis van genormaliseerde winsten.
Fundamenten doen er nu even niet toe, beleggers verkopen.
Wanneer dat gebeurt is de markt gewoon slecht en kan je er beter niet inzitten, of met een gehedgde positie.
 

Disclaimer Kraland: long goud, US 10-yr T-Note future, geen positie in overige genoemde fondsen.

G20: valuta, goud, aandelen in een ongezonde wereld

De G20 woedt in Toronto. Betogers betogen tegen de banken. De deelnemers doen hun best om eensgezind te klinken maar dat zijn ze niet. Problemen worden ontkend en gebagetelliseerd tot ze te groot zijn om ontkend te worden.

De leercurve van een democratie is kostbaar. Pas als iedereen overtuigd is dat iets niet meer kan, komen de echte maatregelen. Telkens weer moeten we denken aan Robert Merton, de Merton met een K als tusseninitiaal, vader van de Nobelprijs winnaar die het financiële systeem bijna liet ontploffen in 1998. De huidige crisis is een typisch geval van de wet van Unintended Consequences, van Merton. Het idee stamt uit 1936 maar is razend actueel. Gedreven door winstmotief zoeken spelers altijd een manier om het systeem te bespelen. Gaming is nu een algemeen bekend idee. Zo ontstond de kredietcrisis immers. Zo kon Griekenland met onze goedbedoelde hulp zich in de ellende werken waar we nu niet meer uitkomen. Althans, niet tijdens deze G20.

Wat verbazend is in deze markt, is het perceptie probleem. Er is niets nieuws behalve BP. BP tikte overigens vrijdag een nieuwe low aan en blijft beleggers fascineren. Het debat rond BP is sterk aan golfbewegingen onderhevig. Zo is er nu een nieuwe golf van angst, namelijk dat de Engelsen, die vinden dat de Amerikanen BP bashers zijn, BP uitstel van betaling laten vragen. Dat lost een hoop problemen voor BP op. Maar als BP inderdaad, zoals een aantal Amerikaanse populisten wil, failliet zou gaan dan kan dat een schokgolf veroorzaken die erger is dan die van Lehman, schrijft Carolyn

Maar Griekenland is niet nieuw, de Griekse onmacht is niet nieuw, want we hebben dat hier tot in den treure beschreven. De onmacht van Europa is ook niet nieuw. De situatie in Spanje is niet nieuw. Eventueel zou je kunnen zeggen dat de malaise tussen Frankrijk en Duitsland nieuw is. Lang leve de televisie want we hadden hier al eerder over het debat dat we zagen tussen de Duitse en Franse ministers van financiën.

Het gezicht van Christine Lagarde was zo krampachtig, haar woordkeus zo politiek en haar verzekering dat alles gâteau en ei was zo gehaast, dat je daar alleen maar uit kon concluderen dat dit niet goed gaat. De Frans-Duitse as is de basis van Europa en van de euro. Die basis gaat niet goed. Daarom stijgt goud weer, gaan de bunds omhoog en gaat de aandelenmarkt omlaag. 

We zijn de afgelopen week alleen nog negatiever geworden over de aandelenmarkten en over de Westerse economische situatie in het algemeen.  Bij Inveztor weten we dat we een paar enorm mondige lezers hebben die ons dit kwalijk nemen. Trek uw eigen conclusie. We kunnen niets anders doen dan naar eer en geweten vertellen wat we denken en waarom. Via de PolderPortefeuille en deGoudKapitalist geven we dan een idee van hoe we het doen.

Onder de oppervlakte van de financiële wereld borrelt het. Je hoort weinig meer over Griekenland maar maakt u zich geen zorgen, dat komt wel weer en misschien sneller dan u denkt. We zitten nog steeds op de lijn die we sinds januari aanhouden met Griekenland: reddeloos verloren. Als er ooit een land was dat een devaluatie kandidaat is dan is dat Griekenland. Die devaluatie moet dan gekoppeld zijn aan intensieve hervorming van het belastingstelsel en de econonomie. 

Er is geen andere oplossing denkbaar, behalve varianten daarop, zoals een default gekoppeld aan hervorming. Die default is heel slecht voor het Europese en Engelse bankensysteem want die banken zitten vol Grieks papier waar ze niet meer uitkunnen. Een default betekent dat ze daar 45, 50 of 60% van mogen afboeken. Maar zo werken banken niet, die blijven liever eigenaar van iets dat ze niet hoeven af te waarderen maar dat ze kunnen doorschuiven. Liever leningen waarvan elke bankier nu allang weet dat ze nooit betaald kunnen worden op de boeken houden, want als we allesmarked to market gaan doen dan hebben we een probleem. Maar dat moet nu gaan gebeuren met publicatie van stress tests in Europa.

Helaas hebben we het alleen over de 25 grootste banken. Daar zit ook wat gezonds bij, er zit veel ellende bij de Tweede Divisie, de Länder en de Cajas, de Spaanse hypotheekbanken. Daar zit veel van de pijn. De Europese overheden willen de banken beschermen en de burgers laten betalen. De Duitse tegenstemmers vinden dat niets, de Eurosceptische populisten in Duitsland en Engeland juichen bijna van verontwaardiging. 

En wanneer banken elkaar niet meer vertrouwen handelen banken niet meer met elkaar, dat doen ze dan liever met de ECB. We lopen nu het risico dat deze crisis in Europa goed doorzet, want verlies van vertrouwen dat nog niet echt hersteld is gaat heel snel. De spread van Griekse leningen over Bunds is weer naar een record. De aandelenmarkt is, dat zeggen we al een tijdje, nu slechts een derivaat van de credit markten.

ggb27jun10

Azië loopt geweldig, geen twijfel aan. Bedrijven die obligaties kunnen uitgeven hebben balanzen als nooit tevoren. Hun kosten zijn getrimd, hun financiële ratio’s zijn goed, de winstvoorspellingen zijn mooi en dat is een wereldwijd fenomeen. Wat gaat hier gebeuren?

Beleggers zijn gevoelig voor de souvereine ellende in Europa. Maar dat is niet alles. Deze week was gewoon erg slecht. Er zou zo een tweede dip in de Amerikaanse huizenmarkt kunnen komen en het consumentengedrag in de VS oogt enorm vermoeid, als we naar de cijfers van de afgelopen dagen kijken. We zien de matheid dan ook doorzetten en de G20 kan in deze context weinig bereiken behalve ontwrichting van het verkeer in het Centrum van Toronto en een collectieve depressie bij exploitanten van hotdog stands die hun weekend omzet mislopen.

Arm rijk Toronto. Vanavond horen we hoe de G20 tussen Duits/Engelse bezuiniging en Franco-Amerikaanse stimulering hebben kunnen laveren en hoe het centrum van Toronto is toegetakeld. Ki is daar ons favoriete Japanse restaurant. Hetzelfde geldt voor Sprott en Faber, die we daar wel eens tegenkomen. De value buy op de sake kaart is de sake die Japanse families in Oregon maken. Even heerlijk als de Japanse sakes, maar voor de helft van de prijs. Gelukkig kan er niet zoveel kapot in Toronto’s centrum. Een duffe stad. Peter Ustinov noemde Toronto “New York run by the Swiss”. Dat was in 1987. Er is niet veel veranderd, behalve dus die goede Japanse restaurants.

Wanneer er geen vooruitgang komt bij de G20 is dat opnieuw niet bemoedigend voor de aandelenmarkt. We zijn dan ook opnieuw long bundfutures en, hoe raar dat ook klinkt, de Amerikaanse 10 jaars obligaties. Want we denken dat er met geen mogelijkheid rente verhoogd kan worden.

Zelfs Noorwegen stopt daarmee, zo kondigde de Noorse Centrale Bank afgelopen week aan. We zijn positief op NOK, Aziatische valuta rond China, de Zwitserse franc, een beetje ook de Canadese dollar en we zien net zoals u de problemen rond de euro en de dollar. Ik ben zelf long NOK, Singapore Dollar (SGD), de Swissie en de Loonie (dat is Canada) en long noch short de dollar en de euro. We denken dat de euro zo een beweging naar 1,25 kan maken en dan ook kan doorbreken naar de 1,30. Dat zegt weinig over de gezondheid van de euro, alleen iets over een crowded trade op euro/dollar 1,20.

De NOK en de Loonie zijn allebei valuta met een solide economie en een grondstoffen randje. De SGD is een speculatie op een beetje herwaardering in China, wat stimulering daar van de lokale markt en het feit dat omliggende economiën die daarvan profiteren, zoals Singapore, Korea en ook Indonesië, dan ook hun valuta hoger kunnen laten gaan. De won en de rupiah zijn moeilijk te bespelen voor u en ook voor ons. Daarom doen we de SGD die te handelen is via forwards of cash. We kijken naar een Indonesië ETF, want we zijn erg bullish op die economie.

Premier Gillard nam het roer over van Kevin Rudd. Rudd was tot voorkort bijzonder succesvol in Australië. Zijn bijnaam was 24/7 Kevin, vanwege zijn werktempo. Maar Rudd kwam met het idee om een superbelasting in te voeren voor de mijnbouw industrie net toen degrondstoffen markt tekenen van vermoeidheid begon te vertonen. De Canadezen, altijd klaar om te helpen, organiseerden als seminars voor mijnbouwers die hun business naar de vriendelijkere financiële contrijen van Canada wilden verplaatsen. 

euraud27jun10

De wisseling van premier in Australië is goud voor de Ozzie, de Australische valuta. Die komt dan in het mandje van en met de Loonie, bij de grondstoffenvaluta. Al deze valuta zijn zelf te klein en illiquide om reservevaluta te worden voor de wereld. Maar gelukkig zijn wij maar een heel klein spelertje en voor ons zijn ze allang onze reservevaluta. Zo kunnen we heel liquide blijven en toch aan een aantrekkelijk rendement komen.

Thijs Klein Tank schreef eerder deze week over opmerkelijke technische bewegingen op de goudmarkt. Dat leidde tot een discussie. We zijn altijd bang om naar ruis te luisteren en daar onzin uit te concluderen. Meer ruis dus. Maar The Plunger is, integenstelling tot wat sommigen misschien denken vanwege die bijnaam, iemand die niet vaak met een uitgesproken directionele convictie komt. Dat deed hij wel met goud, dat voor de derde keer de barrière van de 1250 nam. Goud ging daar doorheen, vrij overtuigend zelfs. Dan ben je dus uitgebroken en dan wordt de voormalige weerstand een bodem.

Klik voor groter formaat 

Klik om te vergroten

En toen zakte de markt opeens heel snel in. Goud raakte 1231 en ging gisteren opeens in één keer heel snel weer naar de 1248. Rare bewegingen. Het lijkt ons dat de goudmarkt opeens een harde tik kreeg bij die top maar dat er vervolgens, parallel met de opnieuw opkomende perceptie van ellende in Europa, weer flinke kopers kwamen. Of gewoon ruis, narrative fallacy. Wat dat laatste betreft ziet u hier een recent verhaal van Taleb

Aan het eind van de week zagen we goud weer naar een quasi top gaan, op $1256. The Plunger blijft erbij dat dit allemaal raar is en hij vertrouwd de goudmarkt nu voor geen meter. Of liever gezegd, voor geen ounce. 

De euro steeg ten opzichte van de dollar, naar $1,235. Maar die stijging wil niets zeggen, noch over de euro noch over de dollar. Immers, vergeleken met een half jaar geleden is de euro niet meer een serieus alternatief voor de dollar. Maar wat is "niet serieus"? Laten we uitgaan van een serieuze haircut van 80%. Dat klinkt raar, maar economen constateren dat nog maar 20% van het euro valutabestand aanspraak op reservestatus kan maken. Dan hebben we het eigenlijk alleen maar over Duitsland. Je hoort ook geen Opec leiders meer praten over vervanging van hun olie/dollardenominatie in euro’s. Saddam Hoessein was daar destijds toch een voorstander van, maar wellicht om andere redenen.

Een zwakke euro is goed voor Europa maar slecht voor China. De potentiële revaluatie van de renminbi wordt nu belemmerd door de belangen van de Chinese exportsector. De daling van de euro maakt korte metten met hun flinterdunne marges. Vanwege die dunne marges en vanwege de angst voor speculatieve inflatie in China, zit de aandelenmarkt daar allang weer in een soort double dip

De kans bestaat dat China een ongelooflijke schok gaat meemaken en iedereen pessimistisch wordt. Maar voordat we daarmee te maken krijgen constateren we dat China al veel langer in een bearmarkt zich, net zoals in de vorige cyclus. Daarom bestaat er een kans dat China hier ook weer eerder uit zal komen, net wanneer wij weer in een recessie duiken.

[grafiek] Klik om te vergroten

Dit is geen voorspelling. Maar op zich geen ongezonde situatie in een heel ongezonde wereld.

Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: long goud, bundfutures, 10 yr T-Note futures, CHF, NOK, SGD, CAD en geen positie in overig genoemde fondsen.