Er blijkt opeens 11 miljard vraag te zijn naar de Griekse lening. Misschien dus toch een interessante korte termijn trade.
Voor particulieren is zo’n inschrijving kostenloos, uw bank krijgt een provisie uit de pot.
Daarna wel weer goed naar Griekenland kijken want ook al lijkt dit een laag risico, dat moet nog blijken.
Update 13:00 uur: boeken zijn gesloten. De beoogde omvang van de lening is € 5 miljard.
wij schrijven in.
De Griekse staatslening is uit, Goldman zit niet in het syndicaat, Morgan Stanley ook niet, gek toch.
Het is een 10 jaars lening met een coupon geschat op 6,35% en een spread van 310 bp over bunds.
Goed, wat nu? Meedoen? Niet meedoen?
Wij doen niet mee.
Hoewel we geen verantwoording schuldig zijn hierbij de overweging. Het is een risico trade, behalve voor wie denkt dat hier geen risico aan zit. Dat is het leuke van dit spel. Maar wij denken dus van wel.
We betogen op deze site al een tijdje, via allerlei pastiches en andere stukjes, dat de Grieken misschien toch iets anders in elkaar zitten dan je als City financier met een obligatieportefeuille denkt. Misschien lijden wij aan een teveel aan historisch besef, de toekomst zal het ons leren.
Wij zien nogal wat wishful thinking. Wij zien een goed voorbereide emissie, al het goede nieuws, voor zover daar sprake van kan zijn, is naar voren gehaald. Alleen de baklava oogst ontbreekt nog. Wat zien wij verder? Mevrouw Merkel in de pers, die premier Papandreou een kort Curb your Enthousiasm toevoegt. Althans, zo vertalen wij haar uitlating dat vrijdag niet Hulp-Aan-Griekenland-Dag is, zoals Papandreou zegt, maar een dag ter bestendiging van de goede betrekkingen tussen Duitslan en Griekenland.
Lees voor de achtergrond van dit verhaal een dit stukje van gisteren dan ziet u waar het over gaat, met die betrekkingen. De Grieken willen € 70 miljard terug van de Duitsers vanwege de oorlog, dat soort zaken. Worden Duitsers snel nerveus van. Grieken waren dat al.
Er zijn allerlei partijen die niet mee gaan doen omdat ze al vol zitten of omdat ze geen papier met downgrades mogen kopen. Maar dat geeft niet, zal een optimist zeggen, de Duitse stroman-koper KfW en de Franse Caisse kunnen het ding met zijn tweetjes opnemen en dan kan iedereen victorie kraaien en wij moeten zeggen, als dat zeker zou zijn zouden we er een kruiwagentje van inslaan. Met als enige vraag hoe je Après nous le Déluge in het Grieks zegt.
We zien de afgelopen dagen ook weer uit de officiële hoek overal verhalen opduiken over het verbieden van shorten. Ja, goed idee, draai de kanarie in de koolmijn de nek om, dan gaat het beter. Maar deze geluiden komen uit de euro hoek. Gisteren stond de euro dik boven de 1,37, nu weer een centje lager, ook geen laaiend enthousiasme.
Ook vervelend is een grafiek die vannacht in onze brievenbus plofte, van website Clusterstock.
[grafiek]
Die grafiek geeft aardig weer waar wij bang voor zijn. Namelijk dat er een explosie kan plaatsvinden in Griekenland.
Vreemde reacties ook op een hedge fund ideeën dinertje in New York, op 8 februari, georganiseerd door een plaatselijke broker. Hoe hysterisch de reactie van de overheden is blijkt uit hun verzoek om het verslag van dat diner te bewaren. Eventueel kan dan straks een euro samenzwering bewezen worden.
En dan het staartje: er was een vertegenwoordiger van Soros Fund Management aanwezig. En iedereen herinnert zich hoe Soros destijds sterling uit de Europese slang wist te drukken.
Overheden hebben een vreemd geheugen want sterling was al kapot voordat Soros begon te drukken. Maar hij drukte op het juiste moment.
De kanarie leeft nog en wij doen niet mee.
Disclaimer Kraland: niet van toepassing.
In De Kapitalist spelen we vandaag met wat Europese aandelen.
Een maker van prikkeldraad die 70% van de omzet in Opkomende Markten haalt. Maar het bedrijf staat veilig in Europa. Hoewel, wat is veilig? Theo van Gogh heeft geen mening meer, Ayaan is bezig met Niall, vandaag kraaien we victorie omdat de Zuidhelft van Europa niet in de financiële Middellandse Zee is gedreven.
In Frankrijk leren ze wat dijkbreuk is. Vergeten dat dijken elk jaar onderhouden moesten worden. Teveel laagjes politici en bestuurders ertussen, hun mooie Departementale, Regionale en Nationale pakketbootpaleizen staan niet onderwater. Ze reizen even langs, schudden wat geruïneerde handen en laten vrijwilligers en brandweerlieden de rommel opruimen. Vrijwillige psychologen bieden een luisterend oor. Dat helpt.
Fantasie
De werkelijkheid haalt de fantasie in. Ik schreef wat politieke en financiële fictie over de Grieken en hun nationale held Rastapopoulos. En over Markopolos ook. Over hoe de Grieken altijd anderen de schuld geven en hysterisch overdrijven. En verdomd, vorige week begonnen heel serieuze, aardige, respectabele Grieken ons uit te leggen dat de Duitsers moesten bijpassen.
Nu moet u even weten, als u het al niet weet, hoe de nationale sympathiën liggen in die hoek van de wereld. Je hebt daar de Grieken en hun buren, de Turken. Op het eerste gezicht haal je ze zo door elkaar. Nu fluisteren we even, u moet het niet doorvertellen en als Grieken dit horen steken ze me neer of nemen ze me mee op een hele vieze ferry waar ik tot het einde van mijn dagen spaghetti meatballs moet eten, ik weet niet wat erger is.
Turkse overheersing
Maar eeuwen Turkse overheersing hebben hun sporen achtergelaten. Fysiek dan. Lijkt het. Je moet oppassen met dit soort constateringen. Je kunt Grieken met één kort zinnetje door het dolle heen krijgen. Een luchtige vraag over Turkse bastaards is ruim voldoende. Bij Turken net zo. U hoeft alleen het woord Armenië te gebruiken en het is raak. Tot in de beste kringen toe.
Maar even terug naar de voorkeuren in dat deel van de wereld. Heel eenvoudig. Een beetje Griek spreekt Engels en Frans. Eventueel ook Italiaans. Dat is mijn ervaring althans. Dat is niet onprettig, het geeft een vleugje beschaving aan dat land en haar ongelukkige inwoners die tot ver in de dertig bij pa en ma moeten blijven wonen. Voordat er bezuinigd gaat worden.
Eens kijken hoe dat afloopt. De Turken hebben allemaal een neef, broer, oom, zwager of vader in Duitsland. Ze komen terug in een Mercedes. Het is allemaal al lang geleden zo bepaald. Ataturk jaagde de Engelsen, Australiërs en Nieuw-Zeelanders terug de zee in bij Gallipoli. In twee wereldoorlogen stonden de Turken aan de Duitse kant of waren neutraal en sympathiseerden.
Turken houden niet van Engelsen en Fransen en van wie die talen spreekt. Amerikanen vinden ze ook niet leuk. Grieken haten Amerikanen overigens ook. Dit even als introductie bij wat we de afgelopen dagen te zien kregen. Miss Duitsland, Angela Merkel, houdt haar been stijf want 70% van de Duitsers wil niet opdraaien voor de Grieken. Dat was even vervelend.
IMF
Dan maar het IMF. Maar dat wil Sarko niet, want het IMF, dat is waar hij Dominique Strauss Kahn naartoe verbannen had en nu is zijn socialistische rivaal in een ideale situatie. Je pakt het geld van anderen, want daar gaat het uiteindelijk om, nooit van jezelf, en je zet de Grieken gruwelijk onder druk. Het laatste druppeltje honing wordt uit de baklava’s geperst. Er wordt bezuinigd, zo erg dat ze even ophouden met zeuren over het teruggeven van de Friezen van het Parthenon.
Dan kan Strauss Kahn bij afloop van zijn ambtstermijn, die heel toevallig net iets na de Franse verkiezingen valt, vroegtijdig ontslag nemen om het vaderland te redden van de gewetenloze neo-liberaal Sarkozy, die door de rest van Europa als een typisch Franse dirigist wordt gezien. Dus wil Sarko het IMF hier buiten houden.
De Engelsen beginnen op dat moment te strooien met wolkjes cijfers waaruit blijkt dat het eigenlijk in Duitsland’s belang is om hun producten te blijven exporteren naar Griekenland. Maar gelukkig zijn daar de Grieken zelf. Die verzinnen dingen waar u niet zo één twee drie op zou komen en zelfs de heer Wilders ook niet.
Duitsland’s schuld
Duitsland is Griekenland namelijk € 70 miljard schuldig. Zeggen een aantal keurige Engels en Frans sprekende Grieken die in het buitenland op school zijn geweest en er helemaal beschaafd en netjes uitzien en bovendien ook zo spreken.
Waarom dat bedrag? Dat was het goud dat de Duitsers in de oorlog gejat hebben van de Grieken plus wat opknapwerkzaamheden aan beschadigde gebouwen. Wat Wiedergutmachung, het woord dat in onze beleving mag meedingen naar de prijs voor het meest cynische woord ooit.
Ha denkt u nu, dit kan niet, deze man slaat op hol, dit is verzonnen. Nee hoor, en ik kan nog wel een paar andere Griekse grappen opnoemen met dezelfde strekking. De gemeenschappelijke deler is dat het altijd de schuld is van buitenlanders. Hedge funds, Duitsers, Amerikanen en hoe dan ook altijd ergens een beetje de Turken, al is het deze keer erg moeilijk die er nog bij te betrekken.
Misschien nog even geduld hebben. Niet al te lang, lees door.
Belastingbetalers draaien op
Nu kunnen wij in zoverre glimlachen omdat het ons allemaal wat minder raakt dat die exporterende Duitsers en verkiezingen winnende Fransen. Want ze financieren hun hulp straks allebei op dezelfde manier. Via overheidsbanken. De staat doet niets hoor! Nichts und Rien du Tout. In Duitsland gaat het via KfW, een overheidsinstelling en in Frankrijk via staatsbank CDC, de Caisse de Dépôts. Gewoon de belastingbetaler dus.
U vraagt zich nu af of de Fransen Griekenland ook bezet hadden. Weet u veel, het staat niet in de Canon en op school onderwijzen ze het niet dus hoe kunt u dit weten? Nee, de Fransen hebben Griekenland helemaal niet bezet en ook niets stuk gemaakt. Er staat wat stuff in het Louvre en dat is eigenlijk alles. Pure Sarko/DSK rivaliteit dus en meedoen met de andere grote Europese natie. De Engelsen houden zich wijselijk gedeisd. Niet alleen vanwege de Elgin Marbles maar ook vanwege hun eigen Griekse huishoudboekje.
Wat wij niet begrijpen is waarom de Grieken niet even doorredeneren. Die Duitsers, dat begrijpen wij, maar hoeveel eeuwen hebben de Turken daar huisgehouden, Griekse deernen verkrachtend en levend alsof het land van hun was? Wie liet het Parthenon ontploffen in de XVIIe eeuw? De grootste toeristenattractie van Zuid-Europa notabene, met 350 jaar rente. Met een beetje druk op de Turken is Griekenland er zo uit, gek dat ze daar niet aan denken.
Goud in euro’s
Maar vandaag stijgt de euro heerlijk, vanwege het bovenstaande en zijn we allemaal blij. Goud breekt uit in euro’s.
Als die Duitsers dat goud nou teruggeven en het blijft zo stijgen waarom zouden die Grieken dan bezuinigen? Misschien moet iemand ze dat eens vertellen. Het is dat wij het heel druk hebben bij Inveztor, maar anders zouden wij als overtuigde Europeanen ons direct melden voor deze gevaarlijke taak.
Disclaimer Kraland: long goud.
Inveztor: Wat doet u tegenwoordig?
R: he he, vooral financiële transacties. Dat is het gemakkelijkste. Ik ga geen opium meer in sigaren verstoppen, geeft alleen maar gedoe.
Inveztor: handelt u ook in Grieks papier?
R: papier? Wij doen alles! Aandelen, bonds, derivaten, swaps. Griekenland is één van mijn favoriete markten.
Inveztor: waarom?
R: omdat Grieken één en al emotie zijn. Een erg inefficiënte markt.
Inveztor: steunt u de Griekse regering?
R: natuurlijk. We hebben vorig jaar een ton geschonken aan de PASOK he he. En een ton aan de Democraten natuurlijk. We steunen ook de communisten en de studentenbeweging. Gewoon, om er een beetje vat op te houden.
Inveztor: dat bedoelden we niet, steunt u de plannen van de regering?
R: Altijd! Altijd! He he. Wij steunen de regering, wij steunen ook de volgende regering en de vorige regering steunden wij ook. We zaten eerst tot onze nek short CDS op Griekse staatsleningen. En natuurlijk alle banken short.
Inveztor: maar dat is toch niet steunen? Dat is juist tegen de Griekse staat speculeren.
R: wacht even, u vroeg of we de regering steunen en of we hun plannen steunen. Dat doen we toch? Als Griekenland niet haar obligaties in elkaar had zien klappen was er niets gebeurd. Dus dankzij mensen zoals ik komt er nu duidelijkheid. Als we op de Jansen en Jansens van Eurostat hadden moeten wachten dan was de schuld opgelopen tot een miljard of honderd meer, dat kan ik u verzekeren.
Inveztor: ja ja, en wat doet u nu?
R: we hebben net gecovered.
Inveztor: wat hebt u gecovered.
R: nou, onze CDS posities. Kijk, die CDSen zijn een verzekering op Griekse obligaties. Als ze zakken gaat die CDS omhoog. We zijn naar bijna 400 punten spread over bunds gegaan, nu nog net iets meer dan 300, dus hebben we gecovered. Fantastische deal.
Inveztor: wat deed u in de periode daarvoor?
R: he he, u bedoelt met de Serven? Gouden tijd. Kijk, we hadden een bankje op Cyprus onder een holding van ons geschoven.
Inveztor: maar mag u een bank runnen in Griekenland?
R: he he, natuurlijk niet, maar u weet toch dat we beide partijen steunen? En wat dacht u dat we op Cyprus doen? Daar is het nog veel gemakkelijker, geen gedoe met buitenlandse journalisten, zoals in Athene.
Inveztor: wat deed die bank? Kredieten? Onroerend goed?
R: dacht u nou echt dat je daar iets mee opschiet? Nee, wij deden aan, eh…, exportfinanciering.
Inveztor: dus u hielp honing en yoghurt exporteren naar Noord-Europa?
R: nee, wapens naar de Serviërs en naar de Bosnische Moslims.
Inveztor: ah, naar allebei? Leuk. Maar dat was toch voorbij?
R: u vergeet Kosovo. Erg rendabel Kosovo.
Inveztor:wat is uw visie van Griekenland?
R: ik had nooit gedacht dat de EU zo snel met hun ogen zouden knipperen, maar dat hebben ze nu dus gedaan. He he. Spaart me veel tijd, time is money. Merkel, goed wijf toch.
Inveztor: waarom lacht u nu?
R: omdat we helemaal binnenlopen. En het is pas maart! Dit wordt een goed jaar.
Inveztor: in welk land gaat u nu investeren?
R: wacht, investeren? U bedoelt wat we nu shorten. Nou, even kijken, we zitten sterling short, Ozzies, loonies, Nokken long. Italië zitten we short, Spanje ook en al een tijdje long Engelse CDS. We zitten ook een aantal dingen long natuurlijk.
Inveztor: hebt u tips voor onze lezers?
R: tips zijn voor waiters! Heb ik ooit ergens in uw land gehoord.
Inveztor: goed, maar Griekenland, wat doet u daar nu?
R: we hebben goede contacten met de vakbonden. Krijgen ook een tonnetje van me. Dus eerst kijken of die staking van 16 mei goed loopt, zoals gepland.
Inveztor: want?
R: kijk, nu staan 60% van de Grieken achter de regering. Dus dat komt wel goed, maar pas op met mijn landgenootjes.
Inveztor:wat bedoelt u?
R: Nou, hoe zal ik het zeggen? Wordt dit interview in Griekenland gepubliceerd?
Inveztor: natuurlijk niet, alleen in Nederland.
R: ah, Wild Country!
Inveztor: pardon?
R: Into the Wilders! Krijgt ook een fooitje van ons, tien mille geloof ik, voor zijn kapper. Goede vent.
Inveztor: kunt u wat duidelijker zijn?
R: kijk, als die Grieken van me zo slim waren verdiende ik niet zo gemakkelijk mijn geld. Wie slim en Grieks is, is Addy.
Inveztor: Addy? Wie is dat?
R: Antigone Loudiadis, de Medea van Goldman he he. Alias Addy. Grieken zijn zo kosmopolitisch. Grieks woord overigens. Wist u dat? Ik heb die deal voor haar geregeld, met die swaps. Zenuwenmiep. Altijd maar nagels bijten en sigaretten roken, smerig. Wilt u een sigaar?
Inveztor: nee dank u. Maar u hebt overal een vinger in lijkt het wel.
R: scratching the surface he he. Moeten jullie overigens vooral zeggen in Nederland. Wat is jullie grootste cash crop? Nou?
Inveztor: eh, tomaten? Nee, wiet?
R: he he. Denk eens door?
Inveztor: nou die coffeeshops staan behoorlijk op de tocht bij ons meneer Rastapopoulos, dat zou binnenkort wel eens afgelopen kunnen zijn.
R: (handenwrijvend) ha! Kosta!
Een heer in kapiteinsuniform komt aanlopen.
R: breng ons de kaart van die Wim eens Kosta, snel.
Inveztor: waar hebt u het over?
R: wij zijn goed ingevoerd in Nederland. Leuk land. Iedereen is te koop, net zoals hier, maar voor heel weinig. Lachen. (schatert). De volgende staatssecretaris van financiën is een goede vriend van ons. Leuke jongen. Kwam met dit plan. Gewiekste handelaar.
Inveztor: wat is dat plan dan?
R: ik kan er niets over zeggen maar denk even mee. Jullie zijn marktleider in Europa, ok? En Griekenland? Marktleider in zon? Dus…?
Inveztor: zonnepanelen?
R: hou op, rotbusiness. Die Brenninkmeijer jongens, aardige mensen hoor, daar niet van, die zijn helemaal natgegaan. Alleen dit jaar al meer verlies dan dat hun hele tent kostte om op te zetten. Zonnepanelen in Duitsland. He he. Bierpanelen? OK. Worstpanelen? Geen probleem! Maar zon in Duitsland? Een wolkje voor de subsidiekraan en je bent weg. Nee, ik denk aan iets anders. Griekenland is groot in zon. Minder groot dan de Sahara maar zelfs de Grieken zijn betrouwbaarder dan de Soedanezen en de Lybiërs.
Inveztor: u bedoelt dat zodra Nederland de coffeeshops verboden heeft Griekenland gaat…?
R: he he. Alles is al voorbereid. We hebben ook een beursgenoteerd Grieks bedrijf klaarstaan want Griekenland kan nu nooit meer de EU uitgegooid worden. Die zitten straks aan ons vast, want ze hebben onze bondjes straks tot de strot vol! Nog even en dan gaat er weer 5 miljard euro in en straks nog 20. He he. Hoe zeg je double whammy in Nederland? Wietcruises in de Cycladen. Mykonos was al van ons, Delos hebben we een optie, Ios en Santorini idem, morgen Kreta en Rhodos. Allemaal gemakkelijk te verschepen. Via Rastapopoulos Lines. He he.
Zie ook:
Deel I van het exclusieve interview met Rastapopoulus
Hellaas: de 30 dagen van Icarus I
Hellaas: de 30 dagen van Icarus II
Hellaas: de 30 dagen van Icarus III
De 30 dagen van Icarus IV
De 30 dagen van Icarus V
Michael Kraland
Disclaimer Kraland: geen positie in genoemde fondsen op moment van publiceren.
Vorige week kwam Harry Markopolos naar buiten met wat verklaringen aan het Magazine van de New York Times.
Markopolos was de man die als eerste uitrekende dat Madoff’s performance niet kon kloppen. Zijn baas had hem opdracht gegeven Madoff’s prestaties te dupliceren en dat lukte niet. Dat wekte de argwaan van Markopolos, die wiskundig is ingesteld. In het interview legt hij ook uit hoe het kwam en wat zijn ervaringen met de SEC waren.
Nog afgezien van het feit dat iedere grote studio plus Tom Hanks hem gecontacteerd hebben voor een film, is vooral zijn visie op regelgever SEC opzienbarend.
Markopolos vertelt hoe hij 9 jaar lang de deurmat van de SEC was, in zijn eigen woorden. Hij vertelt hoe de SEC niet in slaap was gesukkeld maar, weer zijn woorden, in een coma was en niet meer reageerde op stimuli zoals licht en warmte.
En hoe William Donaldson, ooit oprichter en de D van effectenbank DLJ, verwijderd werd. Donaldson, zelf een gerespecteerd effectenman, was te hard tegen Wall Street. In zijn plaats kwam Christopher Cox, die binnengehaald werd om vooral niets te doen.
Nog veel opzienbarender is zijn verslag van zijn ontmoeting met Mary Schapiro. Schapiro is de nieuwe post-Madoff bazin van de SEC. Haar rol is de SEC weer efficiënt te maken zodat er geen nieuwe schandalen zullen optreden.
Op de vraag of het een plus is voor de SEC dat bijna iedereen vervangen is antwoord Markopolos dat dit niets anders is dan een nieuwe re-disorganisatie. Hij noemt de staf van Schapiro een stel idioten en beschrijft zijn ontmoeting met Schapiro. De toon was kil beleefd, aldus Markopolos, en haar juridische adviseur, David Becker, voerde het grootste deel van het gesprek. Dat ging zo prettig dat Becker, volgens Markopolos, naar de andere kant van de koffietafel wilde komen om hem te wurgen.
Reden voor het interview is de verschijning van Markopolos’ boek over de affaire: “No One Would Listen.”
Disclaimer Kraland: nvt
Sinds de verschijning van de eerste afleveringen van De 30 Dagen van Icarus heeft de telefoon bij Inveztor niet stilgestaan. Onze burelen werden gebombardeerd met telefoontjes van een gerenommeerd Haags PR bedrijf. Of wij een interview wilden doen met één van hun relaties, de heer Spyros Rastapopoulos, de zoon van. Inveztor vloog van Amsterdam naar Athene in de Gulfstream van de heer Rastapopoulos en vandaar per helicopter naar diens jacht, de Elgin, die "ergens niet al te ver van Piraeus" kruiste.
Gespreksflarden met de Hunter Thompson-meets-Evel Knievel van de zakenwereld.
Inveztor: waarom wilt u ons eigenlijk spreken?
Rastapopoulos: om mijn versie van het verhaal te geven. Er wordt zoveel over mij gezeurd. Vooral in België.
Inveztor: u bedoelt door Hergé?
R: inderdaad, ziet u wel? Iedereen is op de hoogte. Die fluttekenaar heeft de naam van mijn familie bezoedeld!
Inveztor: hoe bedoelt u?
R: door mijn vader op te voeren als een soort gangster.
Inveztor: maar wacht even, opium, wapens, olie, slaven, uw vader zat echt overal in toch?
R: enorm overdreven. Die Flor Fina affaire was een klein handeltje in het Midden-Oosten. Die olie ging hoofdzakelijk om het beschermen van onze pijplijn, we hadden enorm geïnvesteerd. Die wapens, tja, probeert u eens zaken te doen in het MIdden-Oosten van 1948. Veel succes. Die wapens waren gewoon een wettig betaalmiddel.
Inveztor: En die slaven dan?
R: Slaven, slaven, dat is een groot woord. Zodra het om zwartjes gaat zit iedereen te zeuren over slaven. Tegenwoordig mag je in Nederland gewoon zeggen waar het op staat. Born to be Wilders, he he. Slaven. En bij jullie in de Bijlmer? Wat is dat dan?
Inveztor: Goed. Dat was dus uw vader. Opgeklommen van krantenjongen tot miljonair?
R: Welnee. Mijn bet-overgrootvader zal al in de handel. De familie Rastapopoulos, uit de Plaka. Iedereen kende ons daar, rond de eeuwwisseling, en nu ook nog, al kom ik er zelden.
Inveztor: Welke eeuwwisseling bedoelt u? Het jaar 2000?
R: Welnee, rond 1800. Onze eerste grote doorbraak kwam met de Engelsen.
Inveztor: Lord Byron?
R: Nee, he he. Die hebben wij goed gekend. Een beetje een amateur, als u mij toestaat, heb ik gehoord van mijn familie. Ik heb het over Lord Elgin. He he.
Inveztor: Heet uw jacht daarom The Elgin?
R: Natuurlijk, he he. Dit is de Elgin IV.
Inveztor: dus daarvoor had u andere jachten. Is dit de grootste dan?
R: Welnee. Ik heb er vier. Eén hier in de Middellandse Zee en nog drie andere, de Elgin I, II en III.
Inveztor: Maar Lord Elgin was de Britse Ambassadeur in Istanbul. De man die de Friezen van het Parthenon naar Engeland bracht. De Elgin Marbles. Die de Grieken nu terug willen? Wat had uw familie daar mee te maken?
R: He he. Lang verhaal. Die Elgin was een verrotte syphilislijder, zo corrupt als wat. Kocht die friezen van mijn betovergrootvader die nachten heeft staan doorhakken. Elgin’s wreef aan zijn neus tot die eraf viel, zo verrot was die man. Terwijl mijn voorvader Spyros al het werk deed. En de Turken moest omkopen. Elgin verkocht die dingen door aan het British Museum, mijn voorvader kreeg 10%. Elgin heeft hem bedonderd, maar het was genoeg geld om een doorstart te maken. Vanaf toen is het ons voor de wind gegaan, maar wel veel werk en ongeregelde tijden.
Inveztor: Hoezo een doorstart?
R: Nou, dat kwam omdat onze familie een deel van het Parthenon verhuurd had.
Inveztor: Nou en?
R: Nou, en? Aan de stomste stommerds die er zijn. De Turken. Gelukkig spraken die allemaal Grieks dus konden we zaken met ze doen. Mijn familie leefde van de huur van die kelder.
Inveztoe: Maar het Parthenon is toch een ruïne?
R: He he. Nee, toen niet. Maar die stomme Turken, die aartsdomme verkrachters van jongens, meisjes, schapen en ezels, hadden er een kruitmagazijn van gemaakt. Toen kwamen die Venetianen langs , met wie mijn bet-bet overgrootvader een deal had gedaan. Begonnen die Turken op ze te schieten. De stomme verkrachters van jongens, meisjes, schapen en ezels. Schieten die Venetianen terug en boem, een voltreffer in de kelder van onze familie. Accidenti!
Inveztor: Maar, hoe lang geleden is dat?
R: In 1687. Maar vanaf toen ging het beter met ons. Athene was maar een klein stadje van 10.000 inwoners maar het Ottomaanse rijk was groot. En veel Turken spraken Grieks. Wij deden zaken met de Engelsen, de Venetianen, de Turken, de Levantijnen. En de Fransen natuurlijk he he.
Inveztor: Waarom lacht u nu?
R: Kent u de geschiedenis niet?
Inveztor: Nee, maar u gaat ons vast op weg helpen.
R: Kijk, één van de objectieven van Elgin, behalve heel veel geld verdienen voor zichzelf want zo goed ging het niet met hem, was de Fransen dwars te zitten. De Engelsen waren in oorlog met de Fransen, weet u nog? Napoleon Bonaparte, misschien hebt u wel eens van hem gehoord?
Inveztor: Ja, natuurlijk, maar wat heeft dat met uw familie te maken?
R: Van alles! Een gouden tijd voor ons. De Engelsen blokkeerden de Europese kust. Maar wij konden leveren, over land, via de Venetianen. Jammer van Waterloo toen.
Zie ook:
Hellaas: de 30 dagen van Icarus I
Hellaas: de 30 dagen van Icarus II
Hellaas: de 30 dagen van Icarus III
De 30 dagen van Icarus IV
De 30 dagen van Icarus V
Michael Kraland
Disclaimer Kraland: geen positie in genoemde fondsen op moment van publiceren.
Die 30 dagen zijn zo om. Op 16 maart moet Griekenland weer de weg naar boven hebben ingeslagen met een leuk, haalbaar en positief plan om die ontbrekende miljardjes weg te poetsen.
In plaats daarvan worden wij deze week vergast op een keur van gebeurtenissen die precies zo zijn als we aan het begin van deze serie al vreesden. Samenzweringsverhalen in To Vima, een vooraanstaand dagblad, over hedge funds, uiteraard geen Griekse hedge funds, die het de regering moeilijk maken en de drachme onder druk zetten. Oeps, pardon, verschrijvinkje. Maar dan alleen wat die drachme betreft.
Schuld buitenlanders
Inmiddels zijn de Grieken met hun blame game begonnen. Alles is de schuld van buitenlanders. Dat moet u zo zien.
Ten eerste zijn daar de Commissie, Eurostat en de ECB. Hun schuld, aldus premier Papandreou, dat het onder de vorige regering zo fout gegaan is. Hadden zij maar beter moeten opletten.
Ten tweede de banken die Griekenland geld leenden. Die zijn nu in de markt bezig. Zolang ze long Griekenland zijn is dat niet erg en wordt er niet gezeurd maar als ze short Griekenland gaan dan is dat gemeen en is het Griekse probleem mede hun schuld. Wij halen opgelucht adem, het komt dus niet door die banken alleen.
Begrijpelijk
Papandreou’s opmerkingen zijn wel begrijpelijk. De conservatieven hebben er een zootje van gemaakt. Waarschijnlijk zou de PASOK, Papandreou’s socialistische partij, het spel niet anders gespeeld hebben, maar het was dus de familie Karamanlis en niet de familie Papandreou. Dus is Europa verantwoordelijk.
Maar was de vorige regering niet Grieks en gekozen door Grieken? Wij hebben te doen met Papandreou maar hier klopt iets niet.
De markt is niet In The Mood for Love, want gisteren kwam S&P met een neerwaartse bijstelling van de Griekse schuld en Moody’s deed vannacht ook een duit, welke valuta weten we niet, in het zakje. Resultaat is dat de Griekse spread weer toeneemt. Italië en Spanje kalven ook licht af, maar Griekenland wat meer.
Plaatsing 10-jaars
We verwachten wat goed nieuws op de zeer korte termijn omdat die tranche 10 jaars obligaties geplaatst moeten worden en dan is beter dat we een ordelijk klimaat hebben.
Maar daarna? Wij zouden het leuk vinden om Griekenland long te gaan maar we zijn nog steeds bang voor Verelendung. Geen Grieks woord overigens.
Toevoeging 13:40u: de WSJ meldde zojuist dat Griekenland volgende week nieuwe 10-jaars obligaties zal proberen te plaatsen. De spread over de Duitse 10-jaars obligaties (Bund) steeg ondertussen van 3,39% gisteren naar 3,55% nu. Ook neemt de druk op de Griekse CDS toe.
Michael Kraland is financier en oprichter van Inveztor. Disclaimer Kraland: geen positie in genoemde fondsen op moment van publiceren.
De derde Papa, Spyros Papanicolaou, maakt overuren. Want het beste dat je kunt doen in een valuta-cum vertrouwenscrisis is de markt verrassen. Dat gaat Griekenland volgende week doen met een tienjaarslening waar ze € 5 miljard mee op willen halen. Maar als Inveztor het weet, en u, dan is het geen verrassing meer. Spyros Papanicolaou is hoofd van het departement dat die obligaties uitbrengt. Het Griekse woord voor proefballon ontschiet ons even.
Andere donkere wolken trekken zich inmiddels samen boven de Akropolis.
Stakingsgolf
Eén van de gemakkelijke trucjes die de Europese ambtenaren de Griekse regering aan de hand hebben gedaan is het verhogen van de belasting. De hele strekking van al onze eerdere verhalen is dat wij denken dat er allerlei zaken zijn die in Griekenland minder gemakkelijk gaan dan men van achter een Brussels bureau zou kunnen denken.
Zo zijn de belastingambtenaren in staking gegaan waardoor er geen brandstof meer binnenkomt. Dat wordt moeilijk met het uitleven van xenofobie want hoe steken we straks die Amerikaanse vlag aan? Niemand die daar aan denkt.
Op 24 februari vindt de volgende stakingsgolf plaats. Toch goed hier even naar de kijken in de context van die 30 dagen die Europa aan Griekenland gegeven heeft.
Syntagma Square
Sinds het swapverhaal van de Griekse schuld uit 2002 eerder naar buiten is gekomen kunnen we spreken van een verhaal met een eigen leven. Het doet er verder niet toe dat de Griekse statistieken vervalst waren, dit is nu de prioriteit en kanselier Merkel heeft al verklaard dat hier schuldigen zijn die gestraft moeten worden. Hierbij valt uiteraard het woord banken en niemand die dan denkt aan een middag in het zonnetje op Syntagma Square.
Pharmakon
Met andere woorden, hier moet een zondebok gevonden worden. Een zondebok is een bijbelse term, we vermelden het slechts voor de minder kerkelijken onder onze lezers. Traditioneel hebben de Grieken een interessante manier om hiermee om te gaan. Wellicht komt het woord Pharmakon u bekend voor. U denkt dan aan een apotheek. Dat woord komt van het Griekse woord voor bergplaats. Zo is een bibliotheek de plaats waar je boeken opslaat. Vroeger lazen mensen die. In die bergplaats kon je geneesmiddelen, vroeger vooral kruiden, opslaan. Zoals in kloosters, want die waren de bewaarplaats van de beschaving wanneer de mensen die nu internetfora onveilig maken zich bezig hielden met het overtuigen van hun medemens met zwaard en lans.
Pharmakon staat voor gif en tegengif. Zoals bij vaccinatie, waar een kleine dosis gif ons immuun moet maken voor de betreffende kwaal. De Oude Grieken waren bang voor onheil. Daarom hielden ze wat mensen apart in het Pharmakon. Wat de sfeer daar was weten we niet maar die mensen werden in leven gehouden om geofferd te worden wanneer het helemaal fout zou gaan. Als tegengif dus. Dit is een minder bekend aspect, wat wij er aan overhouden is het begrip pharmacie.
De vraag is wie er nu bijeengedreven zijn in dat Pharmakon.
Zondebok
Voordat we die vraag beantwoorden is het belangrijk ons eerst nog even te realiseren hoe het gaat met zondebok. Zondebokken moeten lijden voor de zonden van anderen. Hoe zit dat in Griekenland? Gelukkig is die vraag gemakkelijk te beantwoorden. De twijfelachtige deals werden gedaan onder de regering van Costas Karamanlis, de conservatieve voorganger van de regering Papandreou, die socialistisch is.
Maar de conservatieven zeggen dat dit allemaal wel zo is, maar dat ze dit deden nadat de socialisten de cijfers vervalst hadden voor de toetreding tot de euro, in 2000.
Extremisten
We hebben dus te maken met het grootste deel van het Griekse politieke spectrum, minus de extremisten. Over de extremisten kunnen we kort zijn, hun voornaamste verdienste bestaat eruit sterk in de minderheid te zijn en hun bommen richten gelukkig niet altijd schade aan vanwege kwaliteitsproblemen. Het zijn immers eerst Grieken, dat zullen ze zelf beamen, en dan pas extremisten.
Goden verzoenen
De vertegenwoordigers van de overgrote meerderheid van Grieken heeft dit drama (Grieks woord) dus bekokstoofd (geen Grieks woord).
Voor hen ontbreekt echter de nodige plaats in het Pharmakon. Een ideale kandidaat is natuurlijk Christoforos Sardelis, de bankier die tot december in het Atheense kantoor van Intesa Sanpaolo werkte maar die zich nu volgens Business Week bezig houdt met belangen buiten de banksector. Voor de Griekse tafel van Goldman, Morgan Stanley en JP Morgan is ook geen plaats. Meestal kon je er maar een paar mensen in kwijt, in zo’n Pharmakon. Wanneer puntje bij paaltje kwam werden die mensen dan door de stad gejaagd en door de burgers met stenen bekogeld, buiten de stad gesleept om vervolgens op de meest gruwelijke manier om het leven gebracht te worden. Om het noodlot af te zweren en de Goden te verzoenen. Zoiets als de bewoners van Den Haag deden met de gebroeders De Witt, in het Rampjaar 1672.
Zie ook:
Hellaas: de 30 dagen van Icarus I
Hellaas: de 30 dagen van Icarus II
Hellaas: de 30 dagen van Icarus III
Michael Kraland
Disclaimer Kraland: geen positie in genoemde fondsen op moment van publiceren.
Wat vooraf ging.
Het F woord, van IMF, komt weer naar voren in discussies rond Griekenland. Op dat moment belt dr Otmar Issing, vooraanstaand monetair econoom en voormalig lid van het directie comité van de Bundesbank en van de ECB met de Inveztor burelen.
Hij heeft eerder inlichtingen ingewonnen bij de belangrijkste denkers ter wereld, Roubini, Ferguson, Rogers, Middelkoop en Kamer, en vertelt van zijn ervaringen. Hij koopt wat goud van Middelkoop en Inveztor verneemt hoe Kamer long de Griekse bond is gegaan.
"Hoe bedoelt u, was het een tip van Blankfein?" "U verstaat dat wij daar niet over redeneren mogen, aber Goldman had dezer deal zelfst gebracht en het is wichtig dat zulks papier in goede handen komt. Niet alleen hedge funds. Maar ook naar het publiek van Zondag" "
"Wat bedoelt u?" vroeg The Plunger.
"Wichtig is wijde distributie", zei Issing. "Zimmer is goed met der Mensch".
Plunger’s opgetrokken wenkbrauwen spraken boekdelen.
"Ik kan het voor u boekstaven", zei Issing: "M-E-N-S-C-H."
Er viel een penibele stilte.
"Der Harry", zei Issing.
"Goed meneer Issing, maar waar kunnen wij u mee helpen?"
Al snel bleek dat de ECB met een groot probleem zit, vertrouwde Issing ons toe. Ze kunnen Griekenland niet helpen want dan steigeren de Duitsers, Fransen en de kleine rotlandjes waarschijnlijk ook. Als Griekenland beloond wordt met hulp voor het vervalsen van statistieken is dat een aansporing voor de andere PIGS of PIIGS om hetzelfde te doen. Bovendien weet iedereen dat Italië ook wat baten naar voren heeft gehaald. De IMF laten opdraven is een brevet van onvermogen voor de ECB, vertelde Issing. "Maar dat is toch niet zo erg", zei The Plunger, "binnen Europa kan de ECB geen kant op. Dan is het toch beter om de IMF te laten komen? Die staan te popelen. Na Hongarije en de Baltische staten nu Griekenland."
Dat ligt niet goed bij de ECB want dan is het voor hun net alsof Californië het IMF laat komen. Dat doen de Amerikanen toch ook niet?
"Maar Europa is toch geen politieke eenheid zoals de VS?" vroeg The Plunger. "Wie is hier nou verantwoordelijk? Is het weer allemaal de schuld van Goldman? Eurostat en de Europese Commissie en de ECB hebben toch zitten dutten, al die jaren?"
Dat was niet zo slim van The Plunger want Issing zat in die tijd bij de ECB, maar Thijs corrigeerde snel: "Met de Bundesbank was dit nooit gebeurd denken wij bij Inveztor."
Issing, die ook een ex-Bundesbank bestuurder is, was opgetogen. "Natürlich nicht", zei hij. "Afgeredeneert is afgeredeneert en wie over de streep gaat mag niet meer mee doen."
"Maar wat dacht u van dat proefballonnetje van Martin Feldstein, vandaag in de Financial Times", vroeg The Plunger.
Issing begon geheimzinnig te glimlachen. Het was duidelijk dat hij hier meer van wist. "Der Martin deelt onze gedanken" zei hij plechtig. "So sparen wir den Kraut und de geit. De Grieken uit de euro maar toch in de euro. Een soort eigen euro dus. Aber…"
"Zegt u het maar", zei The Plunger, altijd behulpzaam. "Wir Wunderkinder wissen niet genauw hoe wij dit brengen moeten" zei Issing schaapachtig. "Alzo wij hebben gedacht wij vragen der Roubini, und der Ferguson, der Rogers, der Mittelkauf. Aber nur Brötchen vom eigenes Teig. Wir können nichts damit."
"U wilt dit een beetje opgeleukt hebben" concludeerde The Plunger. "Misschien moet u even met Peter Vermeulen praten, die regelt dit soort dingen ook voor anderen. Voorwaarde is dat u dan wel wat advertentieruimte bij ons koopt."
"Jawel", zei Issing, "maar ook, geen bommen bij de ECB bitte. JP Morgan moest er ook al aan geloven."
Peter Vermeulen kwam de kamer binnen. Hij keek op zijn horloge. Hij had maar tien minuten, voordat zijn volgende conference call begon. "Herr Doktor Vermoilen", sprak Issing tegen Peter, die niet wist of hij droomde of niet. " Wij bruiken een lozing. En die lozing moet één vak zijn. Voor het Europese publiek maar ook voor de Grieken."
"Geen probleem dr Issing", zei Vermeulen. "We hadden al iets klaarliggen in die geest. Wat u moet doen is die Grieken dus hun eigen euro geven. Mogen ze mee rotzooien tot ze hun tekort hebben teruggebracht naar 3%. Loopt de werkloosheid op tot 20%, geen probleem, goed voor het toerisme, worden mensen eindelijk eens bediend op die terrasjes en dan komt de betalingsbalans vanzelf weer in orde. Die Griekse euro kunnen ze ook naar hartelust devalueren, dan worden ze een exportkampioen op het gebied van Bulgaarse yoghurt met honing. Heel gezond bovendien. En heel Europa aan de Turkse koffie die ze nog steeds Griekse koffie noemen."
"Maken wij", zei Issing, "maar…". Dr Issing aarzelde. "Wie noemen we die Griekse euro dan? Drachme dat kan niet. Daar zit een devaluatie luchtje aan. Het moet iets met euro zijn, anders doen die Grieken niet mee."
"U zet er gewoon een G voor", zei Vermeulen. "Dan is het voor iedereen duidelijk en die Grieken ook blij."
"Ja, maar wat doen we dan met de gewone euro? Daar willen we ook iets doen waardoor mensen terugdenken aan daarmaals de Mark."
"Geen probleem", zei Vermeulen. "De gewone euro daar zetten jullie toch gewoon een M voor?"
Zie ook:
Hellaas: de 30 dagen van Icarus I
Hellaas: de 30 dagen van Icarus II
Michael Kraland
Disclaimer Kraland: geen positie in genoemde fondsen op moment van publiceren.
Issing wilde weten of wij een plan voor de euro hadden. Nu hebben wij het druk bij Inveztor en daarom bleven Vermeulen en Klein Tank nogal kort.
* Dit een vervolg op Hellaas: de 30 dagen van Icarus I *
Vermeulen zei dat hij wel zo’n plan in de la had liggen, maar dat het in de eerste instantie alleen bestemd was voor abonnees van De Kapitalist. Hij verbond Issing door met onze hoodredacteur. Nu is The Plunger niet iemand die gemakkelijk nee zegt en hij gaf toe dat hij een scriptie over dit onderwerp had liggen die bijna klaar was.
Sceptisch als altijd keek hij eerst naar de andere kant van deze trade. Hij vroeg Issing wie hij nog meer ondervraagd had. "Roubini, Rogers en Ferguson", zei Issing. "En in Nederland?", vroeg The Plunger argwanend. "Mittelkauf und Zimmer", zei Issing.
"En wat zeiden de heren", vroeg The Plunger, die weinig zin had zijn scriptie opnieuw te moeten schrijven. "Roubini zag Europa uit elkaar vallen," zei Issing. "En Ferguson vond Griekenland niet zo vreselijk, hij wilde Somalië in de EG halen. Hij bleef ook maar What if roepen. What if wij Somalië buiten de EG laten."
"Ja", zei The Plunger, "wat dan?" "Vreesbaar", riep Issing. "Dan worden de Albaniërs ook zeerovers." "Nou en", zei The Plunger, die ook veel van geopolitiek weet. "Kent u de dominotheorie dan niet?", vroeg Issing. "Als de Albaniërs het gaan doen, dan krijg je morgen de Kroaten en de Grieken. Die staan met hun rug tegen een wiebelende muur van het Parthenon. En met al die eilanden en inhammen kunnen ze zich overal verstoppen. Dan zijn we het Middelmeer ook kwijt. Hoe komen we dan nog aan olie?"
"Goed" zuchtte The Plunger, die spijt van dit gesprek begon te krijgen. "En Rogers? Wat zei die dan", vroeg hij, altijd jagend op een primeurtje." "Rogers ried aan goud, platina, palladium, koper, tarwe, maïs, suiker en koffie als wettelijk betaalmiddel in te slaan. En zo verder en zo verder."
Issing had snel de hoorn op de haak gegooid. Hij was teleurgesteld. "Wier kunnen niets daarmee. Rhodium, molybdenum, sporium, emporium, de Rogers hoorde niet op. Das waar alles Swatch", zei hij geïrriteerd.
"En Middelkoop dan", vroeg The Plunger nieuwsgierig. "Der Mittelkauf das waar interezant" zei Issing. "Het waar aber heel kürz" voegde hij toe. "Der Mittelkauf ist sehr besetzt." "Leuk dat hij toch Die Zeit voor u nam", zei The Plunger.
"Hij zaagde maar twee zaken" zei Issing. "Eerstens, der dollar gaat gans kaputt." "Dat zou ons niet verbazen", zei The Plunger, "hij heeft daar zelfs een boek over geschreven." "Daadzakelijk", riep Issing. "En ins kader van ons Plan hebben wij het in Engels, Frans, Duits, Fins, Spaans, Italiaans, Portugees, Pools, Roemeens, Bulgaars, Lets, Estlands en Litouws overgezet."
"Een leuk boek", zei The Plunger, "maar waarom in zoveel talen tegelijk?" "Omdat dit is Wichtig voor de Commissie, de ECB, de Bundesbank en al onze medewerkers in de verschillende landen. En ik heb mijn vrienden Finanzminister er ook een plezier mee gedaan en natuurlijk ook voor hun medearbeiders en als geschenk. Erste oplage 300.000 exemplaren, volgende maand nog 300.000."
"Zo", zei The Plunger, "goeie zet van u, maar waarom niet in het Grieks?" "Te dooier", zei Issing, hoorbaar aangedaan. "Qualität is niet billijk. Wij konden het niet talen." "Wij taalden al als Vorschuss € 100.000 pro land, zonders England. Dat waar dat dubbelde."
"Hoezo dan?" "Tja, ein aard van Englandspiel. Bloomsbury had al op de rechten geboten. Ein aard van Harry Potter gevolg voorzien zij in England. Ik zaag u, het waar een Spiel."
"Maar waarom Griekenland dan niet, die hebben Middelkoop juist nodig lijkt ons", vroeg The Plunger. "Griekenland hij vroeg ons €1 per exemplaar". "Nou wat is het probleem dan?"
"Het geeft 11 miljoen Grieken en ons budget was maar 10 miljoen".The Plunger beloofde Mittelkauf eens aan te roepen over dit probleem. "Aber," zei Issing, "wij waren nog niet vaardig. Vanaf dat moment werd het pas dol. Dan heeft hij aangevangen over Das Gold."
"Daar kan hij uren over vertellen. Waarom was het dan zo kort?" "Wijl hij zaagde immer dat zelfde" zei Issing. "Koop lichamelijk goud, koop lichamelijk goud. Het hoorde niet op. Tenslotte heb ik 40 ton gekauft voor dat ECB. Dat kunnen wij altijd bruiken voor onze geloofwaardigheid."
"Mooie deal voor Willem" zei The Plunger. "Ik hoop dat u niet retail hebt betaald." "Aber dat waar retail doch. Het waar maar 40 ton."
"Dan ben ik afgereisd naar Marbella" zei Issing. "Ik had afgeredeneerd met Zimmer." "Ome Rienk?" zei The Plunger. "Hoe komt u daar nou weer terecht?". "Dat was niet niet één vak", zei Issing. "Ik ben stolts daar op. Ik waar aan de dis bij Heinz."
"Bij wie? Adriaan van Dis?" vroeg The Plunger, die de jaren ’60 niet bewust had meegemaakt, en de jaren ’70 en ’80 ook niet echt intens. "Bij dr K. und Nancy" zei Issing, geheimzinnig.
"Ik wist niet dat Kissinger Kamer zo goed kent," zei The Plunger. "Niet nur Herr Doctor", zei Issing. "Georg kent hem ook. En Lloyd. Die roept hem vaak aan."
"Wacht u even" zei The Plunger, "het begint me nu een beetje te duizelen. Wie zijn dit nu weer?" "Soros en Blankfein" zei Issing. "Der Soros heeft daarmaals Telmex gekauft. Dat waar een tip van der Rienk."
"Kamer is toch net long Griekse bonds gegaan?" vroeg The Plunger, met zijn hoofdredacteurspet op. Issing glimlachte geheimzinnig. "Dat waar der Lloyd".
Michael Kraland
Disclaimer Kraland: geen positie in genoemde fondsen op moment van publiceren.
Michael Kraland 